Όταν η φιδική φωτιά, που ανέρχεται νικηφόρα, φθάνει στο ύψος του θυρεοειδή αδένα, ανοίγει την εκκλησία των Σάρδεων.
Το λαρυγγικό τσάκρα έχει δεκαέξι όμορφα πέταλα που λάμπουν γεμάτα δόξα με την ιερή φωτιά της Πεντηκοστής.
Αυτό το όμορφο τσάκρα φαίνεται σαν μία μυστηριώδης πανσέληνος, που λάμπει όπως ένα άφατο ποίημα ανάμεσα στις συγκινητικές μελωδίες του άπειρου αιθέρα. Διαλογιζόμενοι βαθιά σε αυτό το τσάκρα, ξυπνούν οι απόκρυφες και φοβερές δυνάμεις του. Με την ανάπτυξη του λαρυγγικού τσάκρα θα είμαστε σε θέση να συντηρήσουμε το σώμα κατά τη διάρκεια των μεγάλων κοσμικών νυχτών, χωρίς η πραλάγια να μπορεί να το αποσυνθέσει. Με την ανάπτυξη του λαρυγγικού τσάκρα φθάνουμε στον εννοιολογικό συνθετισμό. Οι μεγάλοι δάσκαλοι του Νιρβάνα δεν σκέπτονται.
Ο εννοιολογικός συνθετισμός και η διαίσθηση θα αντικαταστήσουν τη διαδικασία του συλλογισμού. Η επιθυμία και οι συλλογισμοί είναι το εγώ. Πραγματικά, ο Σατανάς είναι αυτός που συλλογίζεται. Με την ανάπτυξη του λαρυγγικού τσάκρα καταλαβαίνουμε τον εσωτερισμό των ιερών βιβλίων. Το Τάττβα Ακάσα, είναι το τάττβα του λαρυγγικού τσάκρα. Με την ανάπτυξη του λαρυγγικού τσάκρα γνωρίζουμε το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον όλων όσων υπάρχουν στο σύμπαν. Με την ανάπτυξη του λαρυγγικού τσάκρα το ιερό αυτί θα ξυπνήσει και θα είμαστε σε θέση να ακούσουμε τις λέξεις του παραδείσου και τις άφατες συμφωνίες των ναών. Με την ανάπτυξη του λαρυγγικού τσάκρα λαμβάνουμε τη δύναμη της κατανόησης. Η κατανόηση και η διαίσθηση θα αντικαταστήσουν το συλλογισμό (τη σκέψη).
Ο νους που κατανοεί δεν κρίνει ούτε μεταφράζει. Το εγώ κρίνει και μεταφράζει όλα όσα βλέπει, στη γλώσσα των προκαταλήψεων, των μνημών, των λαθών και των κακιών του.
«Μην κρίνετε για να μην κριθείτε. Επειδή με τον τρόπο που κρίνετε θα κριθείτε και με το μέτρο που μετράτε, θα σας μετρήσουν» (Ματθαίος 7: 1,2). Να ζεις σε κατάσταση επάγρυπνης αντίληψης. Να βλέπεις, να ακούς και να καταλαβαίνεις. Μην κρίνεις έτσι ώστε να μην κριθείς. Να κατανοείς τα πάντα. Μη μετατρέπεις το Σατανά στο μεταφραστή όλων όσων βλέπεις και ακούς.
Ανακτήστε την αθωότητα της Εδέμ. Εσύ, που διαλογίζεσαι στην εκκλησία των Σάρδεων, άκουσε τα άφατα λόγια του Νιρβάνα. Έχεις παρευρεθεί κάποια φορά στο συμπόσιο των Νιρβάνις;
Κοίταξε! Τι όντα τόσο θεία! Αυτοί οι άγιοι δάσκαλοι ντύνονται με αδαμάντινους χιτώνες. Το χιτώνα των Νταρμασάγιας. Πάνω στο τραπέζι του συμποσίου υπάρχουν τρία ποτήρια που περιέχουν τρία καθαρότατα βάλσαμα. Το πρώτο είναι το κόκκινο βάλσαμο της φωτιάς. Το δεύτερο είναι το πράσινο βάλσαμο του καθαρού νερού που δίνει την αιώνια ζωή. Το τρίτο είναι το αγνό και αμόλυντο λευκό βάλσαμο του πνεύματος.
Πιες από εκείνα τα τρία ποτήρια και ποτέ δε θα ξαναδιψάσεις.
Ω!... Όταν τα λόγια σου είναι καθαρά και όμορφα όπως οι φωνές του παραδείσου. Ω! Όταν κάθε φράση σου είναι αγάπη, ομορφιά, αρμονία... Τότε ο δημιουργικός σου λάρυγγας θα είναι όπως οι θεϊκές και μαγευτικές νότες ενός πιάνου του Νιρβάνα. Όπως η μελωδία ενός ναού, όπως ο Λόγος εκείνων των αγίων δασκάλων που παρευρίσκονται στο συμπόσιο του θυσιασμένου Αρνίου.
Μη λες ποτέ μάταια λόγια. Μη λες ποτέ λόγια άπρεπα.
Ο λαιμός είναι μια μήτρα όπου ο λόγος αναπτύσσεται. Οι Θεοί δημιουργούν με τη δύναμη του λόγου τους. Η Κουνταλίνι είναι δημιουργική με το λόγο. Η Κουνταλίνι είναι δημιουργική στο λάρυγγα. Το σεξουαλικό όργανο των Θεών είναι ο δημιουργικός λάρυγγας.
«Στην αρχή ήταν ο Λόγος και ο Λόγος ήταν με το Θεό και ο Λόγος ήταν Θεός. Αυτός ήταν από την αρχή με το Θεό. Όλα τα πράγματα από αυτόν έγιναν και χωρίς αυτόν τίποτα από όσα υπάρχουν δεν έγιναν « (Ιωάννης 1: 1-3). Ο Στρατός της Φωνής είναι ο Χριστός.
Όταν ανάβλυσε η ζωή, οι Θεοί μας δίδαξαν τους θεϊκούς νόμους, τραγουδώντας μας στη χρυσή τους γλώσσα.
Όταν η καρδιά του ηλιακού συστήματος άρχισε να πάλλεται, μετά από τη βαθιά νύχτα, ο Στρατός της Φωνής γονιμοποιούσε το χάος έτσι ώστε να αναβλύσει η ζωή.
Οι επτά Υπέρτατοι Κύριοι τραγουδούσαν τους ρυθμούς της φωτιάς. Σε καθέναν από τους επτά ναούς υπηρετούσαν οι Θεοί με την Ίσιδά τους. Καθένας από τους επτά και η Ίσιδά τους τραγουδούσαν τα τελετουργικά της φωτιάς. Σε καθεμία από τις επτά εκκλησίες, ένας ιερέας, μία Ίσις και μια χορωδία αγγέλων (άνδρας, γυναίκα, χορωδία / άρρεν, θήλυ, χορωδία).
Ο σεξουαλικός γάμος του δημιουργικού λόγου γονιμοποίησε τα ύδατα του χάους έτσι ώστε να αναβλύσει η ζωή. Έτσι γεννήθηκε το σύμπαν. Η σεξουαλική φωτιά του λόγου γονιμοποίησε τα ύδατα της Γένεσης.
Στην αρχή το σύμπαν ήταν λεπτό, καθαρό και άφατο. Μετά από διαδοχικές συμπυκνώσεις, ο κόσμος απόκτησε την παρούσα, πυκνή, ακατέργαστη, υλική κατάστασή του.
«Kαι στον άγγελο (τον ατομικό) της εκκλησίας των Σάρδεων γράψε: Αυτά λέει αυτός που έχει τα επτά Πνεύματα του Θεού και τα επτά αστέρια: Ξέρω τα έργα σου, έχεις το όνομα του ζωντανού (του εσωτερικού Θεού σου) αλλά είσαι νεκρός (επειδή δεν τον έχεις ενσαρκώσει). Να γρηγορείς και να επιβεβαιώσεις τα πράγματα που είναι για να πεθάνουν (επιβεβαίωσε το θάνατο του εγώ). Επειδή δεν έχω βρει τέλεια τα έργα σου μπροστά στο Θεό» (ΑΠ. 3: 1,2).
Θυμήσου ότι όλα τα έργα του εγώ είναι κακά. Αποφάσισε να πεθάνεις. Στέρησε από το εγώ την τροφή του και θα αποσυντεθεί. Τα τρόφιμα του εγώ είναι τα ελαττώματα. Μη δικαιολογείς τα ελαττώματά σου. Μην τα καταδικάζεις, κατανόησέ τα. Όταν κάνουμε τη συνείδηση συνειδητή από τα ελαττώματά μας, αυτά αποσυντίθενται. Το εγώ χωρίς τροφή πεθαίνει. Πρώτα είναι απαραίτητο να αποκεφαλίσουμε το Σατανά και μετά να τον διαλύσουμε. Εσύ το ξέρεις.
«Θυμήσου λοιπόν το λόγο που έλαβες και άκουσες, φύλαγέ τον και μετανόησε. Γιατί εάν δεν ξυπνήσεις θα έρθω σε σένα σαν κλέφτης και δεν θα ξέρεις ποια ώρα θα έρθω σε σένα» (ΑΠ. 3: 3). Θυμήσου ότι οι χρόνοι του τέλους ήδη έφθασαν, είμαστε σε αυτούς. Από τη μια στιγμή στην άλλη, ο μεγάλος κατακλυσμός της φωτιάς θα έρθει. Εσύ το ξέρεις. Ο Κύριος θα έρθει σαν κλέφτης τη νύχτα, τότε που λιγότερο τον περιμένεις.
«Ωστόσο έχεις λίγους ανθρώπους στις Σάρδεις που δεν έχουν λερώσει τα ενδύματά τους και θα περπατήσουν μαζί μου μέσα σε άσπρα ενδύματα, επειδή είναι άξιοι. Ο νικητής έτσι θα ντυθεί, με άσπρα ενδύματα και δεν θα σβήσω το όνομά του από το βιβλίο της ζωής και θα ομολογήσω το όνομά του μπροστά από τον Πατέρα μου και μπροστά στους αγγέλους του (καθένας που τον ενσαρκώνει είναι νικητής). Αυτός που έχει αυτιά ας ακούει τι λέει το πνεύμα στις εκκλησίες» (ΑΠ. 3: 4-6). Να θυμάσαι ότι το ιερό κρασί είναι το Ens Seminis. Εσύ το ξέρεις.
Όλη η δύναμη του Λόγου περικλείεται στο Ens Seminis. Η εισαγωγή του κατακόρυφου φαλού στον οριζόντιο (γιόνι) κόλπο σχηματίζει το σταυρό των γνωστικών. Το γιόνι είναι το σπίτι του φαλού. Η δημιουργία είναι το σπίτι του Λόγου. Στο γιόνι και το φαλό ενωμένα καλά, κρύβεται το μυστικό κλειδί για να ξυπνήσει η φωτιά. Το σημαντικό είναι να αποφευχθεί ο οργασμός για να αποτρέψουμε να βγει η πρώτη ύλη του μεγάλου έργου από την κατοικία της. Το ρητό μας είναι θέληση. Στο Ens Seminis περιέχονται όλα τα Ens virtutis (αρετές) της ιερής φωτιάς. Επίσης, δεδομένου ότι μερικοί γιατροί βεβαιώνουν ότι αυτή η επιστημονική λειτουργία μπορεί να μας βλάψει με διάφορους τρόπους, εμείς λέμε ότι αυτό δεν είναι έτσι, αφού το Ens Seminis μετατρέπεται ολοκληρωτικά σε φως και φωτιά. Συμβαίνει ότι μέσα στα δημιουργικά μας όργανα υπάρχει ένα αργό χωνευτήρι που ελαττώνει το Ens Seminis στις θεμελιώδεις ενεργητικές αρχές του. Τα ηλιακά και σεληνιακά άτομα του σπερματικού συστήματος ανέρχονται μέχρι τον εγκέφαλο μέσα από τα δύο συμπαθητικά κανάλια τους. Αυτά τα δύο κανάλια είναι δύο λεπτά σκοινιά που ανεβαίνουν από τους όρχεις ως τον εγκέφαλο. Στην Ανατολή αυτά τα κανάλια είναι τα Ιδά και Πινγκαλά. Αυτοί είναι οι δύο μάρτυρες. Άναψε τη φωτιά έτσι ώστε να ενσαρκώσεις το Λόγο. Χωρίς τη φωτιά δε θα είσαι σε θέση να μιλάς το Χρυσό Λόγο της πρώτης στιγμής.
Όταν τα ηλιακά και σεληνιακά άτομα κάνουν επαφή στον κόκκυγα, τότε ξυπνά το πύρινο φίδι των μαγικών μας δυνάμεων και γινόμαστε πύρινες φλόγες...
Η εισαγωγή του κατακόρυφου φαλού στο οριζόντιο γιόνι είναι το κλειδί της φωτιάς. Επομένως πρόσεχε το ξεχείλισμα του ιερού κρασιού του ναού. Σηκώστε το ποτήρι σας, μην ξεχειλίσετε το κρασί του βωμού. Στο Ens Seminis υπάρχουν τα άτομα των γλωσσών εκείνων που μιλούσαμε στις προηγούμενες ζωές μας. Όταν εκείνες οι ατομικές ουσίες του λόγου ανεβαίνουν στο δημιουργικό λάρυγγα, τότε φτάνουμε να ξαναμιλάμε εκείνες τις γλώσσες. Μόνο το Άγιο Πνεύμα μπορεί να μας δώσει εκείνο το χάρισμα των γλωσσών.
Επίσης υπάρχουν στο Ens Seminis άτομα – μετατροπείς υψηλότατης τάσης. Τα άτομα αυτά μας μετατρέπουν συνολικά.
Στο Ens Seminis ζουν τα άτομα της κοσμικής γραμματικής. Ο αγνότατος όρθρος της θείας γλώσσας, τρέχει όπως ένας χρυσός ποταμός κάτω από το πυκνό δάσος του ήλιου.
Όταν ο Λόγος γίνεται σάρκα μέσα σε μας, έχουμε φθάσει στην τέλεια μακαριότητα. Αυτός που θα νικήσει θα ντυθεί στα άσπρα ενδύματα επειδή είναι ένας Δάσκαλος της Ημέρας, ένας Δάσκαλος του Μαχαμβαντάρα. «Το όνομά του θα γραφτεί στο βιβλίο της ζωής και θα ομολογήσω το όνομά του μπροστά από τον Πατέρα μου και μπροστά από τους αγγέλους».
Είναι απαραίτητο να γεννηθούμε ξανά, για να μπούμε στο βασίλειο των ουρανών.
Ο Λόγος γεννιέται πάντα από άσπιλες συλλήψεις. Ο Λόγος είναι πάντα γιος αγνότατων παρθένων. Η μητέρα του Λόγου είναι πάντα γυναίκα. Ο Ιησούς, σταυρωμένος στο σταυρό, αιμορραγώντας και γεμάτος πόνο, απευθυνόμενος στη μητέρα του είπε: «Γυναίκα, να εκεί ο γιος σου» (Ιωάννης 19: 26), αναφερόμενος στον Ιωάννη που ήταν δίπλα στη Μαρία. «Μετά είπε στον μαθητή: Να εδώ η μητέρα σου. Και από εκείνη την ώρα ο μαθητής (ο Ιωάννης) την δέχτηκε μαζί του» (Ιωάννης 19: 27).
Ο Ιωάννης συντίθεται από τα πέντε φωνήεντα, ως εξής:
Ι. Ε. Ο. ΟΥ. Α. Ν. Με αυτά τα πέντε φωνήεντα διαμορφώνουμε τα μάντραμ. Ο Ιωάννης είναι ο Λόγος. Η μεγάλη Λέξη.
«Αληθώς, αληθώς σας λέω, ότι όποιος δεν θα γεννηθεί από το νερό (σπέρμα) και το πνεύμα (φωτιά), δεν θα μπορέσει να μπει στο βασίλειο του Θεού (Ιωάννης 3: 5). Οι 21 παράγραφοι του κεφαλαίου 3 του Αγίου Ιωάννη, περικλείουν το Μεγάλο Αρκάνο.
Το Αρκάνο Α. Ζ. F. είναι το Μεγάλο Αρκάνο.
«Και όπως ο Μωυσής σήκωσε το φίδι στην έρημο, έτσι είναι απαραίτητο να σηκωθεί ο Υιός του Ανθρώπου» (Ιωάννης 3: 14). Εκείνος που το ενσαρκώνει, το ανεβάζει και το ανασταίνει μέσα του.
«Αληθώς, αληθώς σας λέω, ότι μιλάμε από αυτό που ξέρουμε, και μαρτυρούμε από αυτό που έχουμε δει και εσείς δεν δέχεστε την μαρτυρία μας» (Ιωάννης 3: 11). Ο Θεϊκός μας Σωτήρας δίνει την μαρτυρία από αυτό που είδε και πειραματίστηκε ο ίδιος. Ο Ιησούς είναι γιος του ύδατος και της φωτιάς. Η μητέρα του Λόγου είναι πάντα γυναίκα. «Και κανένας δεν ανέβηκε στον ουρανό, παρά μόνο αυτός που κατέβηκε από τον ουρανό, ο Υιός του Ανθρώπου που είναι στον ουρανό» (Ιωάννης 3: 13). Πρέπει να διαλύσουμε το εγώ. Το εγώ δεν ήρθε από τον ουρανό, δε μπορεί να ανέβει στον ουρανό. Μόνο ο Υιός του Ανθρώπου ανεβαίνει στον ουρανό επειδή κατέβηκε από τον ουρανό.
Όλα ζουν από το Λόγο. Τα πάντα διατηρούνται από το Λόγο.
Τα πέντε φωνήεντα Ι. Ε. Ο. ΟΥ. Α., αντηχούν όπως μια θαυμαστή άρπα του άπειρου σύμπαντος, στη φλογερή φωτιά, στο βίαιο αέρα, στα οργισμένα κύματα και στην αρωματισμένη γη.
Το φωνήεν «Ι» κάνει να δονηθεί το μετωπικό τσάκρα. Το φωνήεν «Ε» κάνει να δονηθεί το λαρυγγικό τσάκρα. Το φωνήεν «Ο» κάνει να δονηθεί το τσάκρα της καρδιάς. Το φωνήεν «ΟΥ» κάνει να δονηθεί το τσάκρα του ηλιακού πλέγματος. Το φωνήεν «Α» κάνει να δονηθεί το τσάκρα των πνευμόνων.
Μία ώρα καθημερινής προφοράς (των φωνηέντων) αναπτύσσει και ξεδιπλώνει όλα αυτά τα τσάκρα, δίσκους, ή μαγνητικούς τροχούς του αστρικού σώματος σε μας. Θα πρέπει να εισπνέετε από τη μύτη το πράνα, τη ζωή και να εκπνέεται σύντομα από το στόμα. Κάθε φωνήεν έχει τη μεγάλη εξουσία του. Είναι απαραίτητο να παρατείνουμε και να διατηρούμε τον ήχο κάθε φωνήεντος, για να ξυπνήσουν τα τσάκρα.
Όταν κατοικούσαμε στην Εδέμ, όλοι αυτοί οι ήχοι των φωνηέντων δονούνταν μέσα στον οργανισμό μας. Τώρα πρέπει να επιστρέψουμε για να ξυπνήσουμε αυτούς τους θαυμαστούς ήχους της φύσης σε όλα τα τσάκρα του αστρικού σώματος. Τότε, στην ΑΡΚΑΔΙΑ, σε εκείνους τους παλαιούς καιρούς της φύσης, ήμασταν άτομα παραδοσιακά. Δυστυχώς η λύρα του Ορφέα έπεσε πάνω στο πλακόστρωτο του ναού και έγινε κομμάτια.
Τώρα πρέπει να προσευχηθούμε, να διαλογιστούμε, να μετατρέψουμε, έτσι ώστε το Πουλί Φοίνικας να αναστηθεί από τη στάχτη του.
Α.Δ. Samael Aun Weor (απόσπασμα από το «Το Μήνυμα του Υδροχόου»)