Ο αδένας Θυρεοειδής έχει ένα όμορφο κόκκινο σκούρο χρώμα. Ο Θυρεοειδής έχει δύο λοβούς που οι ενδοκρινολόγοι γνωρίζουν πολύ καλά. Ο βιολόγος θαυμάζει παρατηρώντας τους δύο όμορφους λοβούς σοφά ενωμένους από έναν θαυμάσιο ισθμό. (Να Το τέλειο τρίγωνο).

Οι δύο λοβοί του Θυρεοειδή αδένα είναι τοποθετημένοι ένας σε κάθε πλευρά του «μήλου του Αδάμ».

Ο Θυρεοειδής αδένας εκτίθεται σε δύο βασικές ασθένειες. Τον Υπερθυρεοειδισμό και τον Υποθυρεοειδισμό. Ο πρώτος χαρακτηρίζεται από υπερβολική έκκριση, ο δεύτερος από ελαττωμένη έκκριση. Ο Υπερθυρεοειδισμός μπορεί να θεραπευθεί με τη χειρουργική. Ο Υποθυρεοειδισμό με κανένα τρόπο δεν θεραπεύεται με τη χειρουργική. Είναι δυνατό να θεραπεύεται μόνο με χορήγηση στον ασθενή Θυροξίνης (κυρίαρχο έκκριμα του Θυρεοειδή). Η Θυροξίνη είναι ένα ιωδιούχο σύμπλοκο πολύ σημαντικό στην ιατρική.

Η θυροξίνη έχει στενή σχέση με το μεταβολισμό του φυσικού σώματος του ανθρώπου. Όταν ο ασθενής πάσχει από Υπερθυρεοειδισμό η περίσσεια θυροξίνη αυξάνει εντατικά τις καύσεις των τροφών. Το αποτέλεσμα είναι τότε η επιτάχυνση του κανονικού ρυθμού της αναπνοής και της καρδιάς.

Στον Υποθυρεοειδισμό, ο μεταβολισμός γίνεται πιο βραδύς. Αν ένα μικρό παιδί νοσήσει από Υποθυρεοειδισμό, ολόκληρη η ανάπτυξη του σώματος και του εγκεφάλου επιβραδύνονται τρομερά. Σε έναν ενήλικο, ο υποθυρεοειδισμός εμφανίζεται με νοητική καθυστέρηση, τα νύχια και τα μαλλιά του αυξάνουν αργά και αφύσικα, η οποιαδήποτε φυσική προσπάθεια τον κουράζει φοβερά και το δέρμα του γίνεται ξερό, λίγο λιπαρό και τραχύ.

Το βιολογικό ιώδιο απολυμαίνει όλο τον οργανισμό. Δίχως το βιολογικό ιώδιο του θυρεοειδή ο ανθρώπινος οργανισμός μας δεν θα μπορούσε να ζήσει. Οι Ροδόσταυροι ιατροί υποστηρίζουν ότι ο θυρεοειδής αδένας επηρεάζεται από την Αφροδίτη, ενώ οι Παραθυρεοειδείς αδένες επηρεάζονται από τον Άρη. Ο περίφημος ιατρός Αρνολντ Κρουμ Χέλλερ, καθηγητής ιατρικής του Πανεπιστημίου του Βερολίνου, βεβαίωνε ότι μεταξύ Αφροδίτης και Άρη υπήρχε μια φοβερή πάλη, που επαναλαμβανόταν μεταξύ των αδένων θυρεοειδή και Παραθυρεοειδή.

Μια φορά, ένας γέροντας χωρικός που δεν ήξερε μήτε να διαβάζει, μήτε να γράφει, μας βεβαίωσε ότι είχε θεραπευθεί από την ασθένεια της βρογχοκήλης τοποθετώντας πάνω του μία πλάκα μολύβδου. Μας διηγήθηκε ο χωρικός ότι σε μία τετράγωνη μολυβένια πλάκα άνοιξε δύο μικρές τρύπες για να περάσει διαμέσου τους ένα νήμα ή κορδέλα. Με την κορδέλα αυτή έδεσε τη μολυβένια πλάκα στο λαιμό του, αφήνοντας την πλάκα να κρέμεται πάνω στη ρίζα της βρογχοκήλης. Μας διαβεβαίωνε ο χωρικός ότι επί τρεις μήνες έφερε αυτήν την πλάκα κρεμασμένη στο λαιμό του και ότι θεραπεύτηκε ολότελα. Μας διηγήθηκε ότι και άλλοι συγγενείς του είχαν γιατρευτεί με αυτήν τη πλάκα μολύβδου.

Η μεταλλοθεραπεία, πρακτικά, βρίσκεται ακόμη σε εμβρυϊκή κατάσταση. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία για τις μεγάλες δυνατότητες της Μεταλλοθεραπείας. Έχουμε γνωρίσει μερικούς νοτιαμερικανούς χωρικούς που χρησιμοποιούσαν νηστικοί το αλάτι και το σάλιο σαν μοναδικό φάρμακο κατά της βρογχοκήλης. Ανακάτευαν αυτά τα δύο στοιχεία ΟΤΑΝ Η ΣΕΛΗΝΗ ΒΡΙΣΚΟΤΑΝ ΣΤΟ ΑΔΕΙΑΣΜΑ. Κατόπιν εφάρμοζαν το φάρμακό τους και λένε ότι έτσι θεράπευαν αυτή την κακιά αρρώστια. Η βιολογία πρέπει να είναι διατεθειμένη να μελετάει βαθιά όλα αυτά τα θεραπευτικά συστήματα των χωρικών, διότι είμαστε πεπεισμένοι ότι πολλές από αυτές τις συνταγές των γιαγιάδων μας έσωσαν σε πολλές περιπτώσεις ζωές διάσημων ανθρώπων.

Οι Γιόγκι της Ινδίας λένε ότι η ρίζα του ΛΑΡΥΓΓΙΚΟΥ ΤΣΑΚΡΑ βγαίνει από τον θυρεοειδή αδένα. Ο μεγάλος ιατρός του Ινδοστάν Σιβανάντα, βεβαιώνει ότι αυτό το ΤΣΑΚΡΑ έχει δεκαέξι πέταλα λωτού. Οι δυτικοί επιστήμονες περιγελούν αυτό που αγνοούν. Θα ήταν καλύτερο να μελετάμε αυτά που δεν γνωρίζουμε. Οι ανατολίτες σοφοί παραδέχονται την ύπαρξη ενός υπέρ-αυτιού ικανού να καταγράφει τα κύματα του «πέραν». Την υπέρ-ακοή αυτή, επονομάζουν ΔΙΑΚΟΗ.

Το ΛΑΡΥΓΓΙΚΟ ΤΣΑΚΡΑ είναι το κέντρο της ΔΙΑΚΟΗΣ. Ο ΥΠΟΘΥΡΕΟΕΙΔΙΣΜΟΣ προκαλεί καθυστέρηση στο νου των ενηλίκων. Αυτό μας αποδεικνύει τη βαθιά εσωτερική σχέση μεταξύ θυρεοειδή αδένα και νου. Αν ο Θυρεοειδής και ο νους βρίσκονται σε τόσο στενή μεταξύ τους σχέση, γιατί να μην δεχθούμε την ανατολίτικη θέση σχετικά με το θυρεοειδικό Τσάκρα και την αντιληπτική σύνθεση; Οι σοφοί της Ινδίας λένε ότι αναπτύσσοντας το λαρυγγικό Τσάκρα πετυχαίνουν τον αντιληπτικό συνθετισμό. Η Φυσική παραδέχεται τον αιθέρα. Οι Ινδοστανοί λένε ότι ο αιθέρας δεν είναι παρά η συμπύκνωση του ΤΑΤΤΒΑ ΑΚΑΣ. Οι μεγάλοι ασιατικοί ΓΙΟΓΚΙ λένε ότι η ύλη είναι μία συμπύκνωση του αιθέρα και ότι ο αιθέρας, με τη σειρά του, είναι μία συμπύκνωση του ΤΑΤΤΒΑ ΑΚΑΣ, στον οποίον αναγνωρίζουν, σε τελική ανάλυση, την πρωταρχική ρίζα της ύλης. Οι Ινδοστανοί θεωρούν ότι ο ΑΚΑΣ είναι ο πρωταρχικός ήχος και ότι το όργανό του στον άνθρωπο είναι ο δημιουργικός λάρυγγας.

Ο γιατρός Σιβανάντα βεβαιώνει ότι με την ανάπτυξη του ΘΥΡΕΟΕΙΔΙΚΟΥ ΤΣΑΚΡΑ ελέγχουμε τον ΑΚΑΣ και κατορθώνουμε να ζούμε ακόμη και κατά τη διάρκεια της βαθιάς νύχτας της ΜΕΓΑΛΗΣ ΠΡΑΛΑΓΙΑ.

Βεβαιώνει ο γιατρός Σιβανάντα, διάσημος ενδοκρινολόγος και ινδοστανός Γιόγκι ότι αφυπνίζοντας το Τσάκρα του Θυρεοειδή αδένα αποκτούμε τη διακοή. Αν ένας ΓΙΟΓΚΙ βυθίζεται σε καθημερινό διαλογισμό με σκοπό να ακούσει κάποιο μακρινό φίλο του, σε στιγμές μισό ύπνου, θα ακούσει τα λόγια του. Με τον εσωτερικό διαλογισμό αφυπνίζεται η ΔΙΑΚΟΗ.

Η έκκριση των ενδοκρινών αδένων βρίσκεται σε βαθιά σχέση με όλη την τάξη και τον έλεγχο του Αυτόνομου Νευρικού Συστήματος, των επονομαζόμενων ακούσιων μυών.

Οι αδενικές εκκρίσεις κυβερνούν με ύψιστη φυσιολογική και κοσμική σοφία, όλον το θαυμαστό μεταβολισμό του φυσικού οργανισμού. Οι ενδοκρινικές εκκρίσεις ελέγχουν την αύξηση και την ανάπτυξη όλης της κυτταρικής κοινωνίας.

Η έκκριση των ενδοκρινών αδένων ελέγχει ολοκληρωτικά τα χαρακτηριστικά της σεξουαλικότητας. Ο θυρεοειδής αδένας έχει μια αυρική ακτινοβολία πραγματικά αξιοθαύμαστη.

Α.Δ. Samael Aun Weor (απόσπασμα από το «Βασικά Θέματα Ενδοκρινολογίας και Εγκληματολογίας»)