Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΜΗΧΑΝΗ είναι το πιο δυστυχισμένο κτήνος που υπάρχει σ' αυτήν την πεδιάδα των δακρύων, αλλά αυτός έχει τη ΦΙΛΟΔΟΞΙΑ και μέχρι ακόμη την ΑΝΑΙΔΕΙΑ να ΑΥΤΟ­ΑΠΟΚΑΛΕΙΤΑΙ ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ.

«ΓΝΩΘΙ Σ' ΑΥΤΟΝ». «ΑΝΘΡΩΠΕ ΓΝΩΡΙΣΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ». Αυτό είναι ένα αρχαίο ΧΡΥΣΟ ΓΝΩΜΙΚΟ γραμμένο επά­νω στους ακατάλυτους τοίχους του ναού των Δελφών της ΑΡ­ΧΑΙΑΣ ΕΛΛΑΔΑΣ.

Ο άνθρωπος, αυτό το φτωχό ΣΚΕΠΤΟΜΕΝΟ ΖΩΟ που χαρα­κτηρίζεται κατά λάθος ΑΝΘΡΩΠΟΣ, έχει ανακαλύψει χιλιάδες πολυπλοκότατες και δύσκολες μηχανές και ξέρει πολύ καλά ότι για να εξυπηρετηθεί από μια ΜΗΧΑΝΗ χρειάζεται αρκετές φορές πολλά χρόνια μελέτης και εκμάθησης· αλλά όταν πρό­κειται για τον ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ, ξεχνά εντελώς αυτό το γεγονός, παρ’ όλο που και αυτός ο ίδιος είναι μια μηχανή πιο πολύπλοκη από όλες όσες έχει ανακαλύψει.

Δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην είναι γεμάτος από ολο­κληρωτικά λαθεμένες ιδέες για τον εαυτό του, το χειρότερο όμως είναι ότι δεν θέλει να καταλάβει ότι πραγματικά είναι μια μηχανή.

Η ανθρώπινη μηχανή δεν έχει ελευθερία κινήσεων, λειτουρ­γεί μοναδικά από πολλαπλές και διάφορες εσωτερικές επιρρο­ές και εξωτερικές συγκρούσεις.

Όλες οι κινήσεις, ενέργειες, λόγια, ιδέες, αισθήματα, συγκι­νήσεις, επιθυμίες, της ανθρώπινης μηχανής προκαλούνται από εξωτερικές επιρροές και από πολλαπλές εσωτερικές αιτίες παράξενες και δύσκολες.

ΤΟ ΣΚΕΠΤΟΜΕΝΟ ΖΩΟ είναι ένα φτωχό κουκλάκι που μιλά με μνήμη και ζωτικότητα, ένας ζωντανός κούκλος που έχει την ανόητη αυταπάτη ότι μπορεί να ΚΑΝΕΙ, όταν στην πραγματικό­τητα δεν μπορεί να ΚΑΝΕΙ τίποτα. Φανταστείτε για μια στιγμή, αγαπητέ αναγνώστη, ένα μηχανικό κούκλο αυτόματο ελεγχό­μενο από ένα πολύπλοκο μηχανισμό. Φανταστείτε ότι αυτός ο κούκλος έχει ζωή, ερωτεύεται, μιλά, περπατά, επιθυμεί, κάνει πολέμους κ.λπ.

Φανταστείτε ότι αυτός ο κούκλος μπορεί να αλλάξει ιδιοκτή­τη κάθε στιγμή. Πρέπει να φανταστείτε ότι κάθε ιδιοκτήτης είναι και ένα διαφορετικό πρόσωπο, έχει το δικό του κριτήριο, το δικό του τρόπο διασκέδασης, αισθήματος, ζωής κ.λπ.

ΕΝΑΣ ιδιοκτήτης οποιοσδήποτε θέλοντας να αποκτήσει χρή­ματα θα πατά ορισμένα κουμπιά και τότε ο κούκλος θα ασχολεί­ται με το εμπόριο- άλλος ιδιοκτήτης, μισή ώρα αργότερα ή με­ρικές ώρες μετά, θα έχει κάποια διαφορετική ιδέα, και θα βάζει τον κούκλο του να χορεύει και να γελά ένας τρίτος θα τον βάζει να παλεύει' ένας τέταρτος θα τον κάνει να ερωτευτεί μια γυναίκα' ένας πέμπτος θα τον κάνει να ερωτευτεί μια άλλη ένας έκτος θα τον κάνει να μαλώσει μ' ένα γείτονα και θα ανακατευτεί η αστυνομία στο πρόβλημα που θα δημιουργηθεί, και ένας έβδομος θα τον κάνει να αλλάξει κατοικία.

Πραγματικά ο κούκλος στο παράδειγμα μας δεν έχει κάνει τίποτα, αλλά αυτός νομίζει ότι ναι έχει κάνει, έχει τη ψευδαί­σθηση ότι ΚΑΝΕΙ, όταν στην πραγματικότητα δεν μπορεί να ΚΑΝΕΙ τίποτα, γιατί δεν έχει το ατομικό του ΕΙΝΑΙ.

Χωρίς καμιά αμφιβολία όλα έχουν συμβεί όπως όταν βρέχει, όταν αστράφτει, όταν ζεσταίνει ο ήλιος αλλά ο φτωχός κού­κλος πιστεύει ότι ΚΑΝΕΙ, έχει την ανόητη ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΣΗ ότι τα έκανε όλα, όταν στην πραγματικότητα δεν έχει κάνει τίποτα: είναι οι αντίστοιχοι ιδιοκτήτες του αυτοί που διασκέδασαν με το φτωχό μηχανικό κούκλο.

Έτσι είναι το φτωχό σκεπτόμενο ζώο, αγαπητέ αναγνώστη: ένας μηχανικός κούκλος όπως στο χαρακτηριστικό μας παρά­δειγμα, πιστεύει ότι ΚΑΝΕΙ, όταν στην πραγματικότητα τίποτα δεν ΚΑΝΕΙ, είναι μια μαριονέτα με κρέας και κόκκαλα ελεγχό­μενη από μια λεγεώνα ενεργειακών και λεπτών οντοτήτων που στο σύνολο τους αποτελούν αυτό που ονομάζεται ΕΓΩ, πολλα­πλό ΕΓΩ. Το ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ αναφέρει όλες αυτές τις οντότητες σαν «δαιμόνια» και το πραγματικό τους όνομα είναι ΛΕΓΕΩΝΑ.

Αν πούμε ότι το ΕΓΩ είναι λεγεώνα από ΔΑΙΜΟΝΙΑ που ε­λέγχουν την ανθρώπινη μηχανή, δεν υπερβάλουμε' έτσι είναι. Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ-ΜΗΧΑΝΗ δεν έχει ΑΤΟΜΙΚΟΤΗΤΑ καμία. δεν κατέχει το ΕΙΝΑΙ, μόνο το ΑΛΗΘΙΝΟ ΕΙΝΑΙ έχει την ΔΥ­ΝΑΜΗ του να ΚΑΝΕΙ. ΜΟΝΟ ΤΟ ΕΙΝΑΙ μπορεί να μας δώσει ΑΛΗΘΙΝΗ ΑΤΟΜΙΚΟΤΗΤΑ, μόνο το ΕΙΝΑΙ μας μετατρέπει σε ΑΛΗΘΙΝΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ.

Αυτός που στ" αλήθεια θέλει να πάψει να είναι ένας απλός μηχανικός κούκλος πρέπει να εξαλείψει κάθε μια από τις οντό­τητες που στο σύνολο τους αποτελούν το ΕΓΩ. Κάθε μια από αυτές τις οντότητες παίζουν με την ανθρώπινη μηχανή. Αυτός που στ" αλήθεια θέλει να πάψει να είναι ένας κούκλος απλός μηχανικός, πρέπει να αρχίσει να αποδέχεται και να παραδέχε­ται την ίδια του την ιδιότητα σαν μηχανή.

Αυτός που δεν θέλει να καταλάβει, ούτε να δεχτεί την ίδια του την ιδιότητα της μηχανής, αυτός που δεν θέλει να καταλά­βει σωστά αυτό το γεγονός, δεν μπορεί πια να αλλάξει: είναι ένας δυστυχής, ένας κακομοίρης· όμως θα του άξιζε «να κρε­μάσει μια πέτρα στο λαιμό του και να πέσει στη θάλασσα». ΤΟ ΣΚΕΠΤΟΜΕΝΟ ΖΩΟ είναι μια μηχανή, αλλά μια πολύ ειδική μηχανή. Αν αυτή η μηχανή καταφέρει να καταλάβει ότι είναι ΜΗΧΑΝΗ, αν οδηγηθεί καλά και αν το επιτρέπουν οι συνθήκες, μπορεί να πάψει να είναι μηχανή και να μετατραπεί σε ΑΝ­ΘΡΩΠΟ.

Πριν απ' όλα, είναι επείγον να αρχίσουμε την σε βάθος κα­τανόηση και σε όλα τα επίπεδα του νου ότι δεν έχουμε αληθινή ατομικότητα, ότι δεν έχουμε ένα ΜΟΝΙΜΟ ΚΕΝΤΡΟ ΣΥΝΕΙ­ΔΗΣΗΣ, ότι τη μια καθορισμένη στιγμή είμαστε ένα πρόσωπο και την άλλη στιγμή άλλο όλα εξαρτώνται από την οντότητα που ελέγχει την κατάσταση ανά πάσα στιγμή.

Αυτό που προκαλεί τη ψευδαίσθηση της ενότητας και ΑΚΕ­ΡΑΙΟΤΗΤΑ του ΣΚΕΠΤΟΜΕΝΟΥ ΖΩΟΥ είναι από το ένα μέ­ρος η αίσθηση που έχει το ΦΥΣΙΚΟ ΤΟΥ ΣΩΜΑ, από το άλλο μέρος το όνομα και επίθετο και τέλος η μνήμη και ορισμένος αριθμός από μηχανικές συνήθειες που είναι εμφυτευμένα σ' αυτόν από την ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ή που αποκτήθηκαν από απλή και ανόητη μίμηση.

Το φτωχό ΣΚΕΠΤΟΜΕΝΟ ΖΩΟ δεν μπορεί να πάψει να είναι ΜΗΧΑΝΗ, δεν μπορεί ν' αλλάξει, δεν μπορεί ν' αποκτήσει το ΑΛΗΘΙΝΟ ΑΤΟΜΙΚΟ ΕΙΝΑΙ και να μετατραπεί σε γνήσιο άν­θρωπο, ενώ ΔΕΝ έχει το θάρρος να ΕΞΑΛΕΙΨΕΙ ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΣΕ ΒΑΘΟΣ ΚΑΤΑΝΟΗΣΗΣ και με διαδοχική σειρά κάθε μια από αυτές τις ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΕΣ οντότητες που το σύνολο τους απο­τελούν αυτό που ονομάζεται ΕΓΩ, ο εαυτός μου.

Κάθε ιδέα, κάθε πάθος, κάθε βίτσιο, κάθε ελάττωμα, κάθε μίσος, κάθε επιθυμία κ.λπ., κ.λπ. κ.λπ., έχει την αντίστοιχη οντό­τητα του και το σύνολο όλων αυτών των οντοτήτων είναι το πολλαπλό εγώ της επαναστατικής ψυχολογίας.

Όλες αυτές οι μεταφυσικές οντότητες, όλα αυτά τα εγώ, που στο σύνολο τους αποτελούν το ψυχολογικό ΕΓΩ, δεν έ­χουν αληθινή ανάμιξη μεταξύ τους, δεν έχουν συντεταγμένες καμιάς μορφής. Κάθε μια από αυτές τις οντότητες εξαρτάται ολοκληρωτικά από τις περιστάσεις, αλλαγές εντυπώσεων, συμ­βάντα κ.λπ.

Η ΟΘΟΝΗ ΤΟΥ ΝΟΥ αλλάζει χρώματα και σκηνές σε κάθε στιγμή, όλα εξαρτώνται από την οντότητα που κάθε στιγμή ε­λέγχει το νου.

Από την ΟΘΟΝΗ του νου περνούν σε διαρκή παρέλαση οι διάφορες οντότητες που στο σύνολο τους αποτελούν το ΨΥ­ΧΟΛΟΓΙΚΟ ΕΓΩ.

Οι διάφορες οντότητες, που αποτελούν το πολλαπλό ΕΓΩ συγχωνεύονται, διαχωρίζονται, σχηματίζουν ορισμένες ειδικές ομάδες σύμφωνα με την έλξη τους, μαλώνουν μεταξύ τους, διαπληκτίζονται, αγνοούνται, κ.λπ., κ.λπ., κ.λπ.

Κάθε οντότητα της ΛΕΓΕΩΝΑΣ που ονομάζεται ΕΓΩ, κάθε μικρό ΕΓΩ, πιστεύει ότι είναι το παν, το ΑΠΟΛΥΤΟ ΕΓΩ δεν υποπτεύεται καθόλου ότι είναι απλά και μόνο ένα απειροελάχι­στο μέρος.

Η οντότητα που σήμερα ορκίζεται αιώνια αγάπη σε μια γυναί­κα παραγκωνίζεται αργότερα από άλλη οντότητα που δεν έχει καμία σχέση με τον όρκο αυτόν και τότε ο χάρτινος πύργος γκρεμίζεται και η φτωχή γυναίκα κλαίει απογοητευμένη.

Η οντότητα που σήμερα ορκίζεται πίστη σε ένα έργο, παρα­γκωνίζεται αύριο από άλλη οντότητα που δεν έχει καμία σχέση με αυτό το έργο και τότε το άτομο αποσύρεται. Η οντότητα, που σήμερα ορκίζεται πίστη στη ΓΝΩΣΗ, παραγκωνίζεται αύριο από άλλη οντότητα που μισεί τη ΓΝΩΣΗ.

Οι εκπαιδευτικοί των σχολείων, λυκείων και πανεπιστημίων πρέπει να μελετήσουν αυτό το βιβλίο της ΒΑΣΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙ­ΔΕΥΣΗΣ και από ανθρωπισμό να έχουν το θάρρος να προσανα­τολίσουν τους μαθητές στο θαυμαστό δρόμο της ΕΠΑΝΑΣΤΑ­ΣΗΣ ΤΗΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ.

Είναι αναγκαίο το να καταλάβουν οι μαθητές την ανάγκη να γνωρίσουμε τους εαυτούς μας σε όλα τα επίπεδα του νου.

Χρειάζεται ένας πνευματικός προσανατολισμός πιο αποτε­λεσματικός, χρειάζεται να καταλάβουμε το τι είμαστε και αυτό πρέπει να αρχίσει από τα ίδια τα θρανία του σχολείου.

ΔΕΝ αρνούμαστε ότι το χρήμα χρειάζεται για να τρώμε, να πληρώνουμε το ενοίκιο του σπιτιού και να ντυνόμαστε.

ΔΕΝ αρνούμαστε ότι χρειάζεται πνευματική προετοιμασία, ένα επάγγελμα, μία τέχνη για να κερδίζουμε χρήματα· αλλά αυτό δεν είναι το παν, αυτό είναι δευτερεύον το πρώτο, το βασικό είναι να ξέρουμε ποιοι είμαστε, τι είμαστε, από πού ερχόμαστε, για πού πηγαίνουμε, ποιο είναι το αντικείμενο της ύπαρξης μας.

ΕΙΝΑΙ λυπηρό να συνεχίζουμε σαν κουκλάκια αυτόματα, κα­κομοίρηδες θνητοί, άνθρωποι-μηχανές.

Είναι επείγον να πάψουμε να είμαστε απλές μηχανές, είναι επείγον να μετατραπούμε σε ΑΛΗΘΙΝΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ.

Χρειάζεται μια ριζική αλλαγή και αυτό πρέπει να αρχίσει α­κριβώς από την ΕΞΑΛΕΙΨΗ κάθε μιας από αυτές τις οντότητες που στο σύνολο τους αποτελούν το πολλαπλό ΕΓΩ.

Το φτωχό ΣΚΕΠΤΟΜΕΝΟ ΖΩΟ δεν είναι ΑΝΘΡΩΠΟΣ, αλλά έχει μέσα του σε λανθάνουσα κατάσταση όλες τις δυνατότητες για να μετατραπεί σε ΑΝΘΡΩΠΟ.

ΔΕΝ είναι νόμος το να αναπτυχθούν αυτές οι δυνατότητες· το φυσικότερο είναι να χαθούν.

ΜΟΝΟ μέσω τρομακτικών ΥΠΕΡ-ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΩΝ μπορούν να αναπτυχθούν τέτοιες ανθρώπινες δυνατότητες.

Πολλά πρέπει να εξαλείψουμε και πολλά πρέπει να αποκτή­σουμε. Γίνεται αναγκαίο να κάνουμε έναν απολογισμό για να ξέρουμε πόσα μας περισσεύουν και πόσα μας λείπουν.

Είναι φανερό ότι το πολλαπλό εγώ περισσεύει, είναι κάτι τι το άχρηστο και βλαβερό.

ΕΙΝΑΙ ΛΟΓΙΚΟ να πούμε ότι οφείλουμε να αναπτύξουμε ορι­σμένες δυνάμεις, ορισμένες ικανότητες, ορισμένες αρετές που ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ-ΜΗΧΑΝΗ πιστεύει ότι έχει, αλλά που στην πραγματικότητα ΔΕΝ ΕΧΕΙ. Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ-ΜΗΧΑΝΗ πιστεύει ότι έχει αληθινή ΑΤΟΜΙΚΟΤΗΤΑ, ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΞΥΠΝΙΑ, ΣΥ­ΝΕΙΔΗΤΗ ΘΕΛΗΣΗ, ΔΥΝΑΜΗ ΝΑ ΠΡΑΤΤΕΙ κ.λπ., και δεν έχει τίποτα από αυτά.

Αν θέλουμε να πάψουμε να είμαστε μηχανές, αν θέλουμε να ξυπνήσουμε ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ, να έχουμε αληθινή ΣΥΝΕΙΔΗΤΗ ΘΕΛΗΣΗ, ΑΤΟΜΙΚΟΤΗΤΑ, ικανότητα να πράττουμε, είναι ε­πείγον να αρχίσουμε να γνωριζόμαστε οι ίδιοι και κατόπιν να διαλύσουμε το ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΟ ΕΓΩ. Όταν το πολλαπλό εγώ διαλύεται μένει μόνο μέσα μας το ΑΛΗΘΙΝΟ ΕΙΝΑΙ.

Α.Δ. Samael Aun Weor (απόσπασμα από το «Βασική Εκπαίδευση»)