Το Ηλιακό μας Σύστημα είναι ένα πλήρες σώμα με τέσσερις πλήρεις κύκλους. Η περίμετρος καθενός από τους κύκλους έχει το αντίστοιχο του πρότυπου χρόνου.

Ο Κύκλος της Ορυκτής Περιοχής, που ονομάζεται κό­λαση ή αβίτσι, κλπ., έχει μια κλίμακα χρόνου από 80.000 έως 800 και 80 χρόνια, χρόνος φοβερά αργός, καταλληλό­τατος για όλες εκείνες τις αντιδράσεις των ορυκτών που πραγματοποιούνται στο εσωτερικό του γήινου φλοιού, σ’ εκείνο το βασίλειο που ονομάζεται κόλαση ή Αβίτσι.

Ο Κύκλος της Κυτταρικής Ζωής εκτείνεται από 60 χρόνια έως ένα μήνα, και μέσα σ’ αυτόν το χρόνο αναπτύσ­σονται κανονικά οι οργανισμοί που ζουν στην επιφάνεια της Γης.

Ο Κύκλος της Μοριακής Ζωής εκτείνεται από ένα μήνα έως 40 λεπτά και μετράει όλα τα φαινόμενα και συμβάντα του Μοριακού Κόσμου. Ο Μοριακός Κόσμος είναι η περιοχή ή οι περιοχές της ατμόσφαιρας, ο Παράδεισος όλων των θρησκειών.

Ο Κύκλος της Ηλεκτρόνιας Ζωής κυμαίνεται μεταξύ 42 δευτερολέπτων και μισού δευτερόλεπτου· αυτός είναι ο χρόνος των ουράνιων περιοχών με τον οποίον μετρούνται φαινόμενα του φωτός και ηλιακά γεγονότα.

Η ΑΒΙΤΣΙ

Η καταχθόνια περιοχή της Αβίτσι βρίσκεται στο εσω­τερικό των ορυκτών μανδυών της Γης. Η Αβίτσι βρίσκεται πέρα από τα όρια της εξωτερικής αισθητηριακής αντί­ληψης. Η Αβίτσι αντιστοιχεί στις πιο πυκνές ορυκτές περιοχές. Η Αβίτσι δεν θα μπορούσε ποτέ να ανακαλυφθεί με τις φυσικές αισθήσεις, διότι ανήκει στις περιοχές του υπερπέραν.

Η Αβίτσι έχει εννέα περιοχές τρομερά πυκνές. Η Αβίτσι βρίσκεται στο συμβολισμό των κολάσεων των μεγά­λων θρησκειών. Η λέξη "Κόλαση" στα λατινικά λέγεται "Ινφέρνους" που προέρχεται από το "ινφεριόρ" που σημαί­νει "κατώτερος". Οι Ατομικές Κολάσεις της Φύσης, είναι οι βυθισμένοι κόσμοι που είναι τοποθετημένοι στο εσωτε­ρικό της Γης.

Όταν ένας άνθρωπος έχει γίνει υπερβολικά υλιστής, υπερβολικά οκνηρός, τότε, μετά την Κρίση, εισέρχεται στην Αβίτσι. Η "ΘΙΒΕΤΑΝΙΚΗ ΒΙΒΛΟΣ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ" λέει: "Πέφτοντας εδώ θα έχεις να υποφέρεις αβάσταχτες οδύνες, όπου δεν υπάρχει βέβαιος χρόνος διαφυγής".

Εκείνοι που σε κάθε επανενσάρκωση έγιναν όλο και περισσότερο πυκνοί και μοχθηροί, καταλήγουν να εισέ­λθουν στο βασίλειο που τους είναι συγγενικό. Αυτό είναι το βασίλειο των πετρών όπου ζουν τα εναπομείναντα πετροποιημένα απολιθώματα αυτών που ήταν ζωντανά πλάσματα. Αυτοί είναι οι άνθρωποι με καρδιά από πέτρα, με καρδιά από στουρναρόπετρα, κλπ. Αυτοί είναι οι άνθρωποι που δεν ανταποκρίνονται πια σε κανένα είδος τιμωρίας και κάθε φορά που επανενσαρκώνονται το μόνο που κάνουν είναι να εργάζονται στο κακό και για το κακό. Αγαπούν το κακό από αγάπη στο ίδιο το κακό. Από την εμμονή στο έγκλημα, από τον υπερβολικό τους υλισμό, έχουν γίνει, κατά κάποιο τρόπο, ορυκτά. Έχουν εισέλθει στο ορυκτό βασίλειο έτοιμοι να έχουν την ίδια τύχη με το ορυκτό.

 Αυτό είναι το χωνευτήρι τήξης του οποίου σκοπός  είναι να ελευθερώνει ένα κλάσμα της Αιτιατής Αρχής, της πρώτης Ύλης, του ψυχικού προϊόντος, είδος του Εμβρύου της Ψυχής που είναι εγκλεισμένο μέσα στο ορυκτοποιημένο διαβολικό φάντασμα.

Στην Αβίτσι υπεξελίσσονται, με το χρόνο, οι χαμέ­νοι της ανθρώπινης κατάστασης. Υπεξελισσόμενοι περνούν μέχρι τη ζωική κατάσταση, μετά επιστρέφουν στο φυτικό βασίλειο και τελικά στο ορυκτό. Κατόπιν αποσυντίθενται σε κοσμική σκόνη.

Όταν αυτοί οι καταχθόνιοι αποσυντίθενται κάτι δια­φεύγει προς τα μέσα και προς τα πάνω, αυτό που διαφεύ­γει είναι το Έμβρυο της Ψυχής, η πρώτη ύλη που επιστρέ­φει στον Κόσμο του Πνεύματος.

Ας θυμηθούμε το όραμα του ΕΡ., που λέει τα εξής: "Και είπε ότι όλες, καθώς έφθαναν, επέστρεφαν με χαρά προς το λιβάδι και κατασκήνωναν εκεί ωσάν σε συνάθροιση....κι έτσι συζητούσαν μεταξύ τους, μερικές βογγώντας και Θρηνώντας, όταν θυμούνταν όλα τα φοβερά πράγματα που είχαν υποφέρει και δει στο ταξίδι τους κάτω από τη γη. Έλεγαν ότι το ταξίδι τους ήταν χιλίων χρόνων       (επειδή σύμφωνα με τον αριθμό των λαθών που κάθε άνθρω­πος είχε διαπράξει και τον αριθμό εκείνων στους οποίους είχε κάνει κακό, υπέφερε για όλα μια τιμωρία, διαδοχικά, δέκα φορές για κάθε ένα).

Τώρα λοιπόν, πλήρωναν κάθε εκατό χρόνια, κάθε εκατό χρόνια πλήρωναν, επειδή εκατό χρόνια λογαριάζο­νται σαν μέση διάρκεια της ανθρώπινης ζωής, έτσι, συνέ­βαινε ότι το αντίτιμο του κακώς πράττειν πληρωνόταν δεκαπλάσια".

Η ΚΥΤΤΑΡΙΚΗ ΠΕΡΙΟΧΗ

Η επανενσάρκωση της ανθρώπινης ουσίας αρχίζει από τη σύλληψη. Είναι θαυμάσιο το τρίο που ξεκινά τη ζωή μας: σύλληψη, κύηση, γέννηση. Προκαλεί κατάπληξη η σκέψη ότι ο άνθρωπος αρχίζει σαν ένα κύτταρο, και ζώντας στον κόσμο των κυττάρων, υποταγμένος στον γρήγορο χρόνο των κυττάρων. Είναι εξαίσιο να ξέρουμε ότι μετά από ογδόντα περίπου χρόνια τελειώνει τη ζωή του υπερφορτω­μένος από αναμνήσεις.

Οι εσωτερικές αντιδράσεις που ξεκινούν τη σύλληψη είναι τρομερά γρήγορες, αλλά καθώς παρέρχεται ο καιρός, αυτός ο χρόνος γίνεται πιο αργός. Όλες οι οργανικές αντιδράσεις γίνονται πιο αργές.

Πράγματι, υπάρχει η σχετικότητα του χρόνου. Η ανθρώπινη κύηση διαρκεί δέκα σεληνιακούς μήνες· η βρε­φική ηλικία, 100 σεληνιακούς μήνες· η ζωή, πάνω-κάτω, 1000 σεληνιακούς μήνες.

Το ηλεκτρομαγνητικό ίχνος που αφήνει η ζωή ενός ανθρώπου κατά τη στιγμή του θανάτου, αποτυπώνεται τρο­μερά κατά τη σύλληψη του εμβρύου. Το μονοπάτι της ζωής σχηματίζεται με τα ίχνη των κρανίων του αλόγου του θανάτου, θάνατος, Δίκη και Σύλληψη συγκροτούν ένα τέλειο τρίο.

Στη στιγμή του θανάτου· λέει μια θιβετανική διδα­σκαλία· οι τέσσερις ήχοι οι επονομαζόμενοι "ήχοι που εμπνέουν ιερό τρόμο", ακούγονται ως εξής:

Ο της Ζωτικής  Δύναμης του στοιχείου  Γη, ένας ήχος ωσάν το κατακρήμνισμα ενός βουνού.  Ο της  Ζωτικής Δύναμης του Στοιχείου Νερό, ένας ήχος ωσάν αυτόν των κυμάτων του ωκεανού.  Ο της Ζωτικής Δύναμης του Στοιχείου Φωτιά, ένας ήχος ωσάν αυτό της πυρκαγιάς ενός δάσους· και Ο της Ζωτικής Δύναμης του Στοιχείου Αέρα, ένας ήχος ωσάν αυτόν χιλίων κεραυνών που αντηχούν ταυ­τόχρονα.

Ο τόπος όπου καταφεύγει κάποιος φεύγοντας απ’ αυτούς τους θορύβους είναι η μήτρα.

Όταν το Σπερματοζωάριο ενώνεται με το Ωάριο, αρχί­ζει η κυοφορία. Το κύτταρο με το οποίο αρχίζει η ανθρώ­πινη ζωή περιέχει 48 χρωμοσώματα. Αυτό μας μιλάει καθαρά για τους 48 νόμους που κυβερνούν τον ανθρώπινο οργανισμό. Υπάρχουν 48 έλεγχοι που ρυθμίζουν τον ανθρώπινο οργανισμό. Τα χρωμοσώματα διαιρούνται σε Γονίδια· μια εκατοντάδα ή και περισσότερο συγκροτούν ένα χρωμό­σωμα. Ολόκληρη η δομή του ανθρώπινου οργανισμού καθορίζεται από τα Γονίδια.

Τα Γονίδια είναι πολύ δύσκολο να τα μελετήσει κανείς, διότι αποτελούνται από μικρά μόρια· δονούνται ταχέως και χρησιμεύουν στη συγκρότηση μιας ενδιάμεσης ζώνης μεταξύ Μοριακού και Κυτταρικού Κόσμου. Αυτά τα Γονίδια κινούνται και συνδυάζονται από τα ραδιενεργά κύματα που εκπέμπει ο ετοιμοθάνατος στις τελευταίες του στιγμές. Έτσι, το καινούργιο φυσικό σώμα είναι το ακρι­βές αποτέλεσμα της περασμένης μας επανενσάρκωσης. Το πιστό όργανο του Κάρμα μας.

Η ζωή κάθε ανθρώπου στο φυσικό κόσμο, είναι μια επανάληψη της περασμένης ζωής συν τις καλές και κακές συνέπειες της. Ο χρόνος είναι κύκλος και τα γεγονότα επαναλαμβάνονται, το καθένα στη μέρα του και στην ώρα του. Αυτός είναι ο Νόμος της ΥΠΟΤΡΟΠΗΣ. Το καθετί ξανασυμβαίνει έτσι όπως συνέβη, αλλά με τις συνέπειες του, τόσο τις καλές όσο και τις κακές. Αυτός είναι ο Νόμος του Κάρμα, ο νόμος της Πράξης και Συνέπειας.

Πράγματι, η αυτοματική επανάληψη πράξεων, έχει το σκοπό να μας κάνει συνειδητούς των ιδιαίτερων λαθών μας, αυτός είναι ο νόμος, δυστυχώς δεν μπορούμε πια να κάνουμε τίποτα. Όλα επαναλαμβάνονται στον καιρό τους και στην ώρα τους, καθώς γυρίζουν οι δείκτες του ρολο­γιού.

Για να αλλάζουμε τις εξωτερικές περιστάσεις, πρέπει πρώτα ν’ αλλάζουμε εμείς εσωτερικά. Και μπορούμε ν’ αλλάζουμε εσωτερικά μόνο όταν κατασκευάζουμε Ψυχή και Πνεύμα, δηλαδή, κατέχοντας το ΕΙΝΑΙ. Μόνο το ΕΙΝΑΙ μπο­ρεί να πράττει. Μόνο το ΕΙΝΑΙ μπορεί ν’ αλλάζει όλα τα πράγματα.

Οποίος θέλει να κατέχει το ΕΙΝΑΙ πρέπει να μετα­τρέπει τις ενέργειες του: τις σεξουαλικές, βουλητικές, συγκινησιακές, νοητικές, εμπαθείς, κινητικές, συναισθη­ματικές, κλπ. Πρέπει να μετατρέπουμε τα ευτελή μέταλλα, δηλαδή, τα ελαττώματα μας, σε καθαρότατο χρυσό του Πνεύματος. Μόνο έτσι θα κατέχουμε Ψυχή και Πνεύμα.

Είναι αναγκαίο να πεθαίνει το ΠΟΛΥΠΛΗΘΕΣ ΕΓΩ. Είναι αναγκαίο να γεννιέται μέσα μας το ΕΙΝΑΙ. Η ζωή στον Κυτταρικό Κόσμο είναι μια τρομακτική επανάληψη συμβάντων και μόνο διαλύοντας το ΕΓΩ στη βάση της υπέ­ρτατης ΚΑΤΑΝΟΗΣΗΣ και ΑΓΙΟΤΗΤΑΣ, και κατασκευάζοντας ΨΥΧΗ και ΠΝΕΥΜΑ θα μπορούμε ν’ απελευθερωνόμαστε απ’ αυτή την τραγική ρόδα του μοιραίου. Αυτή είναι ένας τρομερός φαύλος κύκλος, αυτή είναι η ρόδα της ΣΑΜΣΑΡΑ.

Η ΜΟΡΙΑΚΗ ΠΕΡΙΟΧΗ

Ο θρύλος του Ζωροάστρη λέει: "Καθένας του οποίου τα καλά έργα υπερβαίνουν κατά τρία γραμμάρια την αμαρτία του, πηγαίνει στον ουρανό· καθένας του οποίου η αμαρτία είναι μεγαλύτερη, στην κόλαση· όσον αφορά εκείνον στον οποίο και τα δύο είναι ίσα, παραμένει στο ΑΜΙΣΤΙΚΑΝ μέχρι το μελλοντικό σώμα ή την ανάσταση".

Η Μοριακή Περιοχή είναι η περιοχή του Παραδείσου. Εκείνοι οι άνθρωποι που υπέφεραν πολύ στη ζωή και οι οποίοι ήταν σχετικά πολύ καλοί στη ζωή, βυθίζονται στην ευτυχία του Μοριακού Κόσμου προτού να επιστρέψουν για να πάρουν ένα καινούργιο φυσικό σώμα. Οι Μοριακές περι­οχές είναι κορεσμένες από ευτυχία. Οι ανθρώπινες Ουσίες, σε απουσία του ΠΟΛΥΠΛΗΘΟΥΣ ΕΓΩ χαίρονται σ’ αυτές τις άρρητες περιοχές.

Τα ΕΓΩ αυτών των ΟΥΣΙΩΝ παραμένουν εντωμεταξύ στο κατώφλι του μυστηρίου περιμένοντας τη νέα επανενσάρκωση. Σε απουσία του Εγώ, οι Ουσίες ευημερούν ευτυχισμένες στον Παράδεισο. Αυτά τα άτομα χρησιμοποιούν Μοριακό Σώμα.

Όποιοι κατέχουν τον ΑΣΤΡΙΚΟ ΧΡΙΣΤΟ, ακτινοβολούν από δόξα και είναι ακόμη πιο ευτυχείς στον Παράδεισο. Αυτό το σώμα κατοικεί σε σπερματική κατάσταση μόνο μέσα στο σεξουαλικό σπόρο, αλλά βλαστάνει, γεννιέται όταν ο Μύστης γνωρίζει τα Μυστήρια του Σεξ· ο ΑΣΤΡΙΚΟΣ ΧΡΙΣΤΟΣ είναι ένα υπέροχο σώμα. Τα άτομα που κατέχουν αυτό το σώμα είναι αληθινά αθάνατοι, επειδή ποτέ δεν χάνουν τη Συνείδηση.

Ο Παράδεισος όντας μοριακός διεισδύει και διαπερνά ολόκληρη τη γήινη ατμόσφαιρα, σχετιζόμενος πολύ ειδικά με την Ιονόσφαιρα, που βρίσκεται στα εξήντα μίλια πάνω από τη γήινη επιφάνεια. Αυτή η περιοχή είναι πάρα πολύ αγνή. Μολονότι οι αστροναύτες ταξιδεύουν διαμέσου αυτής της ζώνης, ποτέ δεν θα μπορέσουν να ανακαλύψουν τον Παράδεισο με τις φυσικές αισθήσεις. Μόνο με τη Διαστημική Αίσθηση μπορούμε να δούμε τον Παράδεισο. Η Γνωστι­κή Κίνηση διδάσκει διάφορες επιστημονικές τεχνικές για το άνοιγμα της Διαστημικής Αίσθησης.

Η Μοριακή Περιοχή έχει διάφορες άρρητες περιοχές. Αυτές είναι τα επίπεδα και τα υποεπίπεδα περί των οποίων μιλούν οι Θεόσοφοι και οι Ροδόσταυροι. Σε εκεί­νες τις περιοχές της δίχως όρια ευτυχίας, ζουν ευτυχι­σμένοι οι απενσαρκωμένοι μέχρι να εξαντληθεί ο χρόνος τους. Το χάραμα, η ημέρα, το σούρουπο και η νύχτα, η βρεφική ηλικία, η εφηβεία, η ωριμότητα και τα γηρατειά, κυβερνούν όλον τον κόσμο, μέχρι κι εκείνοι που απενσαρκώνονται υπόκεινται σ’ αυτόν το Νόμο. Στον καιρό τους, εκείνα τα ευτυχισμένα όντα πρέπει να επιστρέφουν στην επανενσάρκωση.

Όλα αυτά που βλέπουν οι απενσαρκωμένοι βρίσκονται μέσα στο ίδιο τους το μυαλό. Οι Ντεβακανικές κατα­στάσεις για τις οποίες μιλούν τα θεοσοφικά και ροδοσταυρικά βιβλία, έτσι το βεβαιώνουν. Η κατάσταση ασυ­νειδησίας στην οποία πέφτουν οι απενσαρκωμένοι εξαιτίας του ηλεκτρονικού σοκ είναι κάτι πολύ θλιβερό, γιατί μολονότι αυτοί χαίρονται την ευτυχία των μοριακών περι­οχών, δεν είναι επαρκώς συνειδητοί όπως θα ήταν ένας Μύστης της Λευκής Στοάς. Μόνο όποιοι έχουν αποκτήσει Ψυχή ζουν συνειδητοί των Ανώτερων Περιοχών του Σύ­μπαντος.

Οι κοινοί και συνηθισμένοι απενσαρκωμένοι προβάλ­λουν στη μοριακή ατμόσφαιρα τους πόθους τους και τις φιλοδοξίες τους και τα ονειρεύονται αυτά ζώντας σε τέλεια ευτυχία. Οι Μύστες δεν ονειρεύονται γιατί αφύ­πνισαν τη συνείδηση και ζουν σ’ αυτές τις περιοχές αφο­σιωμένοι να εργάζονται σύμφωνα με τους μεγάλους κοσμι­κούς νόμους στο εργαστήριο της φύσης. Αυτό δεν σημαίνει ότι οι απενσαρκωμένοι δεν χαίρονται το ύπαιθρο ή τα τοπία στον Παράδεισο. Φυσικά αυτοί ζουν άπειρα ευτυχείς με την ατμόσφαιρα ευτυχίας τους.

Η "ΑΙΓΥΠΤΙΑΚΗ ΒΙΒΛΟΣ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ" και το βιβλίο "Η ΤΕΧΝΗ ΤΟΥ ΘΝΗΣΚΕΙΝ" των μεσαιωνικών χρόνων, διδά­σκουν την προπαρασκευή για το θάνατο. Οι άνθρωποι οι αφοσιωμένοι αποκλειστικά στα υλικά πράγματα, δεν θα έχουν την ευτυχία να πειραματίζονται την ευδαιμονία του Ηλεκτρόνιου Κόσμου, κι αυτό εξαιτίας της κατάστασης ασυνειδησίας στην οποία πέφτουν. Όταν αυτοί οι άνθρωποι ζουν στο Μοριακό Κόσμο, περνούν εκεί τις διακοπές τους ονειρευόμενοι, πίνουν από την πηγή της λησμονιάς κι ονειρεύονται γλυκά.

Το Μοριακό Σώμα είναι μικροσκόπιο και τηλεσκόπιο συγχρόνως. Μ’ αυτό το σώμα μπορούμε να βλέπουμε το άπειρα μικρό και το άπειρα μεγάλο. Στον Παράδεισο οι απενσαρκωμένοι μετέχουν της εσώτερης φύσης όλων των δημιουργημάτων, διεισδύοντας στην καρδιά του καθετί που υπάρχει. Είναι καλύτερα να γνωρίζουμε τα πράγματα μέσω διείσδυσης παρά μέσω εξωτερικής αντίληψης.

Η ζωή στον Παράδεισο θα ήταν καλύτερη αν ο απενσαρκωμένος δεν έκανε προβολή στο Μοριακό Κόσμο του δικού του σκηνικού. Εκεί ο καθένας προβάλλει στην ατμόσφαιρα εικόνες του δικού του νου.

Ο ΗΛΕΚΡΟΝΙΟΣ ΚΟΣΜΟΣ

Ο Ηλεκτρόνιος Κόσμος είναι ο ηλιακός κόσμος του φωτός, ο κόσμος του Πνεύματος.

Οποίοι έχουν Πνεύμα, όποιοι κατέχουν ένα Ηλεκτρόνιο Σώμα, ασκούν δύναμη πάνω στους μοριακούς, κυτταρι­κούς και ορυκτούς κόσμους. Οποίοι κατέχουν Ηλεκτρόνιο Σώμα είναι σε θέση να βοηθούν τους μαθητές τους να δημιουργούν τις δικές τους Ψυχές.

Κάθε αληθινός εκπαιδευτής διδάσκει τους μαθητές του να δημιουργούν Ψυχή. Κάθε άνθρωπος με Ψυχή είναι ένας αληθινός αναμορφωτής. Ο άνθρωπος με Ψυχή μπορεί να βοηθά τους μαθητές του διδάσκοντας τους τη θεωρία της απόκτησης της Ψυχής τους. Αλλά μόνο ένας άνθρωπος που έχει Ψυχή, θα μπορεί να δουλεύει με εκείνα τα έμβρυα Ψυχών κατά τον ίδιο τρόπο που ένας άνθρωπος με Κυττα­ρικό Σώμα μπορεί να δουλεύει με τα ορυκτά της Γης.

Ορισμένες δηλώσεις υπερβάλλουν όταν λένε ότι το ανθρώπινο ον έχει Ψυχή και Πνεύμα. Στην πραγματικότητα, μέσα στην ανθρώπινη Ουσία υπάρχει ένα κλάσμα του Είναι, αλλά αυτό το κλάσμα είναι μόνο η πρώτη ύλη που μας δίνει η ζωή για να κατασκευάζουμε την Ψυχή.

Όποιος κατασκευάζει Ψυχή συγχωνεύεται με τη Μεγάλη Συμπαντική Ψυχή. Οποίος κατασκευάζει Πνεύμα ενώνεται με το Συμπαντικό Πνεύμα της Ζωής, "διότι είς πάντα τον έχοντα θέλει δοθή, και περσσευθή από δε του μή έχοντος και εκείνο τό οποίον έχει, θέλει αφαιρεθεί άπ’ αυτού". "Και τον αχρείον δούλων ρίψατε εις το σκότος το εξώ­τερον εκεί θέλει εισθαι ό κλαυθμός και ό τριγμός των οδόντων", (κατά Ματθαίο, κεφ. κγ': 29-30)

Η ευδαιμονία της ανθρώπινης Ουσίας στον Ηλεκτρόνιο Κόσμο, μετά Θάνατο, είναι πολύ παροδική διότι το ανθρώπινο ον δεν είναι ακόμη προετοιμασμένο για να ζει συνεχώς σε εκείνη την ηλιακή περιοχή.

Υπάρχουν σχολές για τη "δημιουργία Ψυχής" και επίσης σχολές Σεξουαλικής Αναγέννησης για τη "δημιου­ργία Πνεύματος". Η Γνωστική Ροδοσταυρική σχολή είναι ναός και σχολή συγχρόνως. Η Γνωστική Κίνηση είναι εσω­τερικά ενωμένη με την αυθεντική και νόμιμη Ροδοσταυρική σχολή που υπάρχει μόνο στους Ανώτερους Κόσμους. Η Γνω­στική μας Κίνηση διδάσκει τον πραγματικό δρόμο της ΑΝΑΓΓΕΝΝΗΣΗΣ. Η σχολή μας διδάσκει τη δημιουργία Ψυχής και Πνεύματος. Η Κίνηση μας έχει την πληρέστερη ΕΣΩΤΕ­ΡΙΚΗ ΣΧΟΛΗ. Η Κίνηση μας ξεκινά την Νέα Υδροχοϊκή Εποχή μέσα στο μεγαλόπρεπο κεραυνοβόλημα της σκέψης.

Ο Ηλεκτρόνιος κόσμος είναι θαυμάσιος. Στον Μορια­κό Κόσμο το φως και ο ήχος διαχέονται 100 φορές πιο γρήγορα απ’ ότι στην Κυτταρική Περιοχή, αλλά στην Ηλε­κτρονική Περιοχή ταξιδεύουν στιγμιαία, όχι κατά μήκος μιας γραμμής όπως στην Κυτταρική Περιοχή, ούτε μέσω μιας επιφάνειας, αλλά διαμέσου ενός όγκου διαστήματος και όντας ανεξάρτητα από κάθε ατμόσφαιρα μπορούν να ταξιδεύουν στον Ήλιο σε επτά λεπτά.

Στον Ηλεκτρόνιο Κόσμο είμαστε Φως και ζούμε σε όλα τα πράγματα. Εκεί έχουμε προσωπική τρομακτική εμπειρία της Πραγματικότητας της Ενότητας της Ζωής. Τα Ηλεκτρόνια Σώματα κινούνται ελεύθερα με το Μέγα Φως στο θεϊκό Διάστημα. Η ανθρώπινη Συνείδηση, ντυμένη με το Ηλεκτρόνιο της Σώμα, περικλείει μέσα της, τη Ζωή και τη Συνείδηση όλων των όντων του Σύμπαντος. Αυτό είναι η Γιόγκα, η ένωση με το θεό.

Κάθε ένας που αποκτά Πνεύμα πρέπει να ζήσει το ΔΡΑΜΑ ΤΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ. Στην πρακτική ζωή του, στο σπιτικό του, στο λαό του, ανάμεσα στους ανθρώπους του. Αυτό είναι ένα Κοσμικό Δράμα που υπάρχει από πριν από τον ερχομό του Ιησού. Η ουσία του Δράματος, το κυρίαρχο γεγονός του, είναι ο θάνατος του Μυημένου και η υπέρτατη παράδοση του στον ΠΑΤΕΡΑ. Αυτό το γεγονός συμβαίνει εν μέσω κεραυνών, βροντών και μεγάλων σεισμών.

 Η Μεταμόρφωση του κυρίαρχου προσώπου στον Ηλεκτρόνιο Κόσμο, η απόκτηση του Πνεύματος, είναι κάτι το μεγαλειώδες και τρομερά θεϊκό.

Σε κείνες τις στιγμές, η ηλεκτρονική δύναμη μετα­κινείται και μια κάθετη ρωγμή διαμέσου όλων των επιπέ­δων της Κοσμικής Συνείδησης, ανοίγει για μια στιγμή τους Εσωτερικούς Κόσμους στην συνήθη αντίληψη του κοινού και συνηθισμένου ανθρώπου του δρόμου.

Τότε συμβαίνουν όλα τα θαυμάσια πράγματα που αφη­γούνται τα Ευαγγέλια όταν ο Ιησούς εξέπνευσε στο Σταυρό. Τρέμει η Γη, ανοίγουν τα μνήματα, ανασταίνονται οι Άγιοι και όλοι αναφωνούν: "ΑΛΗΘΙΝΑ, ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΥΙΟΣ ΘΕΟΥ".

Α.Δ. Samael Aun Weor (απόσπασμα από το «Το Βιβλίο των Νεκρών»)