Εάν παρατηρήσουμε το Δέντρο της Ζωής, όπως αυτό είναι γραμμένο στην Εβραϊκή Καμπάλα, βλέπουμε Δέκα Σεφιρώθ. Ξεκινά από τον Αρχαίο των Ημερών, το Κέτερ, το οποίο βρίσκεται στην υψηλότερη θέση του δέντρου. Μετά, είναι το Τσοκμάχ, το Δεύτερο Σεφιρώθ, ή Δεύτερος Λόγος, ο οποίος είναι ο Κοσμικός Χριστός ή Βισνού. Μετά είναι το Μπινάχ, ο Τρίτος Λόγος, ο Δάσκαλος Σίβα. Οι Ραβίνοι διδάσκονται ότι τα Κέτερ, Τσοκμάχ και Μπινάχ είναι ο Πατέρας, ο Υιός και το Άγιο Πνεύμα, έτσι όπως απεικονίζονται στο Δέντρο της Ζωής, των Εβραϊκών Μυστηρίων.

Τα Κέτερ, Τσοκμάχ και Μπινάχ, είναι η Trimurti, της Τελειότητας. Είναι το Θεϊκό Τρίγωνο. Ο πολυαγαπημένος Πατέρας, ο πολυλατρευτός Υιός και το πολύ σοφό Άγιο Πνεύμα.

Μετά το Θεϊκό Τρίγωνο, υπάρχει μία άβυσσος και κατόπιν από αυτήν την άβυσσο, υπάρχει ένα Δεύτερο Τρίγωνο, το οποίο σχηματίζεται από το Χεσέντ, το τέταρτο Σεφιρώθ, το οποίο αντιστοιχεί στον Εσώτερο ή Άτμαν, τον Άφατο, (μιλώντας στην Σανσκριτική γλώσσα), ακολουθεί το Γκεμπουράχ, η Αυστηρότητα του Νόμου, το πέμπτο Σεφιρώθ, το Μπούντι, η Θεϊκή Ψυχή, η οποία είναι θηλυκή, ενώ μετά, ακολουθεί το Τιφερέτ, το έκτο Σεφιρώθ, η Ανθρώπινη Ψυχή, η οποία είναι αρσενική.

Ως ανάπτυγμα, έρχεται ένα Τρίτο Τρίγωνο, αντιπροσωπευόμενο από το Νετσάχ, τον Νου, το έβδομο Σεφιρώθ, συνεχίζει με το Χοντ, το όγδοο Σεφιρώθ, το Αστρικό Σώμα και κατόπιν, με το Γιεσόντ, το ένατο Σεφιρώθ, η Θεμελιώδης Αρχή του Σεξ, η Ζωτική Βάση, του ανθρώπινου οργανισμού, το Ζωτικό Σώμα ή Αιθερικό όχημα, το Λίνγκαμ Σαρίρα της Θεοσοφίας.

Τελευταίο, βρίσκουμε στο κατώτερο σημείο του Δέντρου της Ζωής, το Μαλκούτ, το δέκατο Σεφιρώθ, τον Κόσμο ή Φυσικό Σώμα, το σώμα από σάρκα και οστά.

Το Πρώτο Τρίγωνο είναι Λογοϊκό: Κέτερ, Τσοκμάχ και Μπινάχ. Το Δεύτερο Τρίγωνο είναι Ηθικό: Χεσέντ, Γκεμπουράχ, και Τιφερέτ. Το Τρίτο Τρίγωνο, είναι Μαγικό: Νετσάχ, Χοντ και Γιεσόντ. Το Μαλκούτ, ο φυσικός κόσμος, είναι ένα έκπτωτο Σεφιρώθ.

Το πρώτο τρίγωνο, το Λογοϊκό, προφανώς έχει το δικό του Κέντρο Βαρύτητας, το οποίο είναι, όπως μπορεί να δει ο καθένας, ο Θεϊκός Πατέρας, ο Αρχαίος των Ημερών, το Κέτερ. Αυτό είναι το μαθηματικό σημείο στο Απέραντο, Άπειρο Αναλλοίωτο Διάστημα. Αυτό το τρίγωνο, είναι το Τρίγωνο του Πατέρα.

Εάν αναλύσουμε το δεύτερο τρίγωνο, θα βρούμε ότι είναι η Ηθική. Γιατί όμως το αποκαλούμε “Ηθική”; Απλά, επειδή η ηθική, η σωστή συμπεριφορά, κυριαρχούν. Εκεί, γνωρίζουμε την αυστηρότητα του Νόμου. Εκεί, πάμε για να γνωρίσουμε το καλό και το κακό, δηλαδή, να γνωρίσουμε τι είναι “καλό” και τι “κακό”. Αυτό το τρίγωνο είναι ο κόσμος του Αγνού Πνεύματος, της Ινδουιστικής Trimurti, του Άτμαν, Μπούντι Μάνας. Προφανώς, το Κέντρο Βαρύτητας αυτού του τριγώνου, διαφαίνεται με μία απλή ματιά. Είναι η Ανθρώπινη Ψυχή. Αυτή η Ψυχή, υποφέρει και είναι το πλέον ανθρώπινο κομμάτι, εντός μας. Δηλαδή, είναι το Τιφερέτ, το οποίο συμπίπτει με τον Αιτιατό. Αυτό το τρίγωνο, επίσης, επονομάζεται το Τρίγωνο του Υιού. Εκεί, βρίσκουμε ότι ο Κοσμικός Χριστός, ο Τσοκμάχ, κανονικά, εκδηλώνεται διά μέσου της Ανθρώπινης Ψυχής, του Τιφερέτ, της Εβραϊκής Καμπάλα.

Το Τρίτο Τρίγωνο, είναι πολύ ενδιαφέρον. Το Μαγικό Τρίγωνο, σχηματιζόμενο από τον Νου, δηλαδή, το Νετσάχ, το Αστρικό Σώμα ή Χοντ και το Αιθερικό Σώμα, δηλαδή, το Γιεσόντ, την θεμελιώδη, σεξουαλική αρχή της Συμπαντικής Ζωής. Γιατί αποκαλείται Μαγικό Τρίγωνο; Επειδή, αναμφίβολα, είναι στα Βασίλεια του Νου, του Αστρικού και μέχρι και στα Κλιφόθ, ή Κόσμους της Κόλασης, εκεί, όπου κάποιος, εξασκεί την Υψηλή Μαγεία.

Δεν υπάρχει αμφιβολία, ότι στο Νετσάχ μπορούμε να βρούμε την Ερμητική Μαγεία, και στο Χοντ, την Φυσική Μαγεία. Άλλοι συγγραφείς σκέφτονται διαφορετικά. Πιστεύουν, ότι η Φυσική Μαγεία είναι στο Νετσάχ, στον Διανοητικό Κόσμο. Θα πρέπει να διαφωνήσω μαζί τους, γι’ αυτήν την άποψη, επειδή, καθορίζεται επαρκώς, ότι ο Νους είναι Ερμητικός. Υπάρχουν συγγραφείς, οι οποίοι δεν συμφωνούν με τις αντιλήψεις μου. Υποθέτουν, ότι είναι Αφροδισιανός. Θλιβερό, το ότι πρέπει να διαφωνήσω με αυτήν την τάξη αντιλήψεων, αφού, ο οποιοσδήποτε είναι σε θέση να καταλάβει, ότι ο νους είναι Ερμητικός. Έτσι, την Ερμητική Μαγεία πρέπει να την ταυτίζουμε με τον Ερμή, στον Νου, και αναλόγως, την Φυσική Μαγεία, ή Τελετουργική Μαγεία ή Θρησκευτική, κ.τ.λ., μπορούμε να την βρούμε στον Αστρικό κόσμο, στο Αστρικό Σώμα.

Που θα βρούμε το Κέντρο Βαρύτητας του Μαγικού Τριγώνου; Προφανώς βρίσκεται στο Σεξ, διότι από εκεί έρχεται η Γέννηση, ο Θάνατος και η Αναγέννηση. Όλα περιστρέφονται γύρω από το Σεξ. Δηλαδή, το Τρίτο Τρίγωνο έχει ως Κέντρο Βαρύτητάς του το σεξ, δηλαδή το Γιεσόντ, το οποίο είναι η Δύναμη του Τρίτου Λόγου, το Σεξουαλικό δυναμικό.

Κατ’ αυτόν τον τρόπο, έχουμε βρει ότι υπάρχουν Τρία, Βασικά Κέντρα Βαρύτητας, σε ολόκληρο το Δέντρο της Ζωής. Στο Πρώτο Τρίγωνο είναι το Κέτερ, ο Αρχαίος των Αιώνων, το Κέντρο Βαρύτητας του Πρώτου Λόγου.

Στο Δεύτερο Τρίγωνο, είναι το Τσοκμάχ, ο Κοσμικός Χριστός. Ο Δεύτερος Λόγος, έχει το Κέντρο της Βαρύτητάς του, στην Ανθρώπινη Ψυχή, στο Τιφερέτ. Στο Τρίτο Τρίγωνο, το Γιεσόντ, μετατρέπεται στο Κέντρο της Βαρύτητας του Αγίου Πνεύματος, του Τρίτου Λόγου. Είναι δια μέσου της Σεξουαλικής Δύναμης, ότι αναδύεται η ζωή, ότι αναδύεται το Φυσικό Σώμα και όλοι οι οργανισμοί, οι οποίοι έχουν ζωή. Το Μαλκούτ είναι ο Φυσικός Κόσμος. Αυτός δεν θα μπορούσε να υπάρξει, χωρίς την παρουσία του Σεξ, αφού είμαστε παιδιά ενός άνδρα και μίας γυναίκας. Έτσι, λοιπόν, το Γιεσόντ είναι το θεμέλιο του Τρίτου Λόγου. Το κέντρο, όπου έλκεται η Σεξουαλική Δύναμη του Τρίτου Λόγου.

Τα δέντρα της Εδέμ είναι δύο: το Δέντρο της Επιστήμης του Καλού και του Κακού και το Δέντρο της Ζωής.

Το Δέντρο της Επιστήμης του Καλού και του Κακού είναι το Σεξ και αυτό, το Δέντρο της Γνώσης, αντιπροσωπεύεται από τα σεξουαλικά όργανα.

Το Δέντρο της Ζωής είναι το Ον και αντιπροσωπεύεται, στο φυσικό μας Σώμα, από την Σπονδυλική Στήλη.

Κάθε πραγματικό, Πολιτιστικό Δόγμα, πρέπει να μελετά προσεκτικά, τα δύο Δέντρα. Διότι, η μελέτη του ενός Δέντρου, με την αγνόηση του άλλου, δίνει μία γνώση ατελή, η οποία είναι άχρηστη.

Σε τι εξυπηρετεί να μελετούμε το Ον, εάν αγνοούμε το Σεξ; Αμφότερα τα Δέντρα είναι από την Εδέμ και ακόμα, έχουν κοινές ρίζες. Αυτά είναι οι δύο Μεγάλες, Κύριες Στήλες της Λευκής Αδελφότητας: Σοφία και Αγάπη. Η Σοφία είναι το Δέντρο της Επιστήμης του Καλού και του Κακού και η Αγάπη είναι το Δέντρο της Ζωής.

Στην αρχαία Αίγυπτο, μελετούσαν σε βάθος, την Διδασκαλία των δύο Δέντρων. Η μοιραία σκιά του Δέντρου της Ζωής, είναι το Εγώ. Η μοιραία σκιά, του Δέντρου της Γνώσης, είναι η Συνουσία. Η ανθρωπότητα εκλαμβάνει τις σκιές, ως πραγματικότητα.

«Εκείνος, ο οποίος αποτελειώνει την δράση του Εγώ, πραγματώνει το Ον, εντός του».

«Εκείνος, ο οποίος βάζει τέλος στην Συνουσία, μετατρέπεται σε έναν Χριστό».

«Και, επίσης, ο Θεός Ιεχωβάς του επέβαλε αυτήν, την εντολή: Από κάθε δέντρο του κήπου, μπορείς να τρως, μέχρι να μείνεις ικανοποιημένος. Αλλά, λάβε υπ’ όψιν σου, ότι από το δέντρο της γνώσης του καλού και του κακού, οφείλεις να μην φας, διότι, την ημέρα εκείνη, κατά την οποία θα φας, θα πεθάνεις σίγουρα». (Γένεση 2.16-17).

«Και είδε, η γυναίκα, ότι το δέντρο ήταν καλό για τροφή, και ότι ήταν ευχάριστο στην όψη, και ένα δέντρο επιθυμητό, για να κατακτήσεις την Σοφία. Και πήρε από τον καρπό αυτού και έφαγε. Μετά, έδωσε απ’ αυτόν και στον σύζυγό της, όταν βρισκόταν μαζί με εκείνη και εκείνος, άρχισε να τον τρώει». (Γένεση 3.6).

«Και ήλθε, ο Θεός Ιεχωβάς, λέγοντας: «Ιδού, ο άνθρωπος έφθασε να γίνει σαν ένας από εμάς. Να γνωρίζει το καλό και το κακό. Και τώρα, να μην απλώσει το χέρι του και πράγματι, πάρει καρπό, επίσης, από το Δέντρο της Ζωής και τρώει και ζει, για ακαθόριστο χρόνο».

«Τότε, εξόρισε τον άνθρωπο, και τοποθέτησε, στα Ανατολικά του κήπου της Εδέμ, Χερουβείμ και την λεπίδα, από ένα φλεγόμενο ξίφος, το οποίο γυρνούσε προς κάθε κατεύθυνση, για να φυλάει τον δρόμο, προς το Δέντρο της Ζωής». (Γένεση 3.22-24)

Εάν ο άνθρωπος, είχε δυνηθεί να φάει από τα θεσπέσια φρούτα, του Δέντρου της Ζωής, τώρα, θα είχαμε «Θεούς Συνουσιαζόμενους». Αυτό θα ήταν η μεγαλύτερη κατάρα. Η πλέον τρομακτική θυσία. Το αδύνατον.

Η Πύρινη Ρομφαία, της Κοσμικής Δικαιοσύνης, περιστρέφεται φλεγόμενη, απειλητική και τρομακτική, φυλάσσοντας τον δρόμο, προς το Δέντρο της Ζωής.

Από την Σεφιρωθική Κορώνα, (Πατήρ, Υιός και Άγιο Πνεύμα), γεννήθηκε ο Εσώτερος. Ο Εσώτερος βρίσκεται περιβεβλημένος από έξι Κατώτερα Οχήματα, τα οποία αλληλοδιεισδύουν, σχηματίζοντας τον άνθρωπο. Όλες οι ικανότητες και εξουσίες του Εσώτερου, είναι οι Καρποί του Δέντρου της Ζωής. Όταν ο άνθρωπος επιστρέψει στην Εδέμ, (από τον ίδιο δρόμο, από τον έφυγε), θα μπορεί να τρώει από τους καρπούς του Δέντρου της Ζωής. Τότε, θα μπορεί να βλέπει τον Θεό πρόσωπο με πρόσωπο, χωρίς να πεθαίνει και η αστραπή, θα τον υπηρετεί ως σκήπτρο και οι τρικυμίες ως χαλιά, για τα πόδια του.

Υπάρχουν 10 Κύματα Ζωής, τα οποία αλληλοδιαπερνώνται και αλληλοδιεισδύουν, χωρίς να αναμειγνύονται μεταξύ τους. Αυτές οι 10, Αιώνιες Εκπορεύσεις, είναι τα 10 Σεφιρώθ της Καμπάλα, τα 10 κλαδιά, του Δέντρου της Ζωής. Τώρα θα κατανοήσουμε, γιατί ο Θεός τοποθέτησε 10 δάκτυλα, στα χέρια μας.

Οι δώδεκα Αισθήσεις του Ανθρώπου (7 Τσάκρας ή Εκκλησίες + 5 Φυσικές Αισθήσεις = 12) συσχετίζονται με την Σπονδυλική μας Στήλη. Η Σπονδυλική Στήλη είναι ο φυσικός εκθέτης, του Δέντρου της Ζωής. Οι 12 Αισθήσεις είναι οι Καρποί, του Δέντρου της Ζωής.

Α.Δ. Samael Aun Weor (απόσπασμα από το «Ταρώ και Καμπάλα»)