Το Τσεσέντ, από μόνο του, είναι ο Εσώτερος. Σύμφωνα με τους Ινδουιστές, ο Άτμαν. Λέγεται, ότι το Τσεσέντ κυβερνάται άμεσα, από τον Δία και τίποτε περισσότερο. Αυτό είναι λάθος. Ο Εσώτερος είναι Αρειανός, Μαχητής, Πολεμιστής. Αυτό δεν το δέχονται πολλοί καμπαλιστές και μπορεί ακόμα, και να το θεωρούν παράλογο. Εκείνος, ο οποίος έχει άμεση εμπειρία από το Τσεσέντ, ξέρει καλά ωστόσο, ότι το Τσεσέντ είναι πολεμοχαρές. Αυτό είναι ο Εσώτερος, ο οποίος πρέπει να λάβει μέρος σε αυτόν τον αγώνα μέχρι θανάτου, ενάντια στο σκοτάδι και πρέπει να πολεμήσει σκληρά, για την δική Του Εσωτερική Αυτό-Πραγμάτωση, η οποία βρίσκεται σε πόλεμο. Είναι προφανές, ότι έχει κάτι, της φύσης του Δία, επειδή, είναι σε θέση να αδράχνει το Σκήπτρο των Βασιλέων. Αυτό δεν το αρνούμαι. Αλλά ότι είναι μοναδικά και αποκλειστικά, της φύσης του Δία, είναι λάθος.

Ο Άτμαν είναι ο δικός μας Εσώτερος, η δική μας Θεϊκή Οντότητα. Εκείνη, η Έβδομη Αρχή, η οποία υπάρχει μέσα στα Όντα, αλλά την οποία, οι άνθρωποι δεν την κατέχουν.

Για να συγχωνευθούμε με τον Άτμαν, απαιτείται η ακόλουθη εμπειρία: Εξερχόμαστε με Αστρικό Σώμα, εγκαταλείποντας το Φυσικό Σώμα. Απορρίπτεται το Αστρικό Σώμα, διατάζοντάς το: «Άφησέ με». Γι’ αυτό, απαιτείται θέληση. Το Αστρικό σώμα φεύγει διά μέσου της σπονδυλικής στήλης, και εμείς φεύγουμε στον κόσμο του Νου. Αργότερα, απορρίπτεται το Διανοητικό σώμα, διατάζοντάς το: «Διανοητικό σώμα, άφησέ με». Αυτό πραγματοποιείται με μία πράξη θέλησης και κάποιος, φεύγει με το Αιτιατό σώμα, το οποίο επίσης, το διατάζει να τον εγκαταλείψει. Και αυτό επίσης, απαιτεί μεγάλη προσπάθεια. Το σώμα της Συνειδητής Θέλησης λειτουργεί καλύτερα, και κάποιος, το προστάζει να φύγει και να εγκαταλείψει τους 33 σπονδύλους, μένοντας με το Βουδικό ή Διαισθητικό σώμα, το οποίο είναι πολύ υπάκουο. Και αυτό επίσης, προστάζεται να φύγει. Κάποιος, λόγω αυτού, παραμένει στον κόσμο του Τσεσέντ, του Άτμαν, του Άφατου.

Στον κόσμο του Άτμαν, κάποιος αισθάνεται ως ένας Ολοκληρωμένος Άνθρωπος. Εδώ, το διανοητικό ζώο δεν είναι Άνθρωπος. Ο Μυημένος νοιώθει γεμάτος με απέραντη πληρότητα. Εκεί, μέσα σε εκείνον τον κόσμο, αυτός είναι ένας «Πραγματικός Άνθρωπος», στην πλέον αντικειμενική αίσθηση.

Το αρνητικό του μέρος, είναι ο Φυσικός Κόσμος. Ο Κόσμος του Άτμαν είναι μία θετική κατάσταση. Εκεί, μία πόλη φαίνεται στην πλέον πραγματική της μορφή. Αφού εκεί, ένα τραπέζι φαίνεται από όλα τα μέρη του. Από επάνω, από κάτω, από το εσωτερικό του, από έξω. Το ίδιο επίσης, συμβαίνει με ένα βουνό. Σε μία κουζίνα, φαίνεται από πόσα άτομα αποτελείται ένα σερβίτσιο, πόσα μόρια περιέχει ο άρτος ή το κρέας, το οποίο, κάποιος, πρόκειται να φάει. Όχι μόνον, αντιλαμβανόμαστε σταθερά, σε πλήρη μορφή, αλλά επίσης υπέρ - σταθερά, συμπεριλαμβανομένης της ακριβούς ποσότητας των ατόμων, τα οποία, στο σύνολό τους, συνθέτουν την ολότητα οποιουδήποτε σώματος.

Εάν ο μαθητής δεν είναι προετοιμασμένος, απογοητεύεται, επειδή βρίσκεται σε έναν κόσμο, της πλέον ωμής πραγματικότητας. Αυτός είναι ο Κόσμος των Μαθηματικών. Εκεί, φαίνεται το Δράμα της Φύσης. Εκεί, κάποιος είναι θεατής της Φύσης. Ο Κόσμος των Μαθηματικών, είναι ο Κόσμος του Άτμαν.

«Χαίρε Ιερέ Κύκνε! Θαυματουργέ Χάμσα. Χαίρε Φοίνικα, Πτηνό του Παραδείσου! Χαίρε Αθάνατη Ίβις! Περιστερά του Δισκοπότηρου! Δημιουργική Ενέργεια του Τρίτου Λόγου!».

(Γνωστική Τελετουργία).

Το Μπινάχ είναι το Άγιο Πνεύμα. Είναι ο Τρίτος Λόγος. Ο Άρχοντας Σίβα, των Ινδουιστών, ο οποίος εκδηλώνεται ως Σεξουαλικό Δυναμικό, σε όλα όσα υπάρχουν, υπήρξαν και θα υπάρξουν.

Το Άγιο Πνεύμα είναι η Σεξουαλική Δύναμη, την οποία βλέπουμε μέσα στους ύπερους των ανθέων. Εκείνο, το οποίο εκφράζεται στα δημιουργικά όργανα όλων, των ζώντων ειδών. Θαυμάσια δύναμη, χωρίς την οποία, το σύμπαν δεν θα μπορούσε να υπάρξει.

Οι καμπαλιστές ταξινομούν τα διάφορα Σεφιρώθ, της Εβραϊκής Καμπάλα, στους Κόσμους. Για παράδειγμα, ο Αρχαίος των Ημερών είναι ένα σημείο του Απείρου Διαστήματος. Είναι αιώνιο, ως σύμβολο. Λέγεται, ότι το Τσοκμάχ κυβερνάται από τον Ζωδιακό και είναι αληθές. Λέγεται, ότι το Μπινάχ κυβερνάται από τον Κρόνο. Εδώ, φθάνουμε σε ένα σημείο, στο οποίο θα πρέπει να διαφωνήσουμε. Δεν θέλω να πω, ότι το Άγιο Πνεύμα δεν κυβερνάται από τον Κρόνο. Ότι δεν υπάρχει μία σχέση, μεταξύ αμφοτέρων, διότι, υπάρχει. Ωστόσο, δεν είναι το παν. Διότι, δεν υπάρχει αμφιβολία, ότι ο Κόσμος του Δία βρίσκεται σχετιζόμενος, κατά έναν ορισμένο τρόπο, με το Μπινάχ, δεδομένου ότι έχει τις Εξουσίες, Θρόνο και ότι εκείνος, πλένει τα Ύδατα της Ζωής.

Από το Άιν Σοφ, το Υπέρ - Θεϊκό Άτομο, εκπορεύονται το Κέτερ, το Τσοκμάχ και το Μπινάχ. Η Κορώνα της Ζωής. Ο ακτινοβόλος Δράκος της Σοφίας.

Όταν φθάσει η Μεγάλη, Κοσμική Νύχτα, ο ακτινοβόλος Δράκος της Σοφίας θα απορροφηθεί μέσα στο Άιν Σοφ. Εδώ, έχουμε την Τριάδα, απορροφώμενη μέσα στην Μονάδα! Εδώ, έχουμε το Άγιο Τέσσερα. Το Τετραγράμματον των καμπαλιστών!

Η Τριάδα, η Τέλεια Τριάδα, Πατέρας, Υιός και Άγιο Πνεύμα συν την Μονάδα της Ζωής, είναι το Άγιο Τέσσερα. Οι τέσσερις Αιώνιοι Ξυλουργοί, τα Τέσσερα Κέρατα του Βωμού, οι Τέσσερις Άνεμοι της Θάλασσας. Το Άγιο και Μυστηριώδες Τετραγράμματον, του οποίου η μαντρική λέξη είναι: Γιοντ-Χε-Βάου-Χε. Το τρομερό όνομα του Αιωνίου.

Το Άγιο Πνεύμα αναπτύσσεται σε μία Άφατη Γυναίκα. Αυτή, είναι η Θεϊκή Μητέρα, ενδεδυμένη με έναν λευκό χιτώνα και έναν κυανό μανδύα. Το Άγιο Πνεύμα είναι ο Σίβα, ο Θεϊκός Σύζυγος της Σάκτι, της Θεϊκής Μητέρας Κουνταλίνι.

Η Θεϊκή Γυναίκα είναι μία Άφατη Παρθένος. Αυτή η Θεϊκή Μητέρα, συμβολίζεται στους Αζτέκους, με μία μυστηριώδη Παρθένο. (Δείτε την μονογραφία Αρ. 10, στο βιβλίο «Χριστική Μαγεία των Αζτέκων»). Αυτή η Παρθένος, έχει ένα μυστηριώδες στόμα, στο ύψος του λαιμού της. Έτσι, ο λαιμός είναι η μήτρα, όπου κυοφορείται ο Λόγος. Οι Θεοί δημιουργούν με τον Λάρυγγα.

«Στην αρχή ήταν ο Λόγος, και ο Λόγος ήταν με τον Θεό και ο Λόγος ήταν Θεός. Αυτός ήταν στην αρχή, με τον Θεό. Όλα έγιναν από αυτόν. Και χωρίς αυτόν, τίποτα, απ’ ότι έγινε, δεν είχε γίνει. Σε αυτόν ήταν η Ζωή και η Ζωή ήταν το Φως των ανθρώπων». (Ιωάννης 1.1-3)

Το Ρήμα έκανε γόνιμα, τα Ύδατα της Ζωής και το Σύμπαν, στην σπερματική του κατάσταση, αναδύθηκε μεγαλοπρεπές, στην αυγή.

Το Άγιο Πνεύμα γονιμοποίησε την Μεγάλη Μητέρα και γεννήθηκε ο Χριστός. Ο Δεύτερος Λόγος είναι πάντα, ο Υιός της Παρθένου Μητέρας.

Αυτή είναι πάντοτε Παρθένος, πριν την κύηση, κατά την διάρκεια της κύησης και μετά από την κύηση. Είναι μία Ίσιδα, Μαρία, Αντωνία, Ινσομπέρτα, Ρέα, Κυβέλη, κ.τ.λ..

Αυτή είναι το Πρωτόγονο Χάος, η Αρχέγονη Ουσία, η Πρώτη Ύλη του Μεγάλου Έργου.

Ο Κοσμικός Χριστός είναι ο Στρατός του Μεγάλου Λόγου και γεννιέται πάντα, στους Κόσμους και σταυρώνεται, σε κάθε έναν από αυτούς, ώστε όλα τα όντα να μπορούν να έχουν ζωή και να την έχουν σε αφθονία.

Το Άγιο Πνεύμα είναι ο Ποιητής του Φωτός: «Και είπε ο Θεός, γενηθήτω φως και εγένετο φως». Το εσωτερικό Νόημα είναι: «Επειδή το είπε, έγινε».

Η Γη έχει εννέα Στρώματα και στο Ένατο βρίσκεται το Εργαστήριο του Τρίτου Λόγου. Πράγματι, το ένατο στρώμα βρίσκεται σε όλο το κέντρο της πλανητικής μάζας. Εκεί, βρίσκεται το Άγιο Οκτώ, το Θεϊκό Σύμβολο του Απείρου, στο οποίο βρίσκονται αναπαριστώμενοι ο Εγκέφαλος, η Καρδιά και το σεξ του Πλανητικού Πνεύματος.

Ένα Ιερό Φίδι περιτυλίγεται στην καρδιά της Γης, ακριβώς στην Ένατη Σφαίρα. Αυτό, είναι επταπλό, στην σύστασή του και κάθε μία, από τις επτά Πύρινες Υποστάσεις του, αντιστοιχεί σε κάθε ένα, από τα 7 Φίδια του Ανθρώπου.

Η Δημιουργική Ενέργεια του Τρίτου Λόγου επεξεργάζεται τα χημικά στοιχεία της Γης, με όλη την πολύπλευρη, πολυπλοκότητα των μορφών τους. Όταν αυτή, η Δημιουργική Ενέργεια, αποσυρθεί από το κέντρο της Γης, ο κόσμος μας θα μετατραπεί σε ένα πτώμα. Έτσι πεθαίνουν οι Κόσμοι.

Το Οφιοειδές Πυρ του Ανθρώπου, προέρχεται από το Οφιοειδές Πυρ της Γης. Το τρομερό Φίδι κοιμάται βαθιά, μέσα στην μυστηριώδη φωλιά του, από παράξενες κοίλες σφαίρες, παρόμοιες, πράγματι, με μία αληθινή, Κινέζικη σπαζοκεφαλιά. Αυτές είναι λεπτοφυείς και αστρικές, ομόκεντρες σφαίρες. Πράγματι, όπως ακριβώς η Γη έχει 9 Ομόκεντρες Σφαίρες, και στο κάτω μέρος όλων, βρίσκεται το τρομερό Φίδι, έτσι τις έχει επίσης και ο άνθρωπος, επειδή, αυτός είναι ο Μικρόκοσμος του Μακροκόσμου.

Ο άνθρωπος είναι ένα Σύμπαν, σε μικρογραφία. Το απείρως μικρό είναι ανάλογο, με το απείρως μεγάλο.

Το Υδρογόνο, ο Άνθρακας, το Άζωτο και το Οξυγόνο είναι τα 4 βασικά Στοιχεία, με τα οποία λειτουργεί ο Τρίτος Λόγος. Τα χημικά στοιχεία είναι οργανωμένα κατά σειρά του ατομικού βάρους τους. Το ελαφρύτερο είναι το Υδρογόνο, του οποίου το ατομικό βάρος είναι 1. Το τελευταίο είναι το Ουράνιο, του οποίου το ατομικό βάρος είναι 238,5 και καταλήγει, στην πραγματικότητα, το βαρύτερο, από τα γνωστά στοιχεία.

Τα Ηλεκτρόνια χρησιμεύουν για να σχηματίζουν μία γέφυρα, μεταξύ του Πνεύματος και της Ύλης. Το Υδρογόνο είναι το πλέον παράξενο, γνωστό στοιχείο. Η Πρώτη Εκδήλωση, του Φιδιού. Κάθε στοιχείο, κάθε τροφή, κάθε οργανισμός, συντίθεται από έναν καθορισμένο τύπο Υδρογόνου. Η Σεξουαλική Ενέργεια αντιστοιχεί στο Υδρογόνο 12 και στην μουσική νότα ΣΙ.

Η Ηλεκτρονική Ηλιακή Ύλη είναι η Ιερή Φωτιά της Κουνταλίνι. Όταν απελευθερώνουμε αυτήν την ενέργεια, εισερχόμαστε στον Δρόμο της Αυθεντικής Μύησης.

Η ενέργεια του Τρίτου Λόγου εκφράζεται μέσω των Σεξουαλικών Οργάνων και μέσω του Δημιουργικού Λάρυγγα. Αυτά είναι τα δύο όργανα, διά μέσου των οποίων ρέει η Ακατάβλητη, Δημιουργική Ενέργεια, του Τρίτου Λόγου.

Όταν εργαζόμαστε με το Αρκάνο A.Z.F., αφυπνίζεται το Ιερό Φίδι. Η ανοδική Ροή, της δημιουργικής ενέργειας του Τρίτου Λόγου, είναι Ζώσα Φωτιά. Αυτή η Πεντηκοστιανή Φωτιά, ανυψώνεται κατά μήκος της σπονδυλικής στήλης, ανοίγοντας τα κέντρα και αφυπνίζοντας θαυματουργές δυνάμεις.

Στο αρχαίο Μεξικό, στον Ναό των Φιδιών, ονομαζόμενου Κετσαλκοάτλ, λατρεύονταν το Άγιο Πνεύμα, με χιτώνα και μανδύα λευκού, μαύρου και ερυθρού χρώματος, και εξέχεαν, επάνω από τα αναμμένα κάρβουνα της φωτιάς, κονιορτοποιημένα όστρακα. Για αυτό, χρησιμοποιούσαν λευκά, μαύρα και ερυθρά, θαλασσινά όστρακα. Το λευκό, είναι Αγνό Πνεύμα. Το μαύρο, συμβολίζει την πτώση του Πνεύματος στην Υλη. Και το ερυθρό, είναι το Πυρ του Αγίου Πνεύματος, με το οποίο επιστρέφουμε στην λευκότητα, του Αγνού Πνεύματος.

Εκείνο το θυμίαμα, ανυψώνονταν μέχρι τον Ουρανό. Ο ιερέας προσεύχονταν για την ζωή, και τα φυτά άνθιζαν, επειδή, το Άγιο Πνεύμα είναι η Σεξουαλική Φωτιά του Σύμπαντος. Αυτή η τελετουργία λάμβανε χώρα στον Ναό του Κετσαλκοάτλ, πριν την αυγή, επειδή, το Άγιο Πνεύμα είναι ο Δημιουργός του Φωτός. Ο ιερέας έψελνε τα μάντραμ ΙΝ, ΕΝ.

Ο προφήτης Ιωνάς, επίσης, πραγματοποιούσε την τελετουργία του Αγίου Πνεύματος, με ακριβώς τον ίδιο τρόπο, όπως οι Αζτέκοι και χρησιμοποιούσε γι’ αυτό, τα ίδια άμφια και αρωματικά θυμιάματα. Επίσης, έψελνε τα ίδια μάντραμ ΙΝ, ΕΝ, όταν τοποθετούσε το θυμίαμα, επάνω στην φωτιά.

Αυτή η ιεροτελεστία θα πρέπει να λαμβάνει χώρα, σε όλα τα Γνωστικά Ιερά. Τα όστρακα συσχετίζονται με το νερό της θάλασσας και το Νερό είναι η κατοικία της Φωτιάς του Αγίου Πνεύματος. Γι’ αυτό, τα όστρακα είναι το τέλειο θυμίαμα, του Αγίου Πνεύματος.

Η Μητέρα ή Άγιο Πνεύμα, μας δίνει Δύναμη και Σοφία. Τα σύμβολα της Παρθένου είναι: το Γιόνι, ο Κάλυκας και ο Χιτώνας της Απόκρυψης.

Α.Δ. Samael Aun Weor (απόσπασμα από το «Ταρώ και Καμπάλα»)