Πρέπει να ξέρουμε ότι η ανθρωπότητα ζει με τη συνείδηση κοιμισμένη. Οι άνθρωποι εργάζονται ονειρευόμενοι. Οι άνθρωποι περπατούν στους δρόμους ονειρευόμενοι. Ο κόσμος ζει και πεθαίνει ονειρευόμενος.

Όταν φτάνουμε στο συμπέρασμα ότι όλος ο κόσμος ζει κοιμισμένος καταλαβαίνουμε την ανάγκη να ξυπνήσουμε. Χρειαζόμαστε την αφύπνιση της συνείδησης. Θέλουμε την αφύπνιση της συνείδησης.

Η ΓΟΗΤΕΙΑ

Η αιτία του βαθιού ύπνου στον οποίο ζει η ανθρωπότητα είναι η γοητεία.

Οι άνθρωποι είναι γοητευμένοι με όλα τα πράγματα της ζωής. Οι άνθρωποι ξεχνούν τον εαυτό τους γιατί είναι γοητευμένοι. Ο μεθύστακας στο καπηλειό είναι γοητευμένος με το αλκοόλ, με το μέρος, με την απόλαυση, με τους φίλους και με τις γυναίκες. Η ματαιόδοξη γυναίκα είναι γοητευμένη μπροστά στον καθρέφτη με την ομορφιά της. Ο τσιγκούνης πλούσιος είναι γοητευμένος με τα χρήματα και τις ιδιοκτησίες του. Ο τίμιος εργάτης είναι γοητευμένος στο εργοστάσιο με τη σκληρή δουλειά. Ο πατέρας της οικογένειας είναι γοητευμένος με τα παιδιά του. Όλα τα ανθρώπινα όντα είναι γοητευμένα και κοιμούνται βαθιά. Όταν οδηγούμε ένα αυτοκίνητο μας εκπλήσσει να βλέπουμε τον κόσμο να πετάγεται στις λεωφόρους και στους δρόμους χωρίς να νοιάζεται για τον κίνδυνο των αυτοκινήτων. Άλλοι πετάγονται ξεκάθαρα στις ρόδες των αυτοκινήτων. Φτωχοί άνθρωποι... περπατούν κοιμισμένοι... φαίνονται σαν υπνοβάτες, περπατούν ονειρευόμενοι με κίνδυνο για τις ζωές τους. Οποιοσδήποτε διορατικός μπορεί να δει τα όνειρα τους. Οι άνθρωποι ονειρεύονται όλα αυτά που τους κρατούν γοητευμένους.

Ο ΥΠΝΟΣ

Κατά τη διάρκεια του ύπνου το Εγώ διαφεύγει από το φυσικό σώμα. Αυτή η φυγή του Εγώ είναι αναγκαία για να μπορέσει το ζωτικό σώμα να επιδιορθώσει το φυσικό σώμα. Στους εσωτερικούς κόσμους μπορούμε να επιβεβαιώσουμε ότι το Εγώ μεταφέρει τα όνειρά του στους εσωτερικούς κόσμους. Στους εσωτερικούς κόσμους το Εγώ απασχολείται με τα ίδια πράγματα τα οποία το γοητεύουν στον φυσικό. Έτσι βλέπουμε το μαραγκό κατά τη διάρκεια του ύπνου στο ξυλουργείο του, τον αστυνόμο να φυλάει τους δρόμους, τον κουρέα στο κουρείο του, το σιδηρουργό στο σιδηρουργείο του, το μεθύστακα στην ταβέρνα ή στο μπαρ, την πόρνη στο σπίτι των ηδονών της, παραδομένη στην λαγνεία, κ.τ.λ.. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι ζούνε στους εσωτερικούς κόσμους σαν να βρισκόντουσαν στον φυσικό κόσμο. Σε κανέναν ζωντανό άνθρωπο δεν συμβαίνει να αναρωτηθεί κατά τη διάρκεια του ύπνου αν βρίσκεται στον φυσικό κόσμο ή στον αστρικό κόσμο. Εκείνοι οι οποίοι έχουν κάνει στον εαυτό τους αυτή την ερώτηση κατά τη διάρκεια του ύπνου έχουν ξυπνήσει στους εσωτερικούς κόσμους. Τότε με έκπληξη έχουν μάθει όλα τα θαύματα των ανώτερων κόσμων. Μόνο αν συνηθίσουμε να αναρωτιόμαστε από στιγμή σε στιγμή κατά την διάρκεια της επονομαζόμενης κατάσταση εγρήγορσης αυτήν την ερώτηση μπορούμε να φτάσουμε να την κάνουμε επίσης στους ανώτερους κόσμους κατά τη διάρκεια των ωρών του ύπνου. Είναι φανερό ότι κατά τη διάρκεια του ύπνου επαναλαμβάνουμε ό,τι κάνουμε κατά τη διάρκεια της ημέρας. Αν κατά τη διάρκεια της ημέρας συνηθίσουμε να κάνουμε στον εαυτό μας αυτή την ερώτηση, κατά τη διάρκεια του νυχτερινού ύπνου, ευρισκόμενοι έξω από το φυσικό σώμα, καταλήγουμε να επαναλαμβάνουμε την ίδια ερώτηση. Το αποτέλεσμα θα είναι η αφύπνιση της συνείδησης.

ΤΟ ΝΑ ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΑΣ

Το γοητευμένο ανθρώπινο ον δεν θυμάται τον εαυτό του. Πρέπει να θυμόμαστε τον εαυτό μας από στιγμή σε στιγμή. Πρέπει να θυμόμαστε τον εαυτό μας μπροστά σε όλες τις αναπαραστάσεις οι οποίες μπορούν να μας γοητεύσουν. Σταματάμε μπροστά σε οποιαδήποτε αναπαράσταση και αναρωτιόμαστε: Πού βρίσκομαι; Μήπως βρίσκομαι στο φυσικό επίπεδο; Μήπως είμαι στο αστρικό επίπεδο;

Έπειτα κάνουμε ένα μικρό άλμα με σκοπό να αιωρηθούμε στο περιβάλλον που είμαστε. Είναι λογικό ότι εάν αιωρηθούμε θα είμαστε έξω από το φυσικό σώμα. Το αποτέλεσμα θα είναι η αφύπνιση της συνείδησης. Ο σκοπός της ερώτησης αυτής σε κάθε στιγμή, σε κάθε λεπτό είναι να την κάνουμε να καταγραφεί στο υποσυνείδητο για να δρα στις ώρες του ύπνου, στις ώρες κατά τις οποίες το Εγώ βρίσκεται πραγματικά έξω από το φυσικό σώμα. Να ξέρετε ότι τα πράγματα στο αστρικό φαίνονται όπως στον φυσικό κόσμο. Οι άνθρωποι κατά την διάρκεια του ύπνου και μετά από τον θάνατο βλέπουν τα πάντα ακριβώς όπως τα βλέπουν στον φυσικό κόσμο και εξαιτίας αυτού ούτε που υποψιάζονται ότι βρίσκονται έξω από το φυσικό σώμα. Κανένας νεκρός δεν πιστεύει ότι έχει πεθάνει. Είναι γοητευμένος και ονειρεύεται βαθιά. Αν οι νεκροί κατά τη διάρκεια της ζωής είχαν κάνει την πρακτική του να θυμούνται τον εαυτό τους από στιγμή σε στιγμή, αν είχαν πολεμήσει ενάντια στη γοητεία των πραγμάτων του κόσμου, το αποτέλεσμα θα ήταν η αφύπνιση της συνείδησης. Τότε δεν θα ονειρεύονταν, θα βάδιζαν στους εσωτερικούς κόσμους με τη συνείδηση αφυπνισμένη. Όποιος αφυπνίσει τη συνείδηση μπορεί να μελετά κατά τις ώρες του ύπνου όλα τα θαύματα των ανώτερων κόσμων. Όποιος αφυπνίσει τη συνείδηση ζει στους ανώτερους κόσμους ως ένας πολίτης του κόσμου εντελώς ξύπνιος. Τότε συμβιώνει με τους μεγάλους ιεροφάντες της Λευκής Αδελφότητας.

Όποιος αφυπνίσει τη συνείδηση δεν μπορεί να κοιμάται στο φυσικό επίπεδο, ούτε στους εσωτερικούς κόσμους. Όποιος αφυπνίσει τη συνείδηση σταματά να ονειρεύεται. Όποιος αφυπνίσει τη συνείδηση μετατρέπεται σε έναν ικανό ερευνητή των ανώτερων κόσμων. Όποιος αφυπνίσει τη συνείδηση είναι ένας φωτισμένος. Όποιος αφυπνίσει τη συνείδηση μπορεί να σπουδάσει στα πόδια του Δασκάλου. Όποιος αφυπνίσει τη συνείδηση μπορεί να συζητά με τους θεούς οι οποίοι ξεκίνησαν την αυγή της δημιουργίας. Όποιος αφυπνίσει τη συνείδηση μπορεί να θυμηθεί τις αναρίθμητες ενσαρκώσεις του. Όποιος αφυπνίσει τη συνείδηση παρευρίσκεται συνειδητά στις ατομικές του κοσμικές μυήσεις. Όποιος αφυπνίσει τη συνείδηση μπορεί να μελετήσει στους ναούς της μεγάλης Λευκής Αδελφότητας. Όποιος αφυπνίσει τη συνείδηση μπορεί να μάθει στους ανώτερους κόσμους πού βρίσκεται η εξέλιξη της Κουνταλίνι του. Κάθε Τέλειος Γάμος πρέπει να αφυπνίσει τη συνείδηση για να λαμβάνει καθοδήγηση και κατεύθυνση από την Λευκή Αδελφότητα. Στους ανώτερους κόσμους οι Δάσκαλοι θα καθοδηγούν σοφά όλους εκείνους οι οποίοι πραγματικά αγαπιούνται. Στους ανώτερους κόσμους οι Δάσκαλοι παραδίδουν στον καθένα ό,τι χρειάζεται για την εσωτερική ανάπτυξή του.

ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΗ ΠΡΑΚΤΙΚΗ

Ξυπνώντας από τον κανονικό ύπνο κάθε Γνωστικός μαθητής πρέπει να κάνει μία αναδρομική άσκηση στην διαδικασία των ονείρων για να θυμηθεί όλα τα μέρη που επισκέφτηκε κατά τις ώρες του ύπνου. Ήδη ξέρουμε ότι το Εγώ ταξιδεύει πολύ στα μέρη όπου ήμασταν και σε όλα όσα βιώσαμε και ακούσαμε. Οι Δάσκαλοι εκπαιδεύουν τους μαθητές όταν βρίσκονται έξω από το φυσικό σώμα.

Είναι επείγον να μάθουμε να διαλογιζόμαστε βαθιά και μετά να εφαρμόζουμε όσα μάθαμε κατά την διάρκεια των ωρών του ύπνου. Πρέπει να μην κουνιόμαστε τη στιγμή κατά την οποία ξυπνάμε, επειδή με αυτήν την κίνηση ταράζεται το αστρικό και χάνονται οι αναμνήσεις.

Πρέπει να συνδυάζουμε τις αναδρομικές ασκήσεις με τα ακόλουθα μάντραμ:

 ΡΑ–ΟΜ  ΓΚΑ–ΟΜ

Κάθε λέξη χωρίζεται σε δύο συλλαβές. Πρέπει να τονίζουμε το φωνήεν Ο. Αυτά τα μάντραμ είναι για το μαθητή ό,τι είναι ο δυναμίτης για τον ανθρακωρύχο. Όπως ο ανθρακωρύχος ανοίγει δρόμο στα έγκατα της γης με τη βοήθεια του δυναμίτη έτσι και ο μαθητής θα ανοίγει δρόμο προς τις μνήμες του Υποσυνείδητου με την βοήθεια αυτών των μάντραμ.

ΤΟ ΚΑΣΤΡΟ ΤΩΝ ΔΥΟ ΑΙΘΟΥΣΩΝ

Το ανθρώπινο κεφάλι είναι ένα κάστρο με Δύο Αίθουσες. Ο εγκέφαλος είναι η Αίθουσα της αποκαλούμενης «συνείδησης επαγρύπνησης» και η παρεγκεφαλίδα είναι η Αίθουσα του Υποσυνείδητου. Όλες οι εμπειρίες που λαμβάνει το Εγώ στους Ανώτερους Κόσμους παραμένουν αποθηκευμένες στην Αίθουσα του Υποσυνειδήτου. Όταν οι Δύο Αίθουσες ενοποιούνται, το αποτέλεσμα είναι η Φώτιση. Με την αναδρομική άσκηση επιτυγχάνουμε την ενοποίηση των Δύο Αιθουσών. Εάν ο σπουδαστής δεν θυμάται τίποτα, πρέπει να αγωνιστεί και να μάχεται ακατάπαυστα για να διανοίξει πέρασμα προς τις περιοχές του υποσυνειδήτου. Καμία προσπάθεια δεν χάνεται. Όπως ο μεταλλωρύχος αγωνίζεται, ανοίγοντας πέρασμα δια μέσου των βράχων της γης, έτσι πρέπει να μάχεται ο σπουδαστής, ανοίγοντας πέρασμα δια μέσου του σκληρού βράχου της ύλης προς το θαυμάσιο ανάκτορο του υποσυνειδήτου. Κάθε άσκηση παράγει δύναμη η οποία σταδιακά σπάει το σκληρό βράχο της λήθης που μας διαχωρίζει από την Αίθουσα του Υποσυνειδήτου, όπου βρίσκονται, σαν πολύτιμα κοσμήματα, οι αναμνήσεις των Ανωτέρων Κόσμων. Αυτή η άσκηση μαζί με την πρακτική της ανάμνησης του εαυτού αλληλοσυμπληρώνονται για να μας φέρουν στην πλήρη και οριστική φώτιση.

ΥΠΟΜΟΝΗ ΚΑΙ ΕΠΙΜΟΝΗ

Ο Γνωστικός μαθητής πρέπει να είναι απείρως υπομονετικός και επίμονος διότι οι εξουσίες στοιχίζουν πολύ. Τίποτα δεν μας δίνεται δωρεάν. Όλα στοιχίζουν. Αυτές οι σπουδές δεν είναι για τους άστατους, ούτε για ανθρώπους με μικρή θέληση. Αυτές οι σπουδές απαιτούν άπειρη πίστη. Οι σκεπτικιστές δεν πρέπει να έρχονται στις σπουδές μας γιατί η απόκρυφη επιστήμη είναι πολύ απαιτητική. Οι σκεπτικιστές αποτυγχάνουν πλήρως. Οι άπιστοι δεν θα καταφέρουν να εισέλθουν στην Ουράνια Ιερουσαλήμ.

ΟΙ ΤΕΣΣΕΡΕΙΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ

Η πρώτη κατάσταση της Συνείδησης ονομάζεται «Εικασία».

Η δεύτερη κατάσταση της Συνείδησης είναι η «Πίστη».

Η τρίτη κατάσταση της Συνείδησης είναι η «Διάνοια».

Η τέταρτη κατάσταση της Συνείδησης είναι ο «Νους».

Εικασία είναι άγνοια ανθρώπινη σκληρότητα, βαρβαρότητα, υπερβολικά βαθύς ύπνος, ενστικτώδης και ζωώδης κόσμος, υπο-ανθρώπινη κατάσταση.

Πίστη είναι ο κόσμος των απόψεων και των πεποιθήσεων.

Πίστη είναι πεποίθηση, προκαταλήψεις, σεκταρισμοί, φανατισμοί, θεωρίες στις οποίες δεν υπάρχει κανένα είδος άμεσης αντίληψης της Αλήθειας. Η Πίστη είναι η συνείδηση του συνηθισμένου επιπέδου της ανθρωπότητας.

Διάνοια είναι η διανοητική αναθεώρηση των πεποιθήσεων, η ανάλυση, ο εννοιολογικός συνθετισμός, η καλλιεργημένη διανοητική συνείδηση, η επιστημονική σκέψη, κ.τ.λ.. Η διανοητική σκέψη μελετά τα φαινόμενα και εγκαθιστά νόμους. Η Διανοητική σκέψη μελετά τις μεθόδους της επαγωγής και της απαγωγής με σκοπό να τις χρησιμοποιεί με βαθύ και σαφή τρόπο.

Νους είναι τέλεια αφυπνισμένη Συνείδηση. Νους είναι η κατάσταση Τουρίγια, η τέλεια βαθιά εσωτερική φώτιση. Νους είναι γνήσια αντικειμενική διόραση. Νους είναι διαίσθηση. Νους είναι ο κόσμος των θεϊκών αρχετύπων. Η Νοητική σκέψη είναι συνθετική, σαφής, αντικειμενική και φωτισμένη.

Όποιος φθάνει στα ύψη της Νοητικής σκέψης αφυπνίζει τη συνείδηση τελείως και μετατρέπεται σε έναν Τουρίγια.

Το κατώτερο μέρος του ανθρώπου είναι μη λογικό και υποκειμενικό και σχετίζεται με τις πέντε συνηθισμένες αισθήσεις.

Το ανώτερο μέρος του ανθρώπου είναι η διαίσθηση και η αντικειμενική και πνευματική συνείδηση. Στον κόσμο της διαίσθησης αναπτύσσονται τα αρχέτυπα όλων των πραγμάτων της Φύσης.

Μόνο εκείνοι οι οποίοι έχουν εισχωρήσει στον κόσμο της αντικειμενικής διαίσθησης, μόνο εκείνοι οι οποίοι έχουν φτάσει στα υπερβατικά ύψη της Νοητικής σκέψης είναι πραγματικά αφυπνισμένοι και φωτισμένοι.

Κανένας πραγματικός Τουρίγια δεν μπορεί να ονειρεύεται. Ο Τουρίγια που έχει φτάσει μέχρι τα ύψη της Νοητικής σκέψης ποτέ δεν το λέει, ποτέ δεν κάνει το σοφό. Είναι πολύ απλός και ταπεινός, αγνός και τέλειος.

Πρέπει να ξέρουμε ότι κανένας Τουρίγια δεν είναι μέντιουμ, ούτε ψευδο-διορατικός, ούτε ψευδο-μυστικιστής σαν όλους εκείνους οι οποίοι σήμερα αφθονούν, σαν τα κακά χόρτα, σε όλες τις σχολές των πνευματικών, ερμητικών, αποκρυφιστικών, κ.τ.λ. σπουδών.

Η κατάσταση Τουρίγια είναι πολύ μεγαλειώδης και την φθάνουν μόνο εκείνοι οι οποίοι εργάζονται στο αναμμένο σιδηρουργείο του Ηφαίστου σε όλη την ζωή τους. Μόνο η Κουνταλίνι μπορεί να μας ανυψώσει μέχρι την κατάσταση Τουρίγια.

Είναι επείγον να ξέρουμε να διαλογιζόμαστε βαθιά και μετά να ασκούμε τη σεξουαλική μαγεία κατά την διάρκεια όλης της ζωής για να φτάσουμε μετά από δύσκολες δοκιμασίες στην κατάσταση Τουρίγια.

Ο διαλογισμός και η Σεξουαλική Μαγεία μας φέρουν στα ύψη της Νοητικής σκέψης.

Κανένας ονειροπόλος, κανένα μέντιουμ, κανένας από εκείνους οι οποίοι μπαίνουν σε κάποια σχολή αποκρυφιστικής διδασκαλίας δεν μπορεί να φτάσει αμέσως στην κατάσταση Τουρίγια. Δυστυχώς, πολλοί πιστεύουν ότι αυτό είναι σαν να φυσάς και να κάνεις μπουκάλια ή σαν να καπνίζεις ένα τσιγάρο ή σαν να μεθάς. Έτσι βλέπουμε πολλά φαντασιόπληκτα μέντιουμ και ονειροπόλους οι οποίοι αυτοαποκαλούνται δάσκαλοι, διορατικοί, φωτισμένοι. Σε όλες τις σχολές, καθώς και μέσα στις τάξεις της δίκης μας Γνωστικής Κίνησης, δεν λείπουν τέτοια άτομα τα οποία λένε ότι είναι διορατικοί χωρίς πραγματικά να είναι. Αυτοί είναι εκείνοι οι οποίοι βασισμένοι στις φαντασιοπληξίες και στα όνειρά τους συκοφαντούν τους άλλους, λέγοντας: Ο τάδε είναι πεσμένος, ο δείνα είναι μαύρος μάγος, κ.τ.λ..

Είναι αναγκαίο να προειδοποιήσουμε ότι τα ύψη του Τουρίγια απαιτούν πολλά χρόνια νοητικής άσκησης και σεξουαλικής μαγείας στον Τέλειο Γάμο. Αυτό σημαίνει πειθαρχία, βαθιές και μακροχρόνιες μελέτες, βαθύ και πολύ δυνατό εσωτερικό διαλογισμό, θυσία προς την ανθρωπότητα, κ.τ.λ..

Η ΑΝΥΠΟΜΟΝΗΣΙΑ

Συνήθως οι νεόφυτοι της Γνωστικής Κίνησης είναι γεμάτοι ανυπομονησία. Θέλουν εντυπωσιακές και άμεσες εκδηλώσεις, στιγμιαία ξεδιπλώματα στο αστρικό, φώτιση, σοφία κ.τ.λ..

Η πραγματικότητα είναι διαφορετική. Τίποτα δεν μας δίνεται δωρεάν. Όλα κοστίζουν. Τίποτα δεν το αποκτούμε με την περιέργεια, στιγμιαία, γρήγορα. Όλα έχουν την διαδικασία τους και την ανάπτυξή τους. Η Κουνταλίνι αναπτύσσεται, εξελίσσεται και προοδεύει πολύ σιγά, μέσα στην αύρα του Mahachohan. Η Κουνταλίνι έχει την εξουσία να αφυπνίσει τη συνείδηση, όμως η διαδικασία της αφύπνισης είναι αργή, βαθμιαία, φυσική, χωρίς θεαματικά γεγονότα, αισθησιακά, συγκινησιακά και βάρβαρα.

Όταν η συνείδηση έχει ήδη αφυπνιστεί πλήρως δεν είναι κάτι το εντυπωσιακό, ούτε το θεαματικό. Είναι απλώς μία πραγματικότητα, τόσο φυσική όσο ενός δέντρου το οποίο σιγά-σιγά μεγάλωσε, αναπτύχθηκε και εξελίχθηκε, χωρίς εκπλήξεις και εντυπωσιακά πράγματα. Η φύση είναι η φύση. Ο Γνωστικός μαθητής αρχικά λέει: Ονειρεύομαι. Μετά αναφωνεί: Είμαι στο αστρικό σώμα έξω από το φυσικό σώμα. Αργότερα πετυχαίνει το Σαμάντι, την έκσταση και εισχωρεί στα πεδία του Παραδείσου. Στην αρχή οι εκδηλώσεις είναι σποραδικές, διακοπτόμενες, ακολουθούμενες από μεγάλα διαστήματα ασυνειδησίας. Αργότερα τα πύρινα φτερά μας δίνουν τη συνεχή αφυπνισμένη Συνείδηση, χωρίς διακοπές.

Α.Δ. Samael Aun Weor (απόσπασμα από το «Ο Τέλειος Γάμος»)