Ο ΠΑΝΤΟΚΟΣΜΙΚΟΣ και ΑΓΙΟΤΑΤΟΣ AL HALLAJ (ΑΛ ΧΑΛΛΑΖ) γεννήθηκε στην Madina al Bayda (Μαντίνα αλ- Μπαΰντα), ένα μικρό χωριό της αρχαίας επαρχίας Fars (Φαρς), στην Νότιο Περσία, το έτος 224Α.H./857 μ.Χ. και ήταν εγγονός ενός ζηλωτή του Μεγάλου Δασκάλου Ζωροάστρη.

Ο Al Hallaj (Αλ Χαλλάζ) ήταν μυημένος στα Μεγάλα Μυστήρια του ΣΟΥΦΙΣΜΟΥ. Μας διηγούνται οι ΑΡΑΒΙΚΕΣ Παραδόσεις, ότι όταν συμπλήρωσε την ηλικία των σαράντα ετών, ήρθε σε ευθεία διαφωνία με τους Νομομαθείς και παραδοσιακούς Ορθοδόξους θρησκευτικούς λόγιους. Έτσι, βγήκε στους δρόμους, για να διδάξει άμεσα στα πλήθη τις υπέρτατες αρχές της πνευματικής ζωής.

Είναι γραμμένο ότι ο Al Hallaj, o Mεγάλος Σούφι Δάσκαλος, δίδαξε με τον λόγο του και το παράδειγμά του, ταξιδεύοντας, ακούραστα από το Ιράν, την Ινδία, την Τουρκία κλπ φτάνοντας μέχρι και τα ίδια τα σύνορα της αρχαίας Κίνας.

Ο Μεγάλος Δάσκαλος AL HALLAJ ήταν χωρίς αμφιβολία ένας τρομερός ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΗΣ. Οι φθονεροί και πονηροί πολιτικοί τον κατηγόρησαν σαν επικίνδυνο ταραχοποιό, ενώ οι ΝΟΜΟΔΙΔΑΣΚΑΛΟΙ, ότι συγχέει το ανθρώπινο με το θεϊκό. Ακόμη και οι ίδιοι οι Δάσκαλοι του Σουφισμού, δεν δυσκολεύτηκαν να τον κατηγορήσουν, ότι διαφθείρει την διδασκαλία του ΑΡΚΑΝΟ, εκλαϊκεύοντας τα Εσωτερικά Μυστήρια μεταξύ των ανθρώπων.

Έτσι, όπως είναι εντελώς φυσικό, σε όλες αυτές τις περιπτώσεις, δεν έλειψαν οι πρόθυμοι δικαστές, για να τον καταδικάσουν για πολλά υποτιθέμενα εγκλήματα, τέτοια όπως εκείνα της μηχανορραφίας, του απατεώνα, ΜΑΥΡΟΥ ΜΑΓΟΥ, ΓΗΤΕΥΤΗ, της ΜΑΓΓΑΝΕΙΑΣ, Βεβηλωτή των Μυστηρίων, Ταραχοποιό, Υποκινητή εξεγέρσεων, ανίδεο Ιεροκήρυκα, εχθρό της κυβέρνησης κλπ.

Ο Al Hallaj ο Μεγάλος Σούφι Μυστικιστής, φυλακίστηκε σε μια κακόφημη φυλακή για εννέα χρόνια και φρικτά ακρωτηριασμένος, εκτελέστηκε στις 27 Μαρτίου του έτους 922 μ.Χ. ή το έτος 309 της Εγίρα.

Διηγούνται οι Ιερές Ισλαμικές Παραδόσεις, ότι όταν ήρθε η φοβερή νύχτα, η νύχτα που έπρεπε να τον πάρουν από το μπουντρούμι του, με σκοπό να τον εκτελέσουν την αυγή, αυτός σηκώθηκε και πρόφερε τελετουργική προσευχή, προσκυνώντας δύο φορές.

Εκείνοι που τον είδαν, λένε, ότι όταν η προσευχή του ολοκληρώθηκε, επαναλάμβανε χωρίς διακοπή: “Πλάνη, Πλάνη...” μέσα στην μακριά και σκοτεινή νύχτα και ύστερα, μετά από μεγάλη και βαθιά σιωπή αναφώνησε “ΑΛΗΘΕΙΑ, ΑΛΗΘΕΙΑ” και σηκώθηκε και πάλι. Έδεσε τη μαντίλα στο κεφάλι του, τυλίχτηκε στον ευλογημένο μανδύα του, άνοιξε τα Ιερά ΧΡΙΣΤΙΚΟΠΟΙΗΜΕΝΑ χέρια του, γύρισε την ΘΕΙΑ ΟΨΗ του προς την ΚΑΑΜΠΑ, εισήλθε σε κατάσταση ΕΚΣΤΑΣΗΣ και μίλησε με τον ΕΣΩΤΕΡΟ ΤΟΥ ΘΕΟ.

Όταν άφησε την φυλακή, στο φως της ημέρας, τα πλήθη τον αντίκρισαν ευτυχισμένο, να χορεύει χαρούμενα σε πλήρη έκσταση, κάτω από το βάρος των αλυσίδων του.

Οι ανελέητοι δήμιοι τον μετέφεραν στην κεντρική πλατεία, όπου, αφού τον μαστίγωσαν πεντακόσιες φορές, του έκοψαν τα χέρια και τα πόδια του.

Αναφέρουν οι αρχαίες παραδόσεις του ΑΡΑΒΙΚΟΥ ΚΟΣΜΟΥ, πως μετά την μαστίγωση και τον ακρωτηριασμό του, ο Al Hallaj σταυρώθηκε. Πολλοί άνθρωποι τον άκουσαν, πριν από τον δικό του ΓΟΛΓΟΘΑ, να μιλά ευρισκόμενος σε έκσταση, στον ΠΑΤΕΡΑ του, ο οποίος βρίσκεται εν κρυπτώ.

“Ώ Θεέ μου! Εγώ πρόκειται να εισέλθω στην κατοικία που ευχόμουν. Εκεί θα ατενίζω τα θαύματά σου. Ω Θεέ μου! Αν ΕΣΥ εκδηλώνεις την αγάπη σου ακόμα και σε αυτόν που σε πλήγωσε, τότε πως δεν θα την δώσεις, σε αυτόν που πληγώθηκε για Εσένα;”

Μετά απo αυτήν την προσευχή που ξεπήδησε μέσα από την Πανάγια καρδιά του Al Hallaj, οι άνθρωποι που παρακολουθούσαν το μαρτύριο, είδαν τον Abu Bakr Al Shibli, ο οποίος προχωρώντας προς το ΙΚΡΙΩΜΑ φώναξε πολύ δυνατά τον στίχο: “Εμείς δεν σου είχαμε απαγορεύσει να δεχτείς καλεσμένους, είτε είναι άνθρωπος είτε είναι άγγελος;”

Μετά τον ρώτησε: “Τι είναι ο Μυστικισμός;” Ο Al Hallaj αποκρίθηκε: “Τον μικρότερο βαθμό του, τον βλέπεις εδώ μπροστά σου”.

Ο Abu Bakr ρώτησε πάλι: “Και που είναι ο Ύψιστος Βαθμός του;”

Ο AL HALLAJ απάντησε: “Εσύ δεν μπορείς να έχεις πρόσβαση σε αυτόν. Παρόλα αυτά, αύριο εσύ θα δεις τι θα συμβεί. Δίνω την μαρτυρία μου στο όνομα του Θείου Μυστηρίου ότι υπάρχει, αν και για σένα παραμένει κρυμμένος”.

Το βράδυ, όταν έφθασε η ώρα της προσευχής, ήρθε η διαταγή του σκληρού αιμοδιψή ΧΑΛΙΦΗ να επιτρέψει τον αποκεφαλισμό του θύματος. Τότε οι δήμιοι είπαν: “Είναι πολύ αργά, ας τον αποκεφαλίσουμε αύριο”.

Πολύ νωρίς, η εντολή του ΧΑΛΙΦΗ εκτελέστηκε και τον AL HALLAJ, ακόμα ζωντανό, τον κατέβασαν από τον σταυρό και τον οδήγησαν, για να του κόψουν τον λαιμό. Έπειτα, κάποιος μάρτυρας άκουσε τον AL HALLAJ να προφέρει με πολύ δυνατή φωνή: “Αυτό που θέλει ο Εκστατικός, είναι η Αποκλειστικότητα, μόνον με αυτόν τον ίδιο”. Στη συνέχεια γεμάτος έκσταση απήγγειλε τον ακόλουθο ιερό στίχο: “Εκείνοι που δεν πιστεύουν στην τελευταία ώρα, τούς σέρνουν βιαστικά προς αυτήν. Όμως, οι πιστοί την περιμένουν με ευλαβικό φόβο, επειδή ξέρουν ότι αυτή είναι η ΑΛΗΘΕΙΑ”.

Έτσι, με αυτά τα μνημειώδη λόγια, ολοκληρώθηκε η ζωή του Παντοκοσμικού και Αγιότατου AL HALLAJ. Το Σεβάσμιο και ευλογημένο Κεφάλι του έπεσε ματωμένο, κάτω από την λεπίδα του σπαθιού, σαν ένα αιματηρό ολοκαύτωμα, στον ΒΩΜΟ της ΥΠΕΡΤΑΤΗΣ ΘΥΣΙΑΣ για την ανθρωπότητα.

Το δηλητηριώδες μίσος των δημίων του ήταν τόσο μεγάλο, που δεν επέτρεψαν, ακόμη και να τυλιχτεί με το σάβανο το πτώμα του ή να έχει μια νεκρώσιμη ακολουθία.

Διηγούνται οι αρχαίες παραδόσεις του Ισλάμ, ότι οι ιερές στάχτες του Γέρο Σούφι AL HALLAJ, διασκορπίστηκαν στον άνεμο από το ύψος του Μιναρέ.

Οι αρχαίοι Αραβικοί Θρύλοι αναφέρουν, πως αντί για ένα λευκό σάβανο, το πτώμα αυτού του ΑΓΙΟΥ ήταν τυλιγμένο σε ένα βρώμικο χαλί, που είχε μουσκευτεί με πετρέλαιο.

Όταν το ΙΕΡΟ ΣΩΜΑ κάηκε ολοκληρωτικά, από την ΦΩΤΙΑ του ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑΤΟΣ, ολόκληρη η Φύση συγκλονίστηκε, με άπειρο τρόμο.

Ο ΜΕΓΑΣ ΙΕΡΟΦΑΝΤΗΣ ΣΟΥΦΙ AL HALLAJ, μέσω του καλεμιού και του σφυριού, μεταμόρφωσε την ΑΚΑΤΕΡΓΑΣΤΗ ΠΕΤΡΑ, δίνοντάς της ένα τέλειο ΚΥΒΙΚΟ Σχήμα.

Ο Μέγας Θυσιασμένος AL HALLAJ, πριν από τον φυσικό του θάνατο, είχε ήδη πεθάνει πλήρως εντός του, στον εαυτό του τον ίδιο, ψυχολογικά.

Η περίλαμπρη, ΔΙΑΜΑΝΤΕΝΙΑ ΨΥΧΗ του ΙΜΑΜΗ Mansur Al Hallaj, βαδίζοντας στο ΟΥΡΑΝΙΟ ΜΟΝΟΠΑΤΙ, κατευθύνεται στο ΑΠΟΛΥΤΟ.

Ο Μεγάλος Σούφι Μυημένος AL HALLAJ γεννήθηκε, πέθανε και θυσιάστηκε πλήρως, για την ανθρωπότητα.

Τώρα, αξίζει τον κόπο να ολοκληρώσουμε αυτό το τελευταίο κεφάλαιο, με αυτήν την άφατη προσευχή, που, με άπειρη αγάπη, μας αφήνει ο ΜΩΑΜΕΘΑΝΟΣ ΧΡΙΣΤΟΣ, O ΙΜΑΜΗΣ AL HAL­LAJ και η οποία τιτλοφορείται:

Ω, ΠΛΗΡΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΠΛΗΡΟΤΗΤΑΣ ΜΟΥ…

Εδώ είμαι, εδώ είμαι, ω μυστικό μου, ω εμπιστοσύνη μου!

Εδώ είμαι, εδώ είμαι, ω προσδοκία μου, ω αποτέλεσμά μου!

Σε καλώ... Όχι, Εσύ είσαι εκείνος που με καλεί προς ΕΜΕΝΑ!

Πως θα μπορούσα να έχω μιλήσει σε Σένα, αν Εσύ δεν είχες μιλήσει σε μένα;

Ω, ουσία της ουσίας της ύπαρξής μου, ω, αποτέλεσμα του σχεδιασμού μου.

Εσύ που με κάνεις να μιλώ, ω Εσύ, οι εκφράσεις μου! Εσύ, ανοιγόκλειμα των βλεφάρων μου!

Ω Εσύ, πληρότητα της πληρότητάς μου, ω αυτί μου, ω όρασή μου!

Ω, ολότητά μου, σύνθεσή μου, και μέρη μου!

Ω Εσύ, πληρότητα της πληρότητάς μου, πληρότητα των πάντων, ακατανόητο αίνιγμα, θολώνω την ολότητα της ολότητας Σου, όταν θέλω να Σε εκφράσω!

Ω Εσύ, από τον οποίο το πνεύμα μου εξαρτώνταν, πεθαίνοντας από έκσταση.

Αχ... η υπόσχεσή σου εξακολουθεί να είναι το βάσανό μου! …

Ω, ύψιστη επιδίωξη που ζητώ και περιμένω, ω καλεσμένε μου!

Ω, τροφή του Πνεύματός μου! Ω, ζωή μου σε αυτόν τον κόσμο και στον άλλο!

Ας είναι η καρδιά μου τα λύτρα Σου! Ω αυτί μου, ω όρασή μου!

Γιατί τόσο αργεί η απομόνωσή μου; τόση απόσταση;

Αχ, μολονότι η παρουσία Σου, είναι μπρος τα μάτια μου, είναι κρυμμένη στο αόρατο!

Η καρδιά μου από τώρα Σε στοχάζεται, από την μεγάλη απόστασή μου, ναι, από την εξορία μου.

AL HALLAJ

ΤΕΛΙΚΟΙ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ

Αυτός είναι ο τρόπος που ο Δάσκαλος Samael Aun Weor ολοκλήρωσε το Χριστουγεννιάτικο Μήνυμά του το 1967/68:

Αγαπημένοι Γνωστικοί Αδελφοί:

Έχουμε ολοκληρώσει αυτό το ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΟ ΜΗΝΥΜΑ του 1967-1968.

Σας παρακαλώ, σας ικετεύω να το μελετήσετε σε βάθος, να κάνετε πρακτική με αυτό και να το ζήσετε.

Να μην είστε σαν ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΠΕΤΑΛΟΥΔΕΣ, που όλα τα διαβάζουν και τίποτα δεν ξέρουν. Σήμερα βρίσκονται σε μια ΜΙΚΡΗ ΣΧΟΛΗ και αύριο σε άλλη και τελικά πεθαίνουν αφού έχουν χάσει άθλια τον χρόνο τους.

Να μελετάται σε βάθος τα πάντα, να μην είστε επιφανειακοί.

Να θυμάστε, ότι μέσα από τις πηγές όπου τα νερά είναι καθαρά και βαθιά, υπάρχει ζωή σε αφθονία, όπου χιλιάδες ψάρια πολλαπλασιάζονται και όπου τα πάντα είναι ευτυχία. Δείτε τις επιφανειακές λακκούβες του δρόμου. Οι μάταιες λακκούβες δίχως βάθος, σύντομα στεγνώνουν κάτω από την θερμότητα του Ήλιου και μετατρέπονται σε λάσπη και σαπίλα.

Να είστε επίπονοι αδελφοί μου, να παρευρίσκεστε πάντα στις Αίθουσες Διαλογισμού, (στα αγαπημένα μας Γνωστικά Λουμισιάλ).

ΑΓΑΠΗΣΤΕ τους χειρότερους εχθρούς σας, με όλη την καρδιά σας και όλη την ΨΥΧΗ σας. Φιλήστε το μαστίγιο του δημίου σας, ευλογείτε εκείνους που σας καταδιώκουν και σας βλασφημούν, επιστρέψτε καλό για το κακό.

Αγαπητοί αδελφοί, έχω την μεγάλη τιμή να σας προσκαλέσω σε μια σταθερή αλληλογραφία, αλλά παρακαλώ, σας ικετεύω να μην μου στείλετε οποιαδήποτε φράση επαίνου ή επευφημίας.

Είναι ΕΠΕΙΓΟΝ, είναι ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ για σας, να κατανοήσετε ότι εγώ, σαν άτομο είμαι ασήμαντος. Αξίζω λιγότερο από τις στάχτες ενός τσιγάρου. Έτσι είμαι κάποιος που δεν έχει όντως την παραμικρή σημασία.

Ως εκ τούτου, με πολύ ειλικρίνεια σας λέω πως κάθε επιστολή που περιέχει τον έπαινο, την κολακεία και ζητωκραυγές θα απορριφθεί.

Συμπεριφερθείτε μου εγκάρδια, από την καρδιά στην καρδιά, από το καλό στο καλό, από αγάπη σε αγάπη.

Να θυμάστε το ΕΡΜΗΤΙΚΟ αξίωμα που λέει: Σου δίνω αγάπη, εντός της οποίας, εμπεριέχεται το σύνολο της Σοφίας.

Στους χειρότερους εχθρούς μου, εκείνους που με μισούν, με καταριόνται και με κατατρέχουν τόσο πολύ, αυτούς που επικρίνουν τα βιβλία μου, τους στέλνω μέσω αυτού του Χριστουγεννιάτικου Μηνύματος μια αδελφική αγκαλιά γεμάτη με αληθινή ΑΓΑΠΗ.

Λατρεύω τους εχθρούς μου, λατρεύω τους επικριτές μου και εύχομαι σε όλους τους όπως είναι φυσικό, Καλά Χριστούγεννα και Ευτυχισμένο Νέο Έτος.

Αγαπητοί Γνωστικοί Αδελφοί, που μελετήσατε το Χριστουγεννιάτικο Μήνυμα του 1967, αληθώς, αληθώς σας λέω, ότι αισθάνομαι χαρά να απαντώ στα γράμματά σας, αλλά πρέπει να μάθετε να είστε υπομονετικοί, γιατί μερικές φορές η απάντηση καθυστερεί λόγω του γεγονότος ότι δεν είναι μόνο η δική σας επιστολή που έχω να απαντήσω. Να θυμάστε ότι μου γράφουν χιλιάδες άνθρωποι και έχω να απαντήσω σε όλους.

ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΙ, ΑΣ ΛΑΜΨΕΙ ΤΟ ΑΣΤΕΡΙ ΤΗΣ ΓΕΝΝΗΣΗΣ ΤΟΥ ΜΕΣΑ ΣΤΙΣ ΚΑΡΔΙΕΣ ΣΑΣ. ΣΑΣ ΕΥΧΟΜΑΙ ΜΕ ΟΛΗ ΜΟΥ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΚΑΙ ΟΛΗ ΜΟΥ ΤΗΝ ΨΥΧΗ, ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΕΣ ΤΟ ΝΕΟΝ ΕΤΟΣ.

PAZ INVERENCIAL

SAMAEL AUN WEOR

Α.Δ. Samael Aun Weor (απόσπασμα από το «Τα Ηλιακά Σώματα»)