Εφ’ όσον ένας άνθρωπος προχωρά λανθασμένα, νομίζοντας τον εαυτό του σαν Ένα, Μοναδικό και Ατομικό, είναι φανερό ότι η ριζική αλλαγή είναι κάτι περισσότερο από αδύνατη.

Το ίδιο το γεγονός ότι η Εσωτεριστική Εργασία ξεκινά με την αυστηρή παρατήρηση του εαυτού μας, μας το δείχνει μια πληθώρα Ψυχολογικών παραγόντων, Εγώ ή ανεπιθύμητων στοιχείων που είναι επείγον να ξεριζωθούν, ν’ αποκοπούν από τον εσωτερικό μας κόσμο.

Αναμφισβήτητα, δεν θα ήταν δυνατόν να περιορίσουμε άγνωστα σφάλματα. Εκείνο που βιάζει, είναι να παρατηρήσουμε από πριν αυτό που θέλουμε να χωρίσουμε από τον Ψυχισμό μας.

Αυτού του είδους η Εργασία δεν είναι εξωτερικής φύσης αλλά εσωτερικής, και όσοι σκέφτονται ότι οποιοδήποτε εγχειρίδιο καλής συμπεριφοράς ή σπάνιο σύστημα εξωτερικό και επιφανειακό μπορεί να τους οδηγήσει στην επιτυχία, θα είναι εκ των πραγμάτων ολοκληρωτικά γελασμένοι.

Το συγκεκριμένο και οριστικό γεγονός ότι η ιδιαίτερη εσωτερική Εργασία ξεκινά με την προσοχή συγκεντρωμένη στην πλήρη παρατήρηση του εαυτού μας, είναι ένας λόγος περισσότερο απο αρκετός για να δείξει ότι αυτό απαιτεί μια προσωπική προσπάθεια ιδιαίτερη για τον καθένα απο εμάς.

Μιλώντας ειλικρινά, χωρίς φραγμούς, βεβαιώνουμε με έμφαση τα ακόλουθα: Καμμιά ανθρώπινη ύπαρξη δεν θα μπορούσε να κάνει αυτή τη Εργασία για μας.

Δεν είναι δυνατή καμμιά αλλαγή στον Ψυχισμό μας, χωρίς την άμεση παρατήρηση όλου αυτού του συνόλου των υποκειμενικών παραγόντων που φέρουμε μέσα μας.

Μη δεχόμενοι το πλήθος των σφαλμάτων, απορρίπτοντας την ανάγκη μελέτης και άμεσης παρατήρησής των, σημαίνει εκ των πραγμάτων υπεκφυγή ή απόδραση, φυγή απο τον εαυτό μας, μια μορφή αυταπάτης.

Μόνο μέσα απο την αυστηρή προσπάθεια της κριτικής παρατήρησης του εαυτού μας, χωρίς υπεκφυγές κανενός είδους, θα μπορέσουμε να κάνουμε πραγματικά φανερό ότι δεν είμαστε “Ένας” αλλά “Πολλοί”.

Η αποδοχή ότι το “Εγώ” είναι πολυπρόσωπο και η ανακάλυψη μέσω της αυστηρής παρατήρησης, είναι δύο διαφορετικές απόψεις.

Το να αποφεύγουμε την Εργασία της ιδιαίτερης αυτο-παρατήρησης, το να ζητάμε υπεκφυγές, είναι σημάδι αναπόσπαστο του εκφυλισμού.

Ενώ ένας άνθρωπος υποστηρίζει την αυτάπάτη ότι είναι ένα και μόνο πρόσωπο, δεν μπορεί να αλλάξει. Και είναι ξεκάθαρο ότι ο σκοπός της Εργασίας αυτής είναι ακριβώς να κατορθώσουμε μια βαθμιαία αλλαγή στην εσωτερική μας ζωή.

Ο ριζικός μετασχηματισμός είναι μια δυνατότητα που φυσιολογικά χάνεται, όταν δεν γίνεται Εργασία με τον εαυτό μας.

Το σημείο εκκίνησης της ριζικής αλλαγής συνεχίζει να μένει κρυφό, όσο ο άνθρωπος νομίζει τον εαυτό του Ένα.

Αυτοί που απορρίπτουν την Διδασκαλία των πολλών Εγώ, δείχνουν καθαρά ότι ποτέ δεν αυτοπαρατηρήθηκαν σοβαρά.

Η αυστηρή παρατήρηση του εαυτού μας, χωρίς υπεκφυγές κανενός είδους, μας επιτρέπει να εξακριβώσουμε, μέσα απο τον εαυτό μας, τη σκληρή πραγματικότητα ότι δεν είμαστε “Ενας” αλλά “Πολλοί”.

Στον κόσμο των υποκειμενικών γνωμών, διάφορες ψευτο-εσωτεριστικές ή ψευτοαποκρυφιστικές θεωρίες χρησιμεύουν σαν διέξοδος φυγής από τον εαυτό μας…

Αναμφισβήτητα, η αυταπάτη ότι είμαστε πάντα ένα και το αυτό πρόσωπο, χρησιμεύει σαν εμπόδιο για την αυτο-παρατήρηση…

Θα μπορούσε κανείς να πει: “Ξέρω ότι δεν είμαι Ένας αλλά Πολλοί, ο Γνωστικισμός μου το έχει διδάξει”. Αν και θα ήταν ειλικρινέστατη τέτοιου είδους διαβεβαίωση, αν δεν υπάρχει πλήρης εμπειρία ζωής πάνω σε αυτό το επιστημονικό θέμα, σαφώς θα παρέμενε καθαρά εξωτερικό και επιφανειακό στοιχείο.

Να ανακαλύψουμε, να ζήσουμε την εμπειρία και να καταλάβουμε είναι κάτι βασικό. Μόνον έτσι είναι δυνατό να δουλέψουμε συνειδητά για να πετύχουμε την ριζική αλλαγή.

Άλλο είναι να υποστηρίζουμε ένα πράγμα και άλλο να το καταλαβαίνουμε. Όταν κάποιος λέει: “Καταλαβαίνω ότι δεν είμαι Ένας αλλά Πολλοί”, αν η κατανόησή του είναι πραγματική και όχι λόγια του αέρα αμφίβολα και χωρίς ουσία, αυτό σημαίνει ότι αναγνωρίζει την πλήρη επαλήθευση της Διδασκαλίας των Πολλών Εγώ.

Γνωριμία και Κατανόηση είναι διαφορετικά πράγματα. Το πρώτο είναι του Νου, το δεύτερο της Καρδιάς.

Μόνο η γνωριμία με τη Διδασκαλία των Πολλών Εγώ δεν χρησιμεύει σε τίποτα. Δυστυχώς στους καιρούς στους οποίους ζούμε, αυτή η γνώση είναι πολύ μακριά από την κατανόηση, γιατί το φτωχό διανοητικό ζώο που λανθασμένα ονομάζεται άνθρωπος ανέπτυξε αποκλειστικά την πλευρά της γνώσης, ξεχνώντας δυστυχώς την αντίστοιχη πλευρά του Είναι.

Το να γνωρίσουμε την Διδασκαλία των Πολλών Εγώ και να την καταλάβουμε, είναι βασικό για κάθε πραγματική ριζική αλλαγή.

Όταν ένας άνθρωπος αρχίζει να παρατηρεί τον εαυτό του συγκρατημένα από την θέση ότι δεν είναι Ένας αλλά Πολλοί, σαφώς έχει αρχίσει τη σοβαρή Εργασία πάνω στην εσωτερική του φύση.

Α.Δ. Samael Aun Weor (απόσπασμα από το «Διατρική Επαναστατικής Ψυχολογίας»)