Έχουμε μπορέσει να διαπιστώσουμε ότι πολλοί εκπαιδευτικοί της Παγκόσμιας Ιστορίας στο δυτικό κόσμο συνηθίζουν να κο­ροϊδεύουν τον ΒΟΥΔΑ, Κομφούκιο, Μωάμεθ, Ερμή, Quezalcoatl, Μωυσή, Krishna κ.λπ.

Πέρα από κάθε αμφιβολία επίσης έχουμε μπορέσει να διαπι­στώσουμε μέχρι κορεσμού το σαρκασμό, τη μομφή, την ειρω­νεία που ρίχνεται από τους εκπαιδευτικούς ενάντια στις αρχαί­ες θρησκείες, ενάντια στους θεούς, ενάντια στη μυθολογία κ.λπ. Όλα αυτά μαρτυρούν ακριβώς έλλειψη ευφυΐας.

Στα σχολεία, λύκεια, πανεπιστήμια θα έπρεπε να ασχολού­νται με αυτά τα θρησκευτικά θέματα με μεγαλύτερο σεβασμό, με υψηλό συναίσθημα ευσέβειας, με πραγματικά δημιουργική ευφυΐα.

Οι θρησκευτικές μορφές διατηρούν τις παντοτινές αξίες και είναι οργανωμένες σύμφωνα με τις ψυχολογικές και ιστορικές ανάγκες του κάθε λαού, της κάθε φυλής.

Όλες οι θρησκείες έχουν τις ίδιες αρχές, τις ίδιες παντοτι­νές αξίες και μόνο διαφέρουν στη μορφή.

Δεν είναι ευφυές ένας χριστιανός να κοροϊδεύει τη θρη­σκεία του ΒΟΥΔΑ ή την Εβραϊκή θρησκεία ή των Ινδουιστών, γιατί όλες οι θρησκείες στηρίζονται στις ίδιες βάσεις.

Οι σάτιρες πολλών διανοούμενων ενάντια στις θρησκείες και στους ιδρυτές τους οφείλονται στο ΜΑΡΞΙΣΤΙΚΟ δηλητήριο που τους καιρούς αυτούς, δηλητηριάζει το νου όλων των αδυνά­των.

Οι εκπαιδευτικοί των σχολείων, λυκείων ή πανεπιστημίων πρέπει να προσανατολίζουν τους μαθητές και μαθήτριες τους στο δρόμο του αληθινού σεβασμού προς τον πλησίον μας.

Είναι ολοφάνερα διεστραμμένο, ανάξιο και χυδαίο όταν κά­ποιος στο όνομα μιας οποιασδήποτε θεωρίας κοροϊδεύει τους ναούς, θρησκείες, αιρέσεις και πνευματικές σχολές.

Εγκαταλείποντας τις αίθουσες διδασκαλίας, οι μαθητές θα πρέπει να συναναστραφούν με ανθρώπους όλων των θρησκει­ών, σχολών, αιρέσεων και δεν είναι ευφυές το να μην ξέρουν καν πώς να συμπεριφερθούν σε ένα ναό.

Εγκαταλείποντας τις τάξεις μετά από δέκα ή δεκαπέντε χρό­νια σπουδών, οι νέοι και δεσποινίδες εξακολουθούν να είναι αργοί και κοιμισμένοι όπως και τα υπόλοιπα ανθρώπινα όντα, τα τόσο γεμάτα από κενότητα και χωρίς ευφυΐα όπως την πρώτη μέρα που μπήκαν στο σχολείο.

Είναι επείγον οι μαθητές να αναπτύξουν το συγκινησιακό κέ­ντρο γιατί δεν είναι όλα μόνο διανοητικά.

Γίνεται αναγκαίο το να μάθουμε να αισθανόμαστε τις εσωτε­ρικές αρμονίες της ζωής, την ομορφιά του μοναχικού δέντρου, το τραγούδι του πουλιού στο δάσος, τη συμφωνία της μουσικής και τα χρώματα σε ένα ωραίο ηλιοβασίλεμα.

Είναι επίσης αναγκαίο να αισθανθείς και να καταλάβεις σε βάθος όλες τις τρομακτικές αντιθέσεις της ζωής, όπως είναι το σκληρό και ανελέητο κοινωνικό σύστημα αυτής της εποχής που ζούμε, οι δρόμοι γεμάτοι από δυστυχισμένες μάνες που με τα υποσιτισμένα τους παιδιά ζητιανεύουν για ένα κομμάτι ψωμί, τα άσχημα κτίρια όπου ζουν χιλιάδες από φτωχές οικογένειες, οι αποκρουστικοί δρόμοι όπου κυκλοφορούν χιλιάδες αυτοκίνη­τα που κινούνται με τα καύσιμα που βλάπτουν τους οργανι­σμούς κ.λπ.

Ο σπουδαστής που εγκαταλείπει τις αίθουσες πρέπει να α­ντιμετωπίσει όχι μόνο τον ίδιο του τον εγωισμό και τα προβλή­ματα του, αλλά ακόμη τον εγωισμό όλων των ανθρώπων και τα πολλαπλά προβλήματα της ανθρώπινης κοινωνίας.

Το χειρότερο απ' όλα είναι ότι ο μαθητής που εγκαταλείπει την αίθουσα, ακόμα και όταν έχει διανοητική μόρφωση δεν έχει ευφυΐα, η συνείδηση του είναι κοιμισμένη, είναι ελλιπώς προετοιμασμένος για την πάλη με τη ζωή.

Έφτασε η ώρα να ερευνάτε και να ανακαλύπτετε τι είναι αυτό που ονομάζεται ΕΥΦΥΪΑ.

Χωρίς ευφυΐα δεν μπορεί να υπάρξει ριζικός μετασχηματισμός, ούτε αληθινή ευτυχία και είναι σπάνιο το να συναντήσεις στη ζωή ανθρώπους αληθινά ευφυείς.

Το σπουδαίο στη ζωή δεν είναι μόνο να ξέρεις τη λέξη ΕΥ­ΦΥΪΑ, αλλά να εφαρμόζεις στον ίδιο σου τον εαυτό τη βαθειά σημασία της.

Πολλοί είναι αυτοί που προσποιούνται τους ευφυείς, δεν υ­πάρχει μεθύστακας που να μην πιστεύει τον εαυτό του ευφυή και ο Καρλ Μαρξ πιστεύοντας τον εαυτό του υπερβολικά ευ­φυή έγραψε την υλιστική φάρσα του που στοίχισε στον κόσμο την απώλεια των παντοτινών αξιών, τον τουφεκισμό χιλιάδων ιερέων, από διαφορετικές θρησκείες, το βιασμό καλογριών του Βούδα, Χριστιανών κ.λπ., την καταστροφή πολλών ναών. το βα­σανισμό χιλιάδων και εκατομμυρίων ανθρώπων κ.λπ., κ.λπ., κ.λπ.

Ο οποιοσδήποτε μπορεί να προσποιηθεί τον ευφυή, όμως το δύσκολο είναι να είσαι στ’ αλήθεια.

Δεν είναι αποκτώντας περισσότερη πληροφόρηση βιβλιο­γραφική, περισσότερες γνώσεις, περισσότερη πείρα, περισσό­τερα πράγματα για να καταπλήξεις τους ανθρώπους, περισσό­τερο χρήμα για να αγοράσεις δικαστές και αστυνόμους κ.λπ., για να κατορθωθεί αυτό που λέγεται ΕΥΦΥΪΑ.

Δεν μπορείς μ' αυτό το ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ να φτάσεις να έχεις ΕΥΦΥΪΑ. Κάνουν λάθος ολοκληρωτικά αυτοί που υποθέτουν ότι η ευφυΐα μπορεί να αποκτηθεί με τη διαδικασία του ΠΕΡΙΣΣΟ­ΤΕΡΟ. Είναι επείγον να καταλάβουμε σε βάθος και σε όλα τα πεδία του συνειδητού και υποσυνείδητου νου τι είναι αυτή η βλαβερή διαδικασία του ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ, γιατί στο βάθος κρύ­βεται πολύ κρυφά το αγαπημένο ΕΓΩ, Ο ΕΑΥΤΟΣ ΜΟΥ, που επιθυμεί και θέλει πάντα ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ και ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ για να χοντρύνει και να δυναμώσει.

Αυτός ο Μεφιστοφελής που έχουμε μέσα μας, αυτός ο ΣΑΤΑΝΑΣ, αυτό το ΕΓΩ λέει: «ΕΓΩ έχω ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ χρήματα, περισσότερη ομορφιά, περισσότερη ευφυΐα από εκείνον, πε­ρισσότερο κύρος, περισσότερη πονηριά» κ.λπ., κ.λπ., κ.λπ.

Όποιος θέλει να καταλάβει στ' αλήθεια τι είναι ΕΥΦΥΪΑ, πρέ­πει να μάθει να την αισθάνεται, πρέπει να τη ζήσει και να πει­ραματίζεται δια μέσου του βαθύ διαλογισμού.

 Όλα όσα οι άνθρωποι συγκεντρώνουν ανάμεσα στο σάπιο μνή­μα της άπιστης μνήμης, νοητικής πληροφόρησης, εμπειριών της ζωής, μεταφράζεται πάντα μοιραία στον όρο του περισσό­τερου και περισσότερου. Έτσι που ποτέ δεν κατορθώνουν να γνωρίσουν το βαθύ νόημα όλων αυτών των νοημάτων που συσ­σωρεύουν.

Πολλοί διαβάζουν ένα βιβλίο και κατόπιν το αποθηκεύουν μέσα στη μνήμη τους ευχαριστημένοι που κατάφεραν να συσ­σωρεύσουν περισσότερη πληροφόρηση· αλλά όταν τους καλέ­σουν να απαντήσουν γραπτά σχετικά με τη διδασκαλία που διά­βασαν στο βιβλίο αποδεικνύεται ότι αγνοούν τη βαθειά σημασία αυτού που διάβασαν αλλά το ΕΓΩ θέλει όλο και περισσότερη πληροφόρηση, όλο και περισσότερα βιβλία ακόμα και όταν δεν έχει αφομοιώσει τη θεωρία κανενός από αυτά.

Η ευφυΐα δεν βρίσκεται με περισσότερη βιβλιογραφική πλη­ροφόρηση, ούτε με περισσότερη εμπειρία, ούτε με περισσότε­ρα χρήματα, ούτε με περισσότερο κύρος: η ευφυΐα μπορεί να ανθίσει μέσα μας όταν καταλαβαίνουμε όλη τη διαδικασία του ΕΓΩ, όταν κατανοήσουμε σε βάθος όλον αυτόν τον ψυχολογι­κό αυτοματισμό του ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ.

Είναι απαραίτητο να καταλάβουμε ότι ο νους είναι το βασικό κέντρο του ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ. Στην πραγματικότητα αυτό το πε­ρισσότερο είναι το ίδιο το ψυχολογικό ΕΓΩ που απαιτεί και είναι ο βασικός πυρήνας του νου. Αυτός που θέλει να γίνει αληθινά ευφυής πρέπει να αποφασίσει να πεθάνει όχι μόνο στο επιφα­νειακό διανοητικό επίπεδο αλλά επίσης σε όλα τα πεδία του υποσυνείδητου και ασυνείδητου του νου.

Όταν το ΕΓΩ πεθάνει, όταν το ΕΓΩ διαλυθεί εντελώς, το μόνο που απομένει μέσα μας είναι το αυθεντικό ΕΙΝΑΙ, το αλη­θινό ΕΙΝΑΙ, η γνήσια ευφυΐα η τόσο πολύτιμη και δύσκολη.

Ο κόσμος πιστεύει ότι ο νους είναι δημιουργικός. Κάνουν λάθος. Το ΕΓΩ δεν είναι δημιουργικό και ο νους είναι ο βασικός πυρήνας του ΕΓΩ. Η ευφυΐα είναι δημιουργική γιατί αυτή έρχε­ται από το ΕΙΝΑΙ, είναι μια ιδιότητα του ΕΙΝΑΙ.

Δεν πρέπει να συγχέουμε το νου με την ΕΥΦΥΪΑ.

Κάνουν λάθος ολοκληρωτικά και σε ριζική μορφή αυτοί που υποθέτουν ότι η ΕΥΦΥΪΑ είναι κάτι που μπορεί να καλλιεργηθεί όπως το λουλούδι στο θερμοκήπιο ή κάτι που μπορεί να αγορα­στεί όπως αγοράζονται οι τίτλοι ευγενείας ή σαν να κατέχεις μια θαυμάσια βιβλιοθήκη.

Είναι αναγκαίο να καταλάβουμε σε βάθος όλες τις διαδικασί­ες του νου, όλες τις αντιδράσεις, αυτό το ψυχολογικό ΠΕΡΙΣ­ΣΟΤΕΡΟ που συσσωρεύει κ.λπ. Μόνο έτσι αναβλύζει μέσα μας με φυσιολογικό και αυθόρμητο τρόπο η πύρινη φλόγα της ΕΥΦΥΪΑΣ.

Έτσι ο Μεφιστοφελής που έχουμε μέσα μας διαλύεται, η φωτιά της δημιουργικής ευφυΐας εκδηλώνεται σιγά-σιγά μέσα μας, μέχρι να λάμψει εκθαμβωτικά.

Το αληθινό μας ΕΙΝΑΙ είναι ΑΓΑΠΗ και από αυτήν την ΑΓΑΠΗ γεννιέται η αυθεντική και γνήσια ΕΥΦΥΪΑ που δεν είναι του χρόνου.

Α.Δ. Samael Aun Weor (απόσπασμα από το «Βασική Εκπαίδευση»)