Αγαπημένοι, Γνωστικοί μαθητές: Με πολλή προσπάθεια και μεγάλη αγάπη, έχουμε φθάσει στο προτελευταίο κεφάλαιο αυτού του «Χριστουγεννιάτικου Μηνύματος του 1968-1969», και αρμόζει, για το καλό της Μεγάλης Αιτίας, να εξαλείψουμε ορισμένα ζιζάνια, τα οποία εμποδίζουν τον δρόμο.

Κάτι πολύ σοβαρό, υπάρχει σε όλο αυτό το θέμα. Θέλω να αναφερθώ έντονα, στο όνειρο της ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ.

Τα τέσσερα Ευαγγέλια επιμένουν στην αναγκαιότητα της ΑΦΥΠΝΙΣΗΣ, αλλά δυστυχώς, οι άνθρωποι υποθέτουν ότι είναι αφυπνισμένοι.

Ως επιστέγασμα του κακού, υπάρχει εκεί, μία συγκεκριμένη τάξη υποκειμένων, ασφαλώς, πολύ ευαίσθητων ψυχικά, τα οποία, όχι μόνον κοιμούνται, αλλά επιπλέον, ονειρεύονται, ότι είναι αφυπνισμένα.

Αυτή η τάξη ανθρώπων αυτοαποκαλούνται, ας πούμε διορατικοί, και καταλήγουν πάρα πολύ επικίνδυνοι, επειδή προβάλλουν επάνω στους άλλους, τα όνειρα τους, τις αυταπάτες τους και τις τρέλες τους. Είναι ακριβώς εκείνοι, οι οποίοι κατηγορούν τους άλλους, για εγκλήματα, τα οποία δεν διέπραξαν, και έτσι καταστρέφουν ξένα σπίτια.

Καθίσταται προφανές να κατανοήσουμε, ότι δεν μιλάμε εναντίον των αυθεντικών διορατικών. Αναφερόμαστε μόνον στους ψευ- δαισθητικούς, σε εκείνους τους ειλικρινείς λανθασμένους, οι οποίοι ονειρεύονται ότι είναι ξύπνιοι.

Με βαθύ πόνο, έχουμε μπορέσει να αποδείξουμε ότι η εσωτερική αποτυχία οφείλεται πραγματικά, στην κοιμισμένη ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ.

Πολλοί ειλικρινείς, αφοσιωμένοι Γνωστικοί και εραστές της ΑΛΗΘΕΙΑΣ, αποτυγχάνουν πραγματικά, λόγω εκείνης της αξιοθρήνητης κατάστασης της κοιμισμένης ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ.

Στους αρχαίους καιρούς, το ΜΕΓΑΛΟ ΑΡΚΑΝΟ, το MAITHUNA, η ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΓΙΟΓΚΑ διδάσκονταν μόνον στους νεόφυτους, οι οποίοι ΑΦΥΠΝΙΖΑΝ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ. Οι ΙΕΡΟΦΑΝΤΕΣ ήξεραν πολύ καλά, ότι οι κοιμισμένοι μαθητές, αργά ή γρήγορα, θα εγκατέλειπαν την εργασία στην ΕΝΑΤΗ ΣΦΑΙΡΑ.

Και το χειρότερο είναι, ότι, εκείνοι οι αποτυχόντες, ΑΥΤΟ-ΕΞΑΠΑΤΩΝΤΑΙ, σκεπτόμενοι για τους εαυτούς τους, το καλύτερο. Σχεδόν πάντα, πέφτουν σαν πόρνες στα χέρια κάποιας νέας μικροσχολής, η οποία τους προσφέρει κάποιο είδος παρηγοριάς. Κατόπιν, προφέρουν φράσεις όπως οι επόμενες: «Δεν ακολουθώ τις Γνωστικές διδασκαλίες, επειδή αυτές απαιτούν ένα ζεύγος, και αυτό είναι ένα θέμα του καθενός. Η Απελευθέρωση, η εργασία, είναι ένα θέμα, το οποίο πρέπει να το αναζητάς μόνος».

Φυσικά, όλες αυτες οι λέξεις ΑΥΤΟΠΑΡΗΓΟΡΙΑΣ και ΑΥΤΟΘΕΩΡΗΣΗΣ έχουν ως σκοπό, μόνον την δική τους ΑΥΤΟΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΣΗ.

Εάν, αυτοί οι φτωχοί άνθρωποι, είχαν την ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΑΦΥΠΝΙΣΜΕΝΗ, θα διαπίστωναν το λάθος τους, θα κατανοούσαν ότι δεν γεννήθηκαν από μόνοι τους, ότι είχαν έναν πατέρα και μία μητέρα, και ότι υπήρξε μία συνουσία, η οποία τους έδωσε την ζωή.

Εάν, αυτοί οι φτωχοί άνθρωποι, είχαν την ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΑΦΥΠΝΙΣΜΕΝΗ, θα επαλήθευαν από μόνοι τους, ότι όπως είναι επάνω είναι και κάτω, και αντίστροφα. Θα πειραματίζονταν άμεσα με την ωμή πραγματικότητά τους, θα γνώριζαν τέλεια την αξιοθρήνητη κατάσταση μέσα στην οποία βρίσκονται. Θα κατανοούσαν την ανάγκη του MAITHUNA, προκειμένου να κατασκευασθούν τα ΗΛΙΑΚΑ ΣΩΜΑΤΑ, το ένδυμα των γάμων της ψυχής, και να επιτύχουν έτσι, εκείνην την Δεύτερη Γέννηση, για την οποία μίλησε ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΚΑΒΕΙΡΟΣ ΙΗΣΟΥΣ στο ΡΑΒΙΝΟ ΝΙΚΟΔΗΜΟ.

Αλλά, τέτοια «πρότυπα σοφίας» κοιμούνται, και αληθινά, δεν είναι ικανοί να επαληθεύσουν στους εαυτούς τους, ότι είναι ντυμένοι με ΠΡΩΤΟΠΛΑΣΜΑΤΙΚΑ ΣΩΜΑΤΑ, με σεληνιακά ΚΟΥΡΕΛΙΑ, ότι είναι κάποιοι αξιοθρήνητοι και άθλιοι.

Οι ονειρευόμενοι, οι κοιμισμένοι, οι οποίοι υποθέτουν ότι είναι αφυπνισμένοι, όχι μόνο βλάπτουν τους εαυτούς τους, αλλά επίσης, προκαλούν σοβαρές βλάβες στους ομοίους τους.

Εγώ πιστεύω, ότι ο ειλικρινής λανθασμένος, ο κοιμισμένος, ο οποίος ονειρεύεται ότι είναι ξύπνιος, ο ΜΥΘΟΜΑΝΗΣ, ο οποίος πιστεύει ότι είναι ΥΠΕΡ ΥΠΕΡΒΑΤΙΚΟΣ, ο αυταπατώμενος, ο οποίος αυτοθεωρείται ΦΩΤΙΣΜΕΝΟΣ, μπορεί και συνηθίζει να κάνει στην ανθρωπότητα, πολύ περισσότερο κακό, από εκείνον, ο οποίος, ποτέ στην ζωή του, δεν έχει εισέλθει στις σπουδές μας. Μιλάμε σε μία πολύ σκληρή γλώσσα. Όμως, μπορείτε να είστε βέβαιος, αγαπημένε αναγνώστη, ότι πολλοί κοιμισμένοι, αυταπατώμενοι, διαβάζοντας αυτές τις γραμμές, αντί να σταματήσουν για λίγο, προκειμένου να αναλογιστούν, να διορθωθούν, αυτοί, θα ψάχνουν μόνον τον τρόπο, να σφετερισθούν τις λέξεις μου, με τον εμφανή σκοπό να τεκμηριώσουν την τρέλα τους.

Προς δυστυχία, αυτής της φτωχής, ανθρώπινης μυρμηγκοφωλιάς, οι φτωχοί άνθρωποι φέρουν μέσα τους έναν φοβερό γραμματέα, ο οποίος ερμηνεύει λανθασμένα τις ΓΝΩΣΤΙΚΕΣ διδασκαλίες. Θέλω να αναφερθώ στο Πολλαπλό ΕΓΩ, στον ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ.

Το πλέον ΚΩΜΙΚΟ, του ΜΕΦΙΣΤΟΦΕΛΗ, είναι ο τρόπος με τον οποίο μεταμφιέζεται σε ΑΓΙΟ. Είναι σαφές, ότι το ΕΓΩ, το ευχαριστεί να το τοποθετούν επάνω σε βωμούς και να το λατρεύουν.

Γίνεται επείγον και εμφανές να κατανοηθεί σε βάθος, ότι ενώ η ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ συνεχίζει εμφιαλωμένη μέσα στο ΠΟΛΛΑΠΛΟ ΕΓΩ, όχι μόνον θα κοιμάται, αλλά ακόμα χειρότερα, θα έχει μερικές φορές την κακή προαίρεση, να ονειρεύεται ότι είναι ξύπνια.

Το χειρότερο είδος τρέλας, προκαλείται από τον συνδυασμό της ΜΥΘΟΜΑΝΙΑΣ με τις αυταπάτες.

Ο τύπος του ΜΥΘΟΜΑΝΟΥΣ, είναι εκείνος, ο οποίος αυτο-θεωρείται ΘΕΟΣ, ο οποίος αισθάνεται ΥΠΕΡ ΥΠΕΡΒΑΤΙΚΟΣ, ο οποίος επιθυμεί να τον λατρεύει όλος ο κόσμος.

Αυτή η τάξη υποκειμένων, μελετώντας αυτό το κεφάλαιο, το συνιστούν σε άλλους, τα λόγια μου, και σκέπτονται για τους ίδιους, ότι ήδη διέλυσαν το ΕΓΩ, αν και το έχουν πιο ρωμαλέο, και από ενός γορίλλα.

Μπορείτε να είστε πολύ βέβαιοι, ότι όταν ένας ΚΟΙΜΙΣΜΕΝΟΣ ΜΥΘΟΜΑΝΗΣ εργάζεται στο ΚΑΜΙΝΙ των ΚΥΚΛΩΠΩΝ, πολύ σύντομα θα εγκαταλείψει αυτήν την εργασία, λέγοντας: Επέτυχα ήδη την Δεύτερη Γέννηση. Είμαι απελευθερωμένος. Έχω απαρνηθεί το ΝΙΡΒΑΝΑ, από αγάπη προς την ανθρωπότητα. Είμαι ένας ΘΕΟΣ.

Έχουμε μπορέσει να δούμε, πολλά άσχημα πράγματα, μέσα στο αγαπημένο μας Γνωστικό Κίνημα. Γίνεται φοβερό να βλέπεις τους ΜΥΘΟΜΑΝΕΙΣ, τους κοιμισμένους, τους αυταπατώμενους κηρύττοντας τρέλες, κατασυκοφαντώντας τον διπλανό, κατα-τάσσοντας άλλους ως ΜΑΥΡΟΥΣ ΜΑΓΟΥΣ, κ.λπ. Βεβαίως, αυτό είναι φοβερό.

Διάβολοι, οι οποίοι κρίνουν διαβόλους! Δεν θέλουν να λάβουν υπ’ όψη τους, όλα αυτά τα «πρότυπα τελειότητας», ότι σε αυτόν τον πονεμένο κόσμο, στον οποίο ζούμε, καταλήγει σχεδόν αδύνατον, να βρεθεί ένας Άγιος.

Κάθε Μάγος είναι, λιγότερο ή περισσότερο, μαύρος. Σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να είναι λευκός, ενώ ο δαίμονας, το ΠΟΛΛΑΠΛΟ ΕΓΩ, βρίσκεται μέσα στο σώμα.

Το να φεύγουμε από κάπου, λέγοντας ότι ο τάδε είναι έκπτωτος, ασφαλώς, είναι ένα αστείο πολύ κακής προαίρεσης, δεδομένου ότι σε αυτόν τον κόσμο, όλοι οι άνθρωποι είναι έκπτωτοι.

Το να συκοφαντούμε τον πλησίον, και να καταστρέφουμε οικογένειες με εσφαλμένες προφητείες, είναι ίδιον των αυταπατώμενων, του πλήθους, το οποίο ονειρεύεται ότι είναι αφυπνισμένο.

Εάν κάποιος, θέλει αληθινά να ΑΥΤΟ-ΑΦΥΠΝΙΣΘΕΙ, τότε, πρέπει να αυτοαναλύεται στο να πεθαίνει, από στιγμή σε στιγμή. Να εξασκεί τον διαλογισμό σε βάθος, να απελευθερώνεται από τον νου, να εργάζεται με τις Ρούνες, ακριβώς όπως τις έχουμε διδάξει σε αυτό το βιβλίο.

Εδώ, σε αυτήν την ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΗ ΕΔΡΑ ΤΗΣ ΓΝΩΣΤΙΚΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ, φθάνουν συνεχώς, πολλές επιστολές κοιμισμένων, οι οποίοι λένε: Η σύζυγός μου, ο τάδε, ο δείνα, κ.λ.π., είναι πολύ εξελιγμένος, είναι μία πολύ παλαιά ψυχή, κ.λπ.

Αυτοί οι φτωχοί κοιμισμένοι, οι οποίοι ομιλούν έτσι, θεωρούν ότι ο Χρόνος και η ΕΞΕΛΙΞΗ, μπορούν να ΤΟΥΣ ΑΦΥΠΝΙΣΟΥΝ, μπορούν να τους ΑΥΤΟΠΡΑΓΜΑΤΩΣΟΥΝ, να τους φέρουν στην ΤΕΛΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ. Αυτοί οι άνθρωποι, δεν θέλουν να κατανοήσουν, ότι η ΕΞΕΛΙΞΗ και η δίδυμη αδελφή της η ΕΝΕΛΙΞΗ, είναι αποκλειστικά δύο μηχανικοί νόμοι της Φύσης, οι οποίοι λειτουργούν με έναν αρμονικό και συντονισμένο τρόπο, στο σύνολο της δημιουργίας.

Όταν ένας ΑΦΥΠΝΙΖΕΙ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ, κατανοεί την ανάγκη της χειραφέτησης από αυτούς τους δύο νόμους, και την ανάγκη να εισέλθει στο μονοπάτι της ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ.

Θέλουμε ανθρώπους ΑΦΥΠΝΙΣΜΕΝΟΥΣ, σταθερούς και επαναστατικούς. Κατά κανέναν τρόπο, δεν δεχόμαστε φράσεις ασυνάρτητες, ασαφείς, ανακριβείς, ανούσιες άοσμες, κ.τ.λ.

Πρέπει να ζούμε εγρήγοροι και επάγρυπνοι, όπως ο σκοπός εν καιρώ πολέμου. Θέλουμε ανθρώπους, οι οποίοι εργάζονται με τους τρεις παράγοντες της ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΤΗΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ.

Θρηνούμε τόσες περιπτώσεις ειλικρινών λανθασμένων, κοιμι-σμένων, οι οποίοι εργάζονται μόνον με έναν παράγοντα, πολλές φορές, χρησιμοποιούμενο άσχημα, δυστυχώς.

Πρέπει να κατανοήσουμε, τι είμαστε. Φτωχά, κοιμισμένα κτήνη, μηχανές, ελεγχόμενες από το ΕΓΩ.

Α.Δ. Samael Aun Weor (απόσπασμα από το «Η Μαγεία των Ρουνών»)