Αφού σήκωσε τα πέντε πεσμένα φίδια του, ο Βούδας Ιησούς, έλαμπε γεμάτος δόξα, δεν του έλλειπε τίποτα εκτός από τη στέψη. Η στέψη του Ιησού είναι ένα αρχέγονο ιστορικό γεγονός, παλαιότερο από τον ίδιο τον κόσμο· στ’ αλήθεια, ειλικρινά, αυτός είπε: "Πριν ο Αβραάμ ήταν, Εγώ Είμαι".

Η Αποκάλυψη λέει: "Να είσαι πιστός έως το θάνατο και εγώ θα σου δώσω το στέμμα της ζωής". Το στέμμα της ζωής είναι το Είναι του Είναι μας· είναι το αυθεντικό και γνήσιο "Εγώ Είμαι". Είναι αναγκαίο να πεθάνει το «εγώ» μέσα μας, προκειμένου να γεννηθεί το Είναι μέσα μας. Αργότερα, το Είναι λαμβάνει το Στέμμα της Ζωής, το οποίο είναι το περίλαμπρο και θεϊκό Εγώ Είμαι. Το Εγώ Είμαι είναι τόσο διαφορετικό από το «εγώ», όσο η ημέρα από την νύχτα, όσο ο χειμώνας από το καλοκαίρι, όσο ο Θεός από το δαίμονα. Αυτοί που μιλούν για ένα κατώτερο «εγώ» και ένα ανώτερο «εγώ», στην πραγματικότητα αναζητούν μια διαφυγή για να αποφύγουν τη διαδικασία του «εγώ» τους. Εμείς οι Γνωστικοί, δεν ψάχνουμε καμία διαφυγή επειδή γνωρίζουμε ότι το «εγώ» είναι μία φρικτή λάρβα του κατωφλιού και εμείς θέλουμε να θέσουμε ένα τέλος σ’ αυτή τη λάρβα προκειμένου να έχουμε το δικαίωμα να Είμαστε. Μόνο έτσι μπορούμε να λάβουμε το Στέμμα της Ζωής· ενσαρκώνοντας μέσα μας το περίλαμπρο «Εγώ Είμαι».

Στην Αίγυπτο, ο Δάσκαλος έμαθε πώς να βγαίνει με αστρικό σώμα φωνοποιώντας το μάντρα ΦΑΡΑΟΝ. Με αυτόν τον τρόπο προβαλλόταν συνειδητά στο αστρικό του σώμα κατά βούληση. Ο Δάσκαλος ξάπλωνε στο κρεβάτι του ακριβώς με τον ίδιο τρόπο όπως οι Αζτέκοι αναπαριστούσαν τον Chak Mool, το Θεό της Βροχής. Ακουμπούσε το κεφάλι του σ’ ένα μαξιλάρι και μισοκοιμόταν φωνοποιώντας το μάντρα ΦΑΡΑΟΝ. Όταν φωνοποιούμε αυτό το μάντρα, πρέπει να το διαιρούμε σε τρεις συλλαβές· η πρώτη είναι το ΦΑ το οποίο αντηχεί σε όλη την φύση. Η δεύτερη είναι το Αιγυπτιακό ΡΑ. Η τρίτη είναι το ON το οποίο μας θυμίζει το διάσημο Σανσκριτικό μάντρα OM από την Ινδία.

Έτσι, ο Δάσκαλος Ιησούς μισοκοιμόταν φωνοποιώντας νοητικά αυτό το μάντρα και μ’ αυτόν τον τρόπο προβαλλόταν συνειδητά μέσα στο αστρικό του σώμα κατά βούληση. Είναι σημαντικό να επιμηκύνουμε τον ήχο του κάθε ενός από τα γράμματα που αποτελούν το μάντρα ΦΑΡΑΟΝ.

Το φυσικό σώμα αποκοιμιέται και η ψυχή κατευθύνεται προς τα εσωτερικά επίπεδα με την αφυπνισμένη συνείδηση έτσι ταξιδεύουμε με το αστρικό σώμα κατά βούληση. Ο Φαραώ της Αιγύπτου παράδωσε στον Ιησού ένα ιερό εσωτερικό βραβείο, το οποίο αποτελούταν από κάποια μικρά φτερά τα οποία συμβολίζουν τα πύρινα φτερά· αυτό το βραβείο, τοποθετήθηκε πάνω από την καρδιά του.

Εκείνο τον καιρό, υπήρχε στην Αίγυπτο, ένας μυημένος ο οποίος είχε ξεστρατίσει· αυτός προσπάθησε να βγάλει εκτός δρόμου και τον Ιησού αλλά δεν τα κατάφερε. Ο Ιησούς επίπληξε σοφά αυτόν τον άνθρωπο, αλλά ήταν ανώφελο· είχε είδη ξεστρατίσει πολύ.

Ιδού, να η απόκρυφη σοφία την οποία εμείς, οι Γνωστικοί, διαδίδουμε προκειμένου να ξεκινήσουμε την Εποχή του Υδροχόου. Εμείς είμαστε, συνεπώς, αυτοί που ξεκινούν αυτή τη νέα εποχή.

"Αλλά μιλάμε τη σοφία του Θεού, μυστηριώδη, ακόμα και την κρυμμένη σοφία, την οποία ο Θεός θέσπισε πριν τον κόσμο προς δόξα μας· Την οποία κανένας από τους πρίγκιπες αυτού του κόσμου δεν γνώριζε· γιατί αν τη γνώριζαν, δε θα σταύρωναν τον Κύριο της δόξας. Αλλά ο Θεός έχει αποκαλύψει σ’ εμάς (τους Γνωστικούς) μέσω του Πνεύματός του· γιατί το Πνεύμα ερευνά τα πάντα, ναι, τα βαθιά πράγματα του Θεού". (προς Κορινθίους : 2:6, 7, 8, και 10).

Όλες οι θρησκείες και οι σχολές αυτού του αιώνα λατρεύουν και εκμεταλλεύονται τον ανθρώπινο μέρος του Ιησού, και απορρίπτουν τη μυστική διδασκαλία του «Εγώ Είμαι». Κανείς δε θέλει να αναζητήσει εσωτερικά το λαμπρό κι ακτινοβόλο «Εγώ Είμαι» του. Καταλάβετε πως αυτή η διδασκαλία του «Εγώ Είμαι» είναι η διδασκαλία που μάς δίδαξε ο Ιησούς, αλλά οι άνθρωποι απορρίπτουν τις διδασκαλίες του Ιησού επειδή: "... ο φυσικός άνθρωπος δεν λαμβάνει αυτά που ανήκουν στο Πνεύμα του Θεού· επειδή είναι γι’ αυτόν ανοησίες· ούτε μπορεί να τα γνωρίζει, επειδή διακρίνονται με πνευματικό τρόπο". (προς Κορινθίους 2:14).

"Παρόλα αυτά εμείς μιλάμε σοφία ανάμεσα σ’ εκείνους που είναι τέλειοι· όμως όχι τη σοφία αυτού του αιώνα, ούτε των πριγκίπων αυτού του αιώνα, που φθείρονται". (προς Κορινθίους 2:6).

Αφού πέρασαν αυτά τα γεγονότα, ο Δάσκαλος Ιησούς έφυγε από τις πυραμίδες· έτσι, πάνω σε μια καμήλα, πήγε προς την ιερή γη της Ινδίας και στο Ανατολικό Θιβέτ και εισήλθε στις σχολές των μυστηρίων.

Ο Δάσκαλος έκανε μεγάλες προφητείες στην Ινδία και το Θιβέτ.

Στις χιονισμένες Θιβετιανές κορυφές, ο Δάσκαλος εισήλθε σ’ έναν μεγάλο ναό των μυστηρίων όπου ένα μεγάλο συμβούλιο Δασκάλων έλαβε χώρα.

Πράγματι, ο Ιησούς είναι ένας αληθινός ιεροφάντης των μεγάλων μυστηρίων. Μετά από αυτό το ταξίδι, επέστρεψε προς την ιερή γη· ως τότε, ο Ηρώδης είχε ήδη πεθάνει.

Α.Δ. Samael Aun Weor (απόσπασμα από το «Τα Μεγάλα Μυστήρια»)