Δε μένει παρά να θυμίσουμε στους αναγνώστες μας ότι υπάρχει ένα γεωμετρικό σημείο μέσα μας...

Αναμφισβήτητα αυτό το σημείο δεν το συναντούμε ποτέ, ούτε στο παρελθόν ούτε και στο μέλλον...

Όποιος θα ήθελε να ανακαλύψει αυτό το μυστηριώδες σημείο, πρέπει να το αναζητήσει εδώ και τώρα, μέσα στον εαυτό του, αυτή τη στιγμή ακριβώς, ούτε ένα δευτερόλεπτο πριν ή μετά...

Οι δύο σανίδες του Τίμιου Σταυρού, η Κάθετη και η Οριζόντια, συναντιούνται σ’ αυτό το σημείο...

Από στιγμή σε στιγμή λοιπόν  βρισκόμαστε μπροστά σε δύο Δρόμους: τον Οριζόντιο και τον Κάθετο.

Είναι σαφές ότι ο Οριζόντιος δρόμος είναι πολύ «δεύτερος». Απ’ αυτόν πηγαίνει «κι η κουτσή Μαρία».

Είναι φανερό ότι ο Κάθετος είναι διαφορετικός. Είναι ο δρόμος των έξυπνων ανταρτών, ο δρόμος των Επαναστατών...

Όταν κανείς θυμάται τον εαυτό του, όταν δουλεύει πάνω στον εαυτό του, όταν δεν ταυτίζεται με όλα τα προβλήματα και τις λύπες της ζωής, σίγουρα βαδίζει στο Κάθετο μονοπάτι...

Βέβαια ποτέ δεν είναι εύκολη η εργασία του περιορισμού των αρνητικών συγκινήσεων, το να χάσουμε κάθε ταύτιση με το προσωπικό τραίνο της ζωής μας, προβλήματα κάθε είδους, επιχειρήσεις, χρέη, γραμμάτια, υποθήκες, φως, τηλέφωνο, νερό κ.τ.λ.

Οι άνεργοι, εκείνοι που για τον άλφα ή βήτα λόγο έχασαν την Εργασία τους, υποφέρουν βέβαια από την έλλειψη  χρημάτων  και  το  να  ξεχάσουν  την  περίπτωσή τους, το να μην νοιάζονται και να μην ταυτίζονται με το ίδιο τους το πρόβλημα, γίνεται φοβερά δύσκολο.

Όσοι υποφέρουν, όσοι κλαίγονται, όσοι υπήρξαν θύματα προδοσίας ή την πλήρωσαν άσχημα στη ζωή από κάποια αχαριστία, από κάποια συκοφαντία ή απάτη, ξεχνούν τον εαυτό τους πραγματικά, το Πραγματικό εσωτερικό τους Είναι, ταυτίζονται απόλυτα με την ηθική τους τραγωδία…

Η Εργασία με τον εαυτό  μας είναι το  βασικό χαρακτηριστικό του Κάθετου Δρόμου. Κανείς δεν θα μπορούσε να πατήσει το Μονοπάτι της Μεγάλης Ανταρσίας, αν δεν είχε δουλέψει ποτέ πάνω στον εαυτό του.

Η Εργασία στην οποία αναφερόμαστε είναι Ψυχολογικού είδους. Κατέχει την αναμφισβήτητη μετατροπή της στιγμής του παρόντος, μέσα στην οποία βρισκόμαστε. Χρειάζεται να μάθουμε να ζούμε από στιγμή σε στιγμή…

Για παράδειγμα κάποιος που βρίσκεται σε απελπισία εξ’ αιτίας κάποιου συναισθηματικού προβλήματος, ή κάποιου οικονομικού ή πολιτικού προβλήματος, προφανώς έχει ξεχάσει τον εαυτό του…

Ένα τέτοιο άτομο, αν σταματήσει για μια στιγμή, εάν παρατηρήσει την κατάσταση, αν προσπαθήσει να θυμηθεί τον εαυτό του και ύστερα κάνει μια προσπάθεια για να κατανοεί την σημασία των πράξεων του...

Αν συλλογιστεί λίγο, αν σκεφτεί ότι όλα περνούν, ότι η ζωή είναι απατηλή, περαστική και ότι ο θάνατος κάνει στάχτη όλες τις ματαιότητες του κόσμου· αν καταλάβει ότι το πρόβλημά του δεν είναι τίποτε περισσότερο από μια «μεγάλη φούσκα», κάτι το φευγαλέο το οποίο γρήγορα σβήνει, θα δει ξαφνικά ότι όλα αλλάζουν… 

Είναι δυνατή η μετατροπή μηχανικών αντιδράσεων μέσω της λογικής αντιμετώπισης και του Εσωτερικού Αυτό-συλλογισμού του Είναι…

Είναι φανερό ότι οι άνθρωποι αντιδρούν μηχανικά εμπρός στις διάφορες συνθήκες της ζωής…

Φτωχοί άνθρωποι! Συνηθίζουν να συμπεριφέρονται πάντα σαν θύματα. Όταν κανείς τους κολακέψει χαμογελούν, όταν τους ταπεινώσουν υποφέρουν, βρίζουν όταν τους βρίσουν, πληγώνουν όταν τους πληγώσουν , ποτέ δεν είναι ελεύθεροι. Οι όμοιοί τους μπορούν να τους σέρνουν από την χαρά στη λύπη, από την ελπίδα στην απελπισία.

Καθένας από εκείνους που προχωρούν στον Οριζόντιο Δρόμο μοιάζει με μουσικό όργανο, που ο κάθε όμοιός του το παίζει σύμφωνα με την όρεξή του…

Όποιος μάθει να μετατρέπει τις μηχανικές του σχέσεις, αυτόματα μπαίνει στον Κάθετο Δρόμο.

Αυτό αντιπροσωπεύει μια βασική αλλαγή στο Υπαρξιακό Επίπεδο, εξαιρετικό αποτέλεσμα της Ψυχολογικής Ανταρσίας.

Α.Δ. Samael Aun Weor (απόσπασμα από το «Διατρική Επαναστατικής Ψυχολογίας»)