Η ΣΟΦΙΑ και η ΑΓΑΠΗ είναι οι δύο κολώνες που στηρίζουν κάθε αληθινό πολιτισμό.

Στον ένα δίσκο της ζυγαριάς της δικαιοσύνης θα πρέπει να βάλουμε τη ΣΟΦΙΑ, στον άλλο δίσκο πρέπει να βάλουμε την ΑΓΑΠΗ.

Η ΣΟΦΙΑ και η ΑΓΑΠΗ πρέπει να ισορροπούν αμοιβαία. Η Σοφία χωρίς Αγάπη είναι ένα καταστροφικό στοιχείο. Η Αγάπη χωρίς Σοφία μπορεί να μας οδηγήσει στο λάθος, «Η ΑΓΑΠΗ ΕΙΝΑΙ ΝΟΜΟΣ ΑΛΛΑ ΑΓΑΠΗ ΣΥΝΕΙΔΗΤΗ».

Είναι αναγκαίο να μελετήσουμε πολύ και να αποκτήσουμε γνώσεις αλλά είναι επίσης ΕΠΕΙΓΟΝ να αναπτύξουμε μέσα μας το ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΕΙΝΑΙ.

Η γνώση χωρίς το ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΕΙΝΑΙ σωστά αναπτυγμένο σε αρμονική μορφή μέσα μας έρχεται να είναι η αιτία αυτού που ονομάζεται απατεωνιά.

ΤΟ ΕΙΝΑΙ σωστά αναπτυγμένο μέσα μας αλλά χωρίς διανοη­τικές γνώσεις κανενός είδους παράγει ανόητους Αγίους. Έ­νας ανόητος άγιος κατέχει το ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΕΙΝΑΙ πολύ ανε­πτυγμένο, αλλά επειδή δεν έχει διανοητικές γνώσεις, δεν μπο­ρεί να κάνει τίποτα γιατί δεν ξέρει πώς να το κάνει.

Ο ανόητος ΑΓΙΟΣ έχει τη δύναμη να κάνει αλλά δεν μπορεί να κάνει γιατί δεν ξέρει πώς να κάνει.

Η διανοητική γνώση, χωρίς το ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΕΙΝΑΙ σωστά αναπτυγμένο, παράγει διανοητική σύγχυση, διαφθορά, υπερη­φάνεια κ.λπ., κ.λπ.

Κατά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο χιλιάδες επιστήμονες αποστερημένοι από κάθε πνευματικό στοιχείο στο όνομα της επιστήμης και της ανθρωπότητας, διέπραξαν τρομακτικά εγκλή­ματα με την πρόθεση να κάνουν επιστημονικά πειράματα. Χρειαζόμαστε να σχηματίσουμε μια ισχυρή νοητική μόρφωση αλλά τρομακτικά ισορροπημένη με την αληθινή συνειδητή πνευματικότητα. Χρειαζόμαστε μια ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΗΘΙΚΗ και μια ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ αν στ' αλήθεια θέλουμε να διαλύσουμε το ΕΓΩ για να αναπτύξουμε το γνήσιο πνευματι­κό ΕΙΝΑΙ μέσα μας. Είναι λυπηρό ότι λόγω έλλειψης αγάπης οι άνθρωποι χρησιμοποιούν το ΔΙΑΝΟΗΤΙΚΟ κατά καταστραμμένο τρόπο.

Οι μαθητές και μαθήτριες χρειάζονται να σπουδάσουν επι­στήμες, ιστορία, μαθηματικά κ.λπ., κ.λπ.

Χρειάζεται να αποκτήσουμε γνώσεις της κλίσης μας, με σκοπό να γίνουμε χρήσιμοι στον πλησίον μας.

Το να μελετήσουμε είναι αναγκαίο. Είναι απαραίτητη η συσ­σώρευση βασικών γνώσεων, αλλά ο φόβος δεν είναι απαραίτη­τος. Πολλοί άνθρωποι συσσωρεύουν γνώσεις από φόβο· φοβού­νται τη ζωή, το θάνατο, την πείνα, τη μιζέρια, το τι θα πουν κ.λπ., και για το λόγο αυτό μελετούν.

Πρέπει να σπουδάζουμε από Αγάπη προς τους πλησίον μας με την επιθυμία να τους εξυπηρετήσουμε καλύτερα, αλλά ποτέ δεν πρέπει να σπουδάζουμε από φόβο.

Στην πράξη της ζωής έχουμε μπορέσει να αποδείξουμε ότι όλοι εκείνοι οι σπουδαστές που σπουδάζουν από φόβο, αργά ή γρήγορα μετατρέπονται σε απατεώνες.

Χρειαζόμαστε να γίνουμε ειλικρινείς με τους εαυτούς μας για να αυτοπαρατηρούμαστε και να ανακαλύψουμε σε μας τους ίδιους όλες τις διαδικασίες του φόβου.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε ποτέ στη ζωή ότι ο φόβος έχει πολλά πρόσωπα. Μερικές φορές ο φόβος μπερδεύεται με το θάρρος. Οι στρατιώτες στο πεδίο της μάχης φαίνονται πολύ θαρραλέοι, αλλά στην πραγματικότητα κινούνται και παλεύουν από φόβο. Ο αυτόχειρας επίσης φαίνεται από πρώτη όψη πολύ θαρραλέος αλλά στην πραγματικότητα είναι ένας άνανδρος που φοβάται τη ζωή.

Κάθε απατεώνας στη ζωή είναι φαινομενικά πολύ θαρραλέος αλλά κατά βάθος είναι ένας δειλός.

Οι απατεώνες συνηθίζουν να χρησιμοποιούν το επάγγελμα και τη δύναμη με καταστροφικό τρόπο όταν φοβούνται. Παράδειγμα: Ο Φιντέλ Κάστρο στην Κούβα.

Εμείς ποτέ δεν καταφερόμαστε ενάντια στην πείρα της πρα­κτικής ζωής ούτε ενάντια στην καλλιέργεια του διανοητικού, αλλά καταδικάζουμε την έλλειψη της ΑΓΑΠΗΣ.

Η γνώση και η εμπειρία της ζωής γίνονται καταστρεπτικές όταν λείπει η ΑΓΑΠΗ.

Το ΕΓΩ συνηθίζει να αιχμαλωτίζει τις εμπειρίες και τις δια­νοητικές γνώσεις όταν υπάρχει έλλειψη αυτού που λέγεται ΑΓΑΠΗ. Το ΕΓΩ κάνει κατάχρηση των εμπειριών και του διανο­ητικού όταν τα χρησιμοποιεί για να ενδυναμωθεί.

Όταν διαλυθεί το ΕΓΩ, ο ΕΑΥΤΟΣ ΜΟΥ, οι εμπειρίες και το διανοητικό μένουν στα χέρια του εσωτερικού μας ΕΙΝΑΙ και κάθε κατάχρηση γίνεται τότε αδύνατη.

Κάθε σπουδαστής πρέπει να προσανατολιστεί προς το δρόμο της κλίσης του και να μελετήσει πολύ σε βάθος όλες τις θεω­ρίες που σχετίζονται με την κλίση του.

Οι σπουδές, το διανοητικό, δεν βλάπτουν κανέναν, όμως δεν πρέπει να κάνουμε κατάχρηση του διανοητικού.

Χρειαζόμαστε να μελετάμε για να μην καταχρώμαστε του νου. Καταχράται του νου εκείνος που θέλει να μελετήσει τις θεωρίες διαφορετικών κλίσεων, αυτός που θέλει να βλάψει άλλους με το διανοητικό, αυτός που εφαρμόζει βία επάνω στον ξένο νου κ.λπ., κ.λπ.

Είναι αναγκαίο να μελετήσουμε τα επαγγελματικά και πνευ­ματικά μαθήματα, για να έχουμε έναν ισορροπημένο νου. Είναι επείγον να φτάσουμε στη διανοητική και πνευματική σύνθεση, εάν πραγματικά θέλουμε να έχουμε ένα ισορροπημένο νου.

Οι εκπαιδευτικοί των σχολείων, λυκείων, πανεπιστημίων κ.λπ., πρέπει να μελετήσουν σε βάθος την επαναστατική μας ψυχο­λογία αν στ' αλήθεια θέλουν να οδηγήσουν τους μαθητές τους στο δρόμο της ΘΕΜΕΛΙΩΔΟΥΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ.

Είναι αναγκαίο για τους σπουδαστές να αποκτήσουν το ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΕΙΝΑΙ, να αναπτύξουν μέσα τους το ΑΛΗΘΙΝΟ ΕΙΝΑΙ, ώστε να βγουν από το σχολείο άτομα υπεύθυνα και όχι ηλίθιοι απατεώνες.

Σε τίποτα δεν χρησιμεύει η Σοφία χωρίς Αγάπη. Το διανοητι­κό χωρίς Αγάπη παράγει μόνο απατεώνες.

Η Σοφία στον εαυτό της είναι Ατομική Ουσία, Ατομικό Κεφά­λαιο που πρέπει να το διαχειρίζονται άτομα γεμάτα από αληθινή ΑΓΑΠΗ.

Α.Δ. Samael Aun Weor (απόσπασμα από το «Βασική Εκπαίδευση»)