Μέσα σε κάθε έξοχη νότα του πιάνου, μέσα σε κάθε μελωδία του Νιρβάνα, λάμπει γεμάτη με μυστικιστική χαρά η εκκλησία της Φιλαδέλφειας. Όταν η ιερή φωτιά ανοίγει την εκκλησία της Φιλαδέλφειας, το μετωπικό τσάκρα ξυπνά. Αυτό το τσάκρα βρίσκεται μεταξύ των δύο φρυδιών. Ο μυστικιστής γεμίζει με έκσταση ατενίζοντας αυτό το λουλούδι του λωτού στο σπηλαιώδες πλέγμα του.

Ανάμεσα στις θαυμαστές μαγείες της έναστρης νύχτας ο αμόλυντος λωτός του μεσόφρυδου φαίνεται σαν ένα ποίημα αγάπης.

Αυτό το πολύτιμο λουλούδι του λωτού έχει τη ρίζα του στον αδένα της υπόφυσης. Το μετωπικό τσάκρα λάμπει με τα αμόλυντα χρώματα των ρομαντικών νυχτών της πανσελήνου. Το μετωπικό τσάκρα έχει πραγματικά πολλές θεϊκές λάμψεις, αλλά τα θεμελιώδη πέταλά του είναι μόνο δύο.

Η συνολική και πλήρης ανάπτυξη του μετωπικού τσάκρα σημαίνει ανώτατη μακαριότητα και απόλυτη απελευθέρωση. Το μετωπικό τσάκρα έχει οκτώ μείζονες δυνάμεις και τριανταέξι ελάσσονες.

Το μετωπικό τσάκρα μας κάνει διορατικούς. Ο διορατικός πρέπει να έχει νου παιδιού. Όταν ο διορατικός επιτρέπει στο εγώ να είναι ο μεταφραστής των οραμάτων του, γίνεται συκοφάντης των ανθρώπων.

Ο διορατικός πρέπει να είναι τόσο απλός και ταπεινός σαν το συνεσταλμένο και αρωματισμένο λουλουδάκι της έναστρης νύχτας.

Ο διορατικός θα πρέπει να είναι όπως ένας κήπος που σφραγίζεται με επτά σφραγίδες.

Ο αληθινός διορατικός δεν το λέει ποτέ ότι είναι. Ο αληθινός διορατικός πρέπει να είναι ταπεινός και μετριόφρων.

Ο διορατικός πρέπει να μάθει να βλέπει σε απουσία του εγώ. Να βλέπει χωρίς να μεταφράζει. Να βλέπει χωρίς να κρίνει.

Το μετωπικό τσάκρα αναπτύσσεται με το βαθύ εσωτερικό διαλογισμό.

«Και γράψε στον άγγελο (τον ατομικό) της εκκλησίας της Φιλαδέλφειας: Αυτά λέει ο άγιος, ο αληθινός, αυτός που έχει το κλειδί του Δαβίδ, αυτός που ανοίγει και κανένας δεν κλείνει και που κλείνει και κανένας δεν ανοίγει.» (ΑΠ. 3: 7). Το κλειδί του Δαβίδ είναι το κλειδί του εσωτερικού ναού κάθε ανθρώπου. Πρέπει να οικοδομήσουμε το ναό επάνω στο ζωντανό βράχο. Το κλειδί του ναού είναι το κλειδί της Κιβωτού της επιστήμης. Αυτό το κλειδί είναι το Αρκάνο A.Z.F. Ο Υιός του ανθρώπου ανοίγει και κανένας δεν κλείνει και κλείνει και κανείς δεν ανοίγει.

Μη ρίχνεις πέτρες στο εσωτερικό του ναού. Μη χρησιμοποιείς τη διόραση για να βλάψεις το συνάνθρωπο, έχε έλεος για αυτούς που υποφέρουν, έλεος για αυτούς που κλαίνε. Μην τους βλάπτεις, αγάπα τους. Μη μετατρέπεις το ναό σε σπηλιά εμπόρων.

«Ξέρω τις εργασίες σας. Ιδού, σου έχω δώσει μια πόρτα ανοιγμένη, (η πόρτα του μετωπικού τσάκρα), που κανένας δεν μπορεί να κλείσει. Γιατί μολονότι είναι λίγη η δύναμή σου, κράτησες το λόγο μου και δεν απαρνήθηκες το όνομά μου. Ιδού, θα τους μαζέψω από τη συναγωγή του Σατανά, εκείνους που λένε ψέματα ότι είναι Ιουδαίοι, αλλά δεν είναι. Θα τους κάνω να έρθουν και να προσκυνήσουν μπροστά στα πόδια σου και να μάθουν ότι εγώ σε αγάπησα «(ΑΠ. 3: 8, 9).

Αυθεντικοί Ιουδαίοι είναι μόνο τα παιδιά του λιονταριού της φυλής του Ιούδα (οι χριστικοποιημένοι).

Επομένως, εκείνοι που υποστηρίζουν ότι είναι Ιουδαίοι (φωτισμένοι) και δεν είναι, ψεύδονται.

Πραγματικά εκείνοι οι άνθρωποι ανήκουν στη συναγωγή του Σατανά. Εκείνοι οι άνθρωποι δε μπορούν να μπουν στο ναό της Φιλαδέλφειας.

Όταν ο διορατικός είναι μαύρος μάγος, το μετωπικό τσάκρα ελέγχεται από τη γυναίκα εκείνη την Ιεζάβελ (που λέει ότι είναι προφήτισσα). Ο μαύρος μάγος έχει τη σκοτεινή διόραση.

Το μετωπικό τσάκρα του μαύρου μάγου λειτουργεί μόνο στην άβυσσο. Στις ατομικές κολάσεις της φύσης, οι σκοτεινοί παίρνουν τη μορφή δασκάλων, φίλων των Δασκάλων, για να κάνουν πράγματα φρικτά.

Όταν οι διορατικοί της Ιεζάβελ τίθενται σε επαφή με εκείνους τους σκοτεινούς που μεταμφιέζονται, τότε, από τα γεγονότα, γίνονται συκοφάντες του πλησίον τους.

Ο αληθινός φωτισμένος διορατικός δεν είναι ικανός να δυσφημίσει το συνάνθρωπο. Ο φωτισμένος διορατικός βλέπει σε απουσία του εγώ. Ο φωτισμένος διορατικός χρησιμοποιεί την ικανότητά του με υπέρτατη σοφία, για να συμβουλέψει και να βοηθήσει τον πλησίον.

Είναι απαραίτητο να αποκεφαλισθεί η Ιεζάβελ. Είναι απαραίτητο να τεθεί η διόραση στην υπηρεσία του θυσιασμένου αρνίου. Είναι απαραίτητο να προφητεύουμε με σοφία.

«Επειδή κράτησες το λόγο της υπομονής μου, θα σε φυλάξω από την ώρα του πειρασμού που μέλλεται να έρθει επάνω σε ολόκληρο τον κόσμο και να δοκιμάσει αυτούς που κατοικούν πάνω στη γη (ήδη είμαστε στην ώρα του μεγάλου πειρασμού). Ιδού, έρχομαι γρήγορα. Κράτα ό,τι έχεις, (τη φωτιά) έτσι ώστε κανείς να μη σου πάρει την κορώνα σου (μην την εγκαταλείψεις στο Σατανά)» (ΑΠ. 3: 10, 11). Μην ξοδεύεις το ιερό κρασί. Να είσαι αγνός.

«Το νικητή θα τον κάνω στύλο στο ναό του Θεού μου και έξω πια δε θα βγει. Και θα γράψω επάνω του το όνομα του Θεού μου και το όνομα της πόλης του Θεού μου, της νέας Ιερουσαλήμ, που κατεβαίνει από τον ουρανό από το Θεό μου, και το όνομά μου το νέο. Αυτός που έχει το αυτί, ας ακούει τι λέει το πνεύμα στις εκκλησίες»(ΑΠ. 3: 12,13).

Στην άνοδο προς τους ανώτερους κόσμους, η έκτη αίσθηση, η θεϊκή διόραση ξυπνά.

Και θα γράψω πάνω σε αυτόν, στο μέτωπό του, το όνομα του Αρνίου και το όνομα της νέας Ιερουσαλήμ της επάνω (οι ανώτεροι κόσμοι), όπου γινόμαστε δεκτοί με φοίνικες και επαίνους και εορτασμούς, όταν ελευθερωνόμαστε από τα τέσσερα σώματα της αμαρτίας.

Και η νέα Ιερουσαλήμ κατεβαίνει από τον ουρανό, με το Θεό μου, στολισμένη όπως μια σύζυγος για να λάβει το σύζυγό της.

Α.Δ. Samael Aun Weor (απόσπασμα από το «Το Μήνυμα του Υδροχόου»)