Πρέπει να ποθήσουμε μια πραγματική αλλαγή, να βγούμε από την βαρετή αυτή ρουτίνα, από αυτή την καθαρά μηχανική ζωή, την τόσο κουραστική…

Αυτό που πρέπει σαφώς να καταλάβουμε στην αρχή, είναι ότι καθένας μας, αστός ή προλετάριος, πλούσιος ή φτωχός βρίσκεται στην πραγματικότητα σε αυτό ή εκείνο το Υπαρξιακό Επίπεδο.

Το Υπαρξιακό Επίπεδο του μεθύστακα είναι διαφορετικό από εκείνο του εγκρατή και της πόρνης αλλιώτικο από εκείνο της παρθένας κοπέλας. Αυτό είναι κάτι οριστικό και ακλόνητο…

Φτάνοντας σ’ αυτό το μέρος του κεφαλαίου μας Δε χάνουμε τίποτα να φανταστούμε μια σκάλα να απλώνεται από κάτω μέχρι πάνω, κάθετα και με πλήθος σκαλοπάτια…

Χωρίς άλλο σε κάποιο από αυτά βρισκόμαστε και εμείς. Στα χαμηλότερα θα υπάρχουν άνθρωποι χειρότεροι από εμάς. Στα πιο ψηλά θα βρίσκονται άτομα καλύτερά μας…

Σ’ αυτή την ασυνήθιστη Κάθετη, σ’ αυτή τη Θαυμαστή Σκάλα, είναι φανερό ότι μπορούμε να βρούμε όλα τα Επίπεδα της Ύπαρξης… κάθε άτομο είναι διαφορετικό και αυτό δεν μπορεί κανείς να το αρνηθεί…

Αναμφίβολα δεν μιλάμε τώρα για ωραία ή άσκημα πρόσωπα, ούτε για θέμα ηλικίας. Υπάρχουν άνθρωποι νέοι και ηλικιωμένοι, γέροντες που πρόκειται να πεθάνουν και βρέφη που μόλις γεννήθηκαν…

Το θέμα του χρόνου και της ηλικίας, της γέννησης, της ανάπτυξης, της εξέλιξης, του γάμου, της αναπαραγωγής, των γηρατειών και του θανάτου, είναι αποκλειστικά θέμα της Οριζόντιας ζωής…

Στη «Θαυμαστή Σκάλα», στην Κάθετη, δεν χωράει η ιδέα του χρόνου. Στα σκαλοπάτια μιας τέτοιας σκάλας μόνον Υπαρξιακά Επίπεδα μπορούμε να συναντήσουμε…

Η μηχανική πίστη του κόσμου δεν εξυπηρετεί σε τίποτα. Πίστευαν ότι με τον καιρό τα πράγματα θα ήταν καλύτερα. Έτσι σκέφτονταν οι προπάπποι και οι παππούδες μας. Τα γεγονότα ήρθαν να αποδείξουν ακριβώς το αντίθετο…

Αυτό που μετράει είναι το Υπαρξιακό Επίπεδο και αυτό είναι Κάθετο. Βρισκόμαστε σε ένα σκαλοπάτι, αλλά μπορούμε να ανέβουμε σ’ άλλο σκαλοπάτι…

Η «Θαυμαστή Σκάλα» για την οποία μιλάμε, και που αναφέρεται σε διαφορετικά Υπαρξιακά επίπεδα, δεν έχει βέβαια καμιά σχέση με τον γραμμικό χρόνο…

Κάποιο ανώτερο Υπαρξιακό Επίπεδο βρίσκεται από πάνω μας την κάθε στιγμή…

Δεν είναι σε κάποιο οριζόντιο μακρινό μέλλον, αλλά εδώ και τώρα, μέσα σε εμάς τους ίδιους, στην Κάθετη…

Φαίνεται, και  οποιοσδήποτε  μπορεί να το  καταλάβει, ότι οι δύο γραμμές (Οριζόντια και Κάθετη) συναντιούνται σε κάθε στιγμή στο Ψυχικό εσωτερικό μας και σχηματίζουν Σταυρό…

Η προσωπικότητα αναπτύσσεται και εξελίσσεται στην Οριζόντια γραμμή της Ζωής. Γεννιέται και πεθαίνει  μέσα  στον  γραμμικό  χρόνο  της.  Είναι

φθαρτή. Δεν υπάρχει κανένα αύριο για την προσωπικότητα του νεκρού. Δεν είναι Ύπαρξη…

Τα Υπαρξιακά Επίπεδα, το ίδιο το ΕΙΝΑΙ, δεν είναι του χρόνου, δεν έχει να κάνει τίποτα με την Οριζόντια Γραμμή. Βρίσκεται μέσα σε εμάς τους ίδιους. Τώρα. Στην Κάθετη…θα ήταν σαφώς παράλογο να αναζητήσουμε την Ύπαρξή μας έξω από τον εαυτό μας…

Μένει σαν συμπέρασμα το εξής: τίτλοι, βαθμοί, προαγωγές κ.τ.λ. στον φυσικό, εξωτερικό κόσμο, με κανέναν τρόπο δεν θα θεμελίωναν μια πραγματική εξύψωση, επανεκτίμηση του ΕΙΝΑΙ, ένα βήμα για ένα ανώτερο σκαλοπάτι στα Επίπεδα του Είναι.

Α.Δ. Samael Aun Weor (απόσπασμα από το «Διατρική Επαναστατικής Ψυχολογίας»)