Το ξεδίπλωμα της ψυχολογίας του ανθρώπου, μας επιτρέπει να ξεκαθαρίσουμε την ωμή πραγματικότητα ενός ανώτέρου επιπέδου μέσα σε μας.

Όταν ένας έχει μπορέσει να βεβαιώσει άμεσα το συγκεκριμένο γεγονός της ύπαρξης δύο ανθρώπων στον εαυτό του, ο κατώτερος στο συνηθισμένο φυσικό επίπεδο, ο ανώτερος μιας υψωμένης οκτάβας, τότε όλα αλλάζουν και στην περίπτωση αυτή προσπαθούμε να ενεργούμε στη ζωή σύμφωνα με τις βασικές αρχές που φέρουμε στα βάθη του Είναι μας.

Όπως υπάρχει μια εξωτερική ζωή, έτσι υπάρχει και μια εσωτερική.

Ο εξωτερικός άνθρωπος δεν είναι το παν. Το ψυχολογικό ξεδίπλωμα μας δείχνει την πραγματικότητα του Εσωτερικού Ανθρώπου.

Ο εξωτερικός άνθρωπος έχει τον τρόπο ζωής του, είναι ένα ον με ποικίλες δραστηριότητες και χαρακτηριστικές αντιδράσεις στη ζωή, μια μαριονέτα που κινείται από αόρατα σκοινιά.

Ο Εσωτερικός Άνθρωπος είναι το αυθεντικό Είναι, διαδικάζεται σε πολύ διαφορετικούς νόμους, δεν θα μπορούσε ποτέ να μετατραπεί σε ρομπότ.

Ο εξωτερικός άνθρωπος δεν ράβει ποτέ χωρίς δακτυλήθρα, αισθάνεται κακοπληρωμένος, λυπάται τον εαυτό του. Αν είναι στρατιώτης φιλοδοξεί να γίνει στρατηγός, αν είναι εργάτης κάποιου εργοστασίου διαμαρτύρεται όταν δεν τον προωθούν, θέλει να αναγνωριστεί οπωσδήποτε η αξία του κ.λ.π.

Κανείς δεν θα μπορούσε να φτάσει στην Δεύτερη Γέννηση, να ξανα-γεννηθεί, όπως λέει το Ευαγγέλιο του κυρίου, όσο συνεχίζει να ζει με την ψυχολογία του κατώτερου συνηθισμένου ανθρώπου.

Όταν αναγνωρίσει κανείς την ίδια του την μηδαμινότητα και την εσωτερική του φτώχεια, όταν είναι άξιος να ξανακοιτάξει την ζωή του, αναμφισβήτητα θα μάθει για τον εαυτό του και θα δει ότι με κανένα τρόπο δεν έχει αξία κανενός είδους.

 «Μακάριοι οι φτωχοί τω πνεύματι, ότι αυτοί τέξονται την βασιλεία των Ουρανών».

Φτωχοί στο πνεύμα είναι στην πραγματικότητα αυτοί που αναγνωρίζουν την μηδαμινότητα, την αδιαντροπιά και την εσωτερική τους μιζέρια. Αυτού του είδους οι άνθρωποι ασυζητητί λαμβάνουν την φώτιση.

«Πιο εύκολα περνά η καμήλα από την τρύπα μιας βελόνας, παρά ένας πλούσιος στην βασιλεία των Ουρανών».

Είναι φανερό ότι ο νους πλουτισμένος από τόσες αξίες, στολισμούς και παράσημα, διακεκριμένες κοινωνικές αρετές και πολύπλοκες ακαδημαϊκές θεωρίες, δεν είναι φτωχός στο πνεύμα, οπότε δεν θα μπορούσε να μπει στην βασιλεία των ουρανών.

Ο θησαυρός της πίστης είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την είσοδο στην βασιλεία των ουρανών. Όσο δεν πραγματοποιείται μέσα στον καθένα μας το ψυχολογικό ξεδίπλωμα, η Πίστη είναι κάτι περίπου αδύνατο.

Η Πίστη είναι η καθαρή γνώση, η άμεση εμπειρική επίγνωση.

Η Πίστη πάντοτε συγχέεται με τις μάταιες πεποιθήσεις, οι Γνωστικοί δεν πρέπει ποτέ να πέσουμε σε ένα τέτοιο μεγάλο λάθος.

Η Πίστη είναι άμεση εμπειρία του Πραγματικού, ζήση θαυμαστή του Εσωτερικού Ανθρώπου, αληθινή θεία επίγνωση.

Ο Εσωτερικός Άνθρωπος γνωρίζοντας από άμεση μυστικιστική εμπειρία τους ίδιους του τους εσωτερικούς κόσμους, είναι σαφές ότι γνωρίζει επίσης τους εσωτερικούς κόσμους όλων των ατόμων που κατοικούν στην επιφάνεια της γης.

Κανείς δεν θα μπορούσε να γνωρίζει τους εσωτερικούς κόσμους του πλανήτη Γη, του ηλιακού συστήματος και του γαλαξία όπου ζούμε, αν δεν είχε προηγουμένως γνωρίσει τους δικούς του εσωτερικούς κόσμους.

Οι υπεραντιλήψεις του ναρκομανή έχουν την ιδιαίτερη ρίζα τους στο απαίσιο όργανο Κουνταρτιγουαδόρ, το φίδι του πειρασμού της Εδέμ.

Η Συνείδηση εγκλωβισμένη μέσα στα πολλαπλά στοιχεία που αποτελούν το Εγώ, διαδικάζεται σε σχέση με τον ίδιο της τον εγκλωβισμό.

Η εγωιστική συνείδηση τότε έρχεται σε κωματώδη κατάσταση, με υπνωτιστικές παροράσεις πολύ παρόμοιες με εκείνες οιουδήποτε που βρίσκεται κάτω από την επήρεια του άλφα ή του βήτα ναρκωτικού.

Σαφώς αυτές οι δύο μορφές των παροράσεων έχουν τις πρώτες αιτίες τους στο απαίσιο όργανο Κουνταρτιγουαδόρ.

Αναμφίβολα τα ναρκωτικά εκμηδενίζουν τις ακτίνες άλφα, οπότε χάνεται η εσωτερική επαφή ανάμεσα στον νου και τον εγκέφαλο. Αυτό εκ των πραγμάτων γίνεται ολοκληρωτική αποτυχία.

Ο ναρκομανής μετατρέπει το ελάττωμα σε θρησκεία και παρεκτρεπόμενος σκέφτεται να δοκιμάσει την πραγματικότητα κάτω από την επίδραση των ναρκωτικών, αγνοώντας ότι οι υπερ-αντιλήψεις που προκαλούν τα διάφορα είδη ναρκωτικών, είναι καθαρές παραισθήσεις φτιαγμένες από το απαίσιο όργανο Κουνταρτιγουαδόρ.

Οι ναρκομανείς εξαντλούμενοι, εκφυλιζόμενοι με τον καιρό στο τέλος βυθίζονται οριστικά στους κόσμους της κόλασης.

Α.Δ. Samael Aun Weor (απόσπασμα από το «Η Μεγάλη Ανταρσία»)