Οι άνθρωποι συγχέουν τη ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ με την ΕΥΦΥΪΑ ή με το διανοητικό και στον πολύ ευφυή ή πολύ διανοητικό άνθρωπο του δίνουν τον ορισμό του πολύ συνειδητού.

Εμείς βεβαιώνουμε ότι η ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ στον άνθρωπο είναι χωρίς καμία αμφιβολία και χωρίς φόβο να γελαστούμε, ένα εί­δος πολύ ιδιαίτερης σύλληψης εσωτερικών γνώσεων εντελώς ανεξάρτητης από κάθε νοητική δραστηριότητα.

Η ιδιότητα της ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ μας επιτρέπει τη γνώση του εαυτού μας. Η ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ μας δίνει ακέραιη γνώση αυτού που ΕΙΝΑΙ, το πού βρίσκεται και από αυτό που πραγματικά ξέ­ρει, και από αυτό που πραγματικά αγνοεί. Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ διδάσκει ότι μόνο ο άνθρωπος ο ίδιος μπορεί να μάθει για τη συνείδηση του και εάν αυτή υπάρχει σε μια δεδομέ­νη ή όχι στιγμή. Μόνο εμείς μπορούμε να ξέρουμε αν είμαστε συνειδητοί σε μια δεδομένη στιγμή ή όχι. Μόνο κάποιος από μόνος του μπορεί να ξέρει για τη δική του συνείδηση και αν αυτή υπάρχει κάποια δεδομένη στιγμή ή όχι.

Ο άνθρωπος ο ίδιος και κανείς άλλος εκτός από αυτόν μπο­ρεί να καταλάβει προς στιγμή, για ένα λεπτό, ότι πριν από αυτή τη στιγμή πραγματικά δεν ήταν συνειδητός, είχε τη συνείδηση του πολύ κοιμισμένη, μετά θα ξεχάσει αυτή την εμπειρία ή θα τη διατηρήσει σαν ανάμνηση, σαν την ανάμνηση μιας δυνατής εμπειρίας.

Είναι επείγον να ξέρουμε ότι η ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ στο ΛΟΓΙΚΟ ΖΩΟ δεν είναι κάτι το εξακολουθητικό, το μόνιμο.

Κανονικά η ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ στο ΣΚΕΠΤΟΜΕΝΟ ΖΩΟ που ονομάζεται άνθρωπος κοιμάται βαθιά.

Σπάνιες πολύ σπάνιες είναι οι στιγμές κατά τις οποίες η ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ είναι ξύπνια- το λογικό ζώο εργάζεται, οδηγεί αυ­τοκίνητα, παντρεύεται, πεθαίνει κ.λπ., με τη συνείδηση ολο­κληρωτικά κοιμισμένη και μόνο ορισμένες πολύ εξαιρετικές στιγμές ξυπνά.

Η ζωή του ανθρώπινου όντος είναι μια ονειρική ζωή αλλά αυτό πιστεύει ότι είναι ξύπνιο και ποτέ δεν θα παραδεχόταν ότι κοιμάται, ότι έχει τη συνείδηση κοιμισμένη.

Αν κάποιος κατάφερνε να ξυπνήσει, θα αισθανόταν τρομα­κτικά ντροπιασμένος με τον εαυτό του, θα καταλάβαινε αμέ­σως το ρεζιλίκι του, τη γελοιότητα του. Η ζωή αυτή είναι τρο­μερά γελοία, φρικιαστικά τραγική και σπάνια ευσεβής.

Αν ένας πυγμάχος κατάφερνε να ξυπνήσει ξαφνικά την ώρα του αγώνα, θα κοίταζε ντροπιασμένος το αξιότιμο κοινό και θα έφευγε από το τρομερό θέαμα, μπροστά στην έκπληξη των κοιμισμένων και ασυναίσθητων ματιών του κοινού.

Όταν το ανθρώπινο ον παραδέχεται ότι έχει τη ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΚΟΙΜΙΣΜΕΝΗ, μπορείτε να είστε σίγουροι ότι ήδη αρχίζει να ξυπνά.

Οι αντιδραστικές Σχολές της καθυστερημένης Ψυχολογίας που αρνούνται την ύπαρξη της ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ, και μέχρι ακόμα τη μη χρησιμότητα τέτοιου όρου, προδίνουν την πιο βαθειά κατάσταση ύπνου.

Οι οπαδοί τέτοιων Σχολών κοιμούνται πολύ βαθιά σε μια κατά­σταση υποσυνείδητη και ασυνείδητη.

Όσοι συγχέουν τη συνείδηση με τις ψυχολογικές λειτουργί­ες, σκέψεις, συναισθήματα, μηχανικές ορμές και αισθήματα, πραγματικά είναι πολύ ασυνείδητοι, κοιμούνται βαθιά.

Όσοι παραδέχονται την ύπαρξη της ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ αλλά αρ­νούνται τους διάφορους βαθμούς συνείδησης, φανερώνουν έλλειψη συνειδητής εμπειρίας, ύπνο της συνείδησης.

Κάθε άνθρωπος, που κάποια στιγμή έχει ξυπνήσει στιγμιαία, ξέρει πολύ καλά από προσωπική πείρα ότι υπάρχουν διαφορετι­κοί βαθμοί συνείδησης που μπορεί να παρατηρεί κανείς στον εαυτό του.

Πρώτο: Χρόνος. Πόσο χρόνο παραμείναμε συνειδητοί;

Δεύτερο: Συχνότητα. Πόσες φορές ξυπνήσαμε συνείδηση;

Τρίτο: ΕΥΡΥΤΗΤΑ ΚΑΙ ΔΙΑΠΕΡΑΣΤΙΚΟΤΗΤΑ. Σε τι είμαστε συνειδητοί;

Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ και η αρχαία ΦΙΛΟΚΑΛΙΑ βεβαιώνουν ότι μέσω μεγάλων ΥΠΕΡ-ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΩΝ πολύ ειδικού τύπου μπορούμε να ξυπνήσουμε συνείδηση και να την κάνουμε συνεχή και εκλεκτική. Η ΒΑΣΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ έχει σαν αντικείμενο να ξυπνά ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ. Δεν χρησιμεύουν σε τίποτα δέκα ή δεκαπέντε χρόνια σπουδών στο σχολείο, λύκειο και πανεπιστήμιο, όταν βγαίνοντας από τις τάξεις είμαστε κοι­μισμένοι και αυτόματοι.

ΔΕΝ είναι υπερβολή το να βεβαιώσουμε ότι με κάποια μεγά­λη ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ μπορεί το ΣΚΕΠΤΟΜΕΝΟ ΖΩΟ να γίνει συ­νειδητό αφ' εαυτού μόνο όμως για ένα-δυο λεπτά.

Είναι φανερό ότι σ' αυτό υπάρχουν σπάνιες εξαιρέσεις που θα πρέπει να τις ψάξουμε με το φανάρι του Διογένη. Αυτές οι σπάνιες περιπτώσεις αντιπροσωπεύονται από ΑΛΗΘΙΝΟΥΣ αν­θρώπους, τον ΒΟΥΔΑ, ΙΗΣΟΥ, ΕΡΜΗ, ΚΕΞΑΛΚΟΑΤΛ.

Αυτοί οι ιδρυτές των ΘΡΗΣΚΕΙΩΝ ήταν κάτοχοι ΣΥΝΕΧΟΥΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ, υπήρξαν μεγάλοι ΦΩΤΙΣΜΕΝΟΙ.

Κανονικά τα άτομα ΔΕΝ είναι συνειδητά αφ' εαυτού τους. Η ψευδαίσθηση ότι είμαστε συνειδητοί με διαρκή μορφή γεννιέ­ται από τη μνήμη και από όλες τις διαδικασίες της σκέψης.

Ο άνθρωπος που ασκεί μια αναδρομική άσκηση για να θυμη­θεί όλη του τη ζωή μπορεί στ" αλήθεια να ξαναθυμηθεί, να θυμηθεί πόσες φορές παντρεύτηκε, πόσα παιδιά έκανε, ποιοι ήταν οι γονείς του, οι δάσκαλοι του κ.λπ. Όμως αυτό δεν σημαίνει να ξυπνάς συνείδηση, αυτό είναι απλά να θυμάσαι ενέργειες ασυνείδητες και αυτό είν' όλο.

Είναι αναγκαίο να επαναλάβουμε αυτό που ήδη είπαμε σε προηγούμενα κεφάλαια. Υπάρχουν τέσσερις καταστάσεις ΣΥ­ΝΕΙΔΗΣΗΣ. Αυτές είναι: ΥΠΝΟΣ, κατάσταση ΕΓΡΗΓΟΡΣΗΣ, ΑΥΤΟ-ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΚΑΙ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ. Το φτωχό ΣΚΕΠΤΟΜΕΝΟ ΖΩΟ που κατά λάθος ονομάζεται ΑΝ­ΘΡΩΠΟΣ ζει μόνο σε δυο από αυτές τις καταστάσεις. Ένα μέρος της ζωής του περνά στον ύπνο και το άλλο στην κακώς ονομαζόμενη κατάσταση εγρήγορσης, η οποία επίσης είναι ύ­πνος.

Ο άνθρωπος που κοιμάται και ονειρεύεται, πιστεύει ότι ξυπνά από το γεγονός ότι γυρίζει στο στάδιο της εγρήγορσης αλλά στην πραγματικότητα κατά το στάδιο αυτό της εγρήγορσης ε­ξακολουθεί να κοιμάται.

Αυτό μοιάζει με το ξημέρωμα. Κρύβονται τα άστρα εξαιτίας του ηλιακού φωτός, αλλά αυτά εξακολουθούν να υπάρχουν παρ’ όλο που τα φυσικά μάτια δεν τα αντιλαμβάνονται.

Στην κανονική ζωή την απλή και καθημερινή, το ανθρώπινο ον δεν ξέρει τίποτα για την ΑΥΤΟ-ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ και πολύ λιγό­τερα για την ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ. Παρ' όλα αυτά όμως, οι άνθρωποι είναι υπερήφανοι και όλος ο κόσμος θεωρεί­ται ΑΥΤΟ-ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΣ. Το ΣΚΕΠΤΟΜΕΝΟ ΖΩΟ πιστεύει α­κράδαντα ότι έχει συνείδηση από μόνο του και δεν θα δεχόταν με κανένα τρόπο να του έλεγαν ότι είναι ένας κοιμισμένος που ζει ασυνείδητα στον εαυτό του. Υπάρχουν εξαιρετικές στιγμές κατά τις οποίες το ΣΚΕΠΤΟΜΕΝΟ ΖΩΟ ξυπνά αλλά αυτές οι στιγμές είναι πολύ σπάνιες. Μπορούν να είναι στιγμές μεγάλου κινδύνου ή κατά τη διάρκεια μιας έντονης συγκίνησης, σε κά­ποια καινούργια περίσταση, σε κάποια απρόσμενη στιγμή κ.λπ.

Είναι αληθινά μια δυστυχία που το φτωχό ΣΚΕΠΤΟΜΕΝΟ ΖΩΟ δεν έχει κανένα έλεγχο ο' αυτές τις φευγαλέες καταστά­σεις της συνείδησης, που δεν μπορεί να τις επαναφέρει, που δεν μπορεί να τις κάνει μόνιμες. Όμως, Η ΒΑΣΙΚΗ ΕΚΠΑΙ­ΔΕΥΣΗ βεβαιώνει ότι ο άνθρωπος μπορεί να ΚΑΤΟΡΘΩΣΕΙ τον έλεγχο της ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ και να αποκτήσει ΑΥΤΟ-ΣΥΝΕΙΔΗ­ΣΗ. Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ έχει μεθόδους, επιστη­μονικές διαδικασίες για να ΞΥΠΝΑ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ.

Αν θέλουμε να ΞΥΠΝΗΣΟΥΜΕ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ χρειαζόμαστε να αρχίσουμε εξετάζοντας, μελετώντας και μετά εξαλείφο­ντας όλα τα εμπόδια που μας παρουσιάζονται στον δρόμο. Σ" αυτό το βιβλίο έχουμε διδάξει το δρόμο της αφύπνισης της συνείδησης αρχίζοντας από τα ίδια τα θρανία του σχολείου.

Α.Δ. Samael Aun Weor (απόσπασμα από το «Βασική Εκπαίδευση»)